03 بهمن 1390
علی موسوی گرمارودی از نام‌آوران عرصه‌ی شعر آیینی و انقلابی است. او در سال 1320 در شهر قم و در خانواده‌ای مذهبی به متولد شد. پس از کسب علوم قدیم نزد پدر، برای کسب علوم جدید راهی دانشگاه شد. او فعالیتهای فرهنگی و هنری را در اواخر دهه 1340 آغاز و در کنار تحصیل، تدریس در مدارس را نیز پیشه کرد.
در سال 1352 به دلیل فعالیتهای سیاسی توسط ساواک دستگیر و راهی زندان کمیته ضد خرابکاری شد. گرمارودی مدت چهار سال را در زندان‌های رژیم شاه گذراند. با پیروزی انقلاب اسلامی مدتی سرپرست موسسه فرانکلین شد و پس از آن نیز عالم فعالیتهای اجرایی را تجربه کرد. وی موفق به کسب مدرک دکتری در رشته‌ی زبان و ادبیات فارسی از دانشگاه تهران شد.
فعالیتهای گرمارودی در عرصه‌ی فرهنگ و ادب گسترده و متنوع است. انتشار نشریه‌ی ادبی "گلچرخ"، نگارش مطالب تحقیقی، ادبی و انتقادی در مطبوعات، حضور در رادیو و تلویزیون وساخت برنامه‌های ادبی، نگارش مجموعه‌های داستان، پژوهش پیرامون شاعران، ترجمه‌ی قرآن و صحیفه‌ی سجادیه و رایزنی فرهنگی ایران در خارج از جمله فعالیتهای او در عرصه فرهنگ است. اما اصلی‌ترین فعالیت او شعر و شاعری است. او نخستین مجموعه شعرش به نام "عبور" را در 1349 منتشر کرد. با پیروزی انقلاب اسلامی مجموعه‌های بیشتری از او به چاپ رسید. تاکنون 9 مجموعه شهر از وی به چاپ رسیده است که برخی از آنها عبارتند از: سرود رگبار(1357)، خط خون (1363) و گزیده اشعار (1375). او که هم در قالب‌های سنتی (به خصوص قصیده) و هم شعر نیمایی و سپید می‌سراید، از کسانیست که در دهه‌های 1340 و 1350، مضامین مذهبی شیعه را در اشعار خود مورد استفاده قرار داد.
گرمارودی در سال 1385 به عنوان چهره ماندگار در زمینه شعر انتخاب شد. همچنین در سال 1390 انجمن آثار و مفاخر فرهنگی به پاس سال‌ها فعالیتهای علمی و فرهنگی از وی تقدیر کرد.
شعر زیر از سروده‌های ایشان در دی‌ماه 1357 است:
سرباز
امروز،
زیر درختان
سربازان چمباتمه نشسته بودند
و هریک که تیری می‌افکند
خود از پا می‌افتاد!
***
وقتی به خانه آمد، سرباز
مادر گفت:
تفنگت را کنار بگذار
و جامه دیگر کن!
برادرت تیر خورده است
بیا او را در باغچه‌ی خانه بنشانیم
سرباز گفت:
می‌دانم، مادر!
خودم او را زده‌ام
الان می‌آیم!
تعداد بازدید: 1364
