01 اسفند 1391
کبری خرم
در وصیت‌نامه‌اش علاقه خود را نسبت به امام خمینی (ره) این‌گونه ابراز می‌کند: «از معظم‌له بخواهید برای آمرزش من دعای مخصوص نماید. من در این عالم به او عشق می‌ورزیدم و امر او را امر خدا و حضرت رسول (ص) می‌دانستم. امید است ایشان هم بعد از این عالم و در پیشگاه خداوند شفاعت کند تا ان‌شاءالله در آن دار بقاء در کنار ایشان باشم.»
فضل‌الله مهدیزاده محلاتی در هجدهم تیر سال 1309 در محلات متولد شد. در سال 1324 به حوزه علمیه قم رفت و از محضر بزرگان همچون آیت‌الله‌العظمی بروجردی، امام خمینی، علامه طباطبایی و شهید صدوقی کسب فیض کرد. از سال 1326 به دنبال آشنایی با فداییان اسلام و مرحوم آیت‌الله کاشانی مبارزه علیه رژیم پهلوی را آغاز نمود. بعد از کودتای 28 مرداد 1332 به خاطر سخنرانی بسیار تند علیه کنسرسیوم نفت و کودتای شاه دستگیر و به مشهد تبعید شد.
بعد از آغاز نهضت امام خمینی در سال 1341 فعالیت‌های شهید محلاتی شدیدتر شد. مقام معظم رهبری در این باره می‌فرمایند: «شهید محلاتی از قبل هم با امام آشنایی داشتند و از شاگردان امام بودند. ما در ماجراهای سال 41 و 42 که امام مرکز مبارزه بود و خانه امام کانون رفت و آمدها و الهام‌دهندة مبارزات مردم بود، مرحوم محلاتی را دیدیم و با ایشان آشنا شدیم.»
سالهای 1340 تا 1357 دوران پربرگ و بار مبارزاتی شهید محلاتی و سالهای پرمخاطرة حیات سیاسی اوست. او از اولین مقلدان امام خمینی است و همین دلبستگی و اعتقاد تمام‌عیار به امام سبب می‌شود که در انجام وظایف خطیر و خطرناک این دورة نسبتاً طولانی لحظه‌ای درنگ و تردید به خود راه ندهد. در ماجرای رفراندوم بهمن سال 1341 دستگیر و در زندان قزل‌قلعه بازداشت می‌شود و نخستین برگ پروندة او در ساواک ـ افزون بر آنچه که پیش‌تر در شهربانی قم و دیگر جایها داشته ـ شکل می‌گیرد.
در قیام 15 خرداد سال 1342 با آنکه مخفی بود همچنان به فعالیت‌های مستمر مبارزاتی پای‌بند و مصّر بود. در مبارزه با ماجرای کاپیتولاسیون هم همراه امام و پیشگام مبارزان است. گسترة فعالیت‌های او از این پس موجب می‌شود که بارها دستگیر و تحت تعقیب، ممنوع‌المنبر و ممنوع‌الخروج شود. سلامت جسم و جانش در زندانهای شهربانی، کمیته مشترک، قزل‌قلعه و قصر در معرض صدمة جدی قرار می‌گیرد و آزار مأموران و شکنجه‌گران را مردانه تحمل می‌کند.
مبارزات شیخ فضل‌الله مهدیزاده محلاتی تا پیروزی انقلاب ادامه یافت. در آستانة پیروزی از اعضای فعال کمیته استقبال امام بود. اولین بار در روز شکست رژیم پهلوی از حنجرة زخم خورده اوست که صدای انقلاب اسلامی از رادیو به گوش مردم رسید. بعد از پیروزی، در کمیتة مرکزی انقلاب اسلامی به عنوان نمایندة امام فعالیت داشت.
مقام معظم رهبری درباره فرموده‌اند: «...یک خصوصیت در مرحوم آقای محلاتی وجود داشت که آن خصوصیت برای عناصر انقلابی خیلی مهم است و آن خصلت سازش‌ناپذیری و مبارزه‌گری و غیرت دینی و آمادگی برای فداکاری و تلاش است. من تا الان هیچ فردی را ندیدم که در مبارزات عمومی آن جور سازش‌ناپذیر و خستگی‌ناپذیر باشد. در کار جمعی زود آشنا و زود آشتی و سهل‌المعونه باشد، مبارزه را به هیچ‌وجه ترک نمی‌کرد. به دوستان که می‌رسید یک آدم سازش‌پذیر و رام و بدون لجاجتی مشاهده می‌شد، چه دوران پیش از انقلاب، چه دوران بعد از انقلاب چهرة ایشان اجمالاً چهرة یک مبارز خستگی‌ناپذیر، صمیمی و مخلصی است که وقتی او نباشد جای او را به آسانی نمی‌شود پر کرد...»
و در جای دیگری می‌فرمایند: «... از خصوصیات دیگر شهید محلاتی، عشق و ارادت وافر به امام بود. به قدری به امام علاقه و اعتماد به نظرات امام داشت که هر موقع امام یک چیزی را بیان می‌کردند مثل یک امر تعبدی، برایش لازم‌الاجرا بود، اعتماد و ارادت ایشان به امام به نظر من یکی از عوامل خستگی‌ناپذیری ایشان بود.»
شهید محلاتی در وصیت‌نامه‌اش علاقه خود را نسبت به امام این‌گونه ابراز می‌کند: «از معظم‌له بخواهید برای آمرزش من دعای مخصوص نماید. من در این عالم به او عشق می‌ورزیدم و امر او را امر خدا و حضرت رسول (ص) می‌دانستم. امید است ایشان هم بعد از این عالم و در پیشگاه خداوند شفاعت کند تا ان‌شاءالله در آن دار بقاء در کنار ایشان باشم.»
امام نیز علاقة زیادی به ایشان داشتند و او را «حاج شیخ» صدا می‌زدند. علاقة امام به ایشان به حدی بود که وقتی «شهید محلاتی» در زمان تصمیم‌گیری حضور نداشت، می‌فرمودند: «صبر کنید حاج شیخ هم بیاید.»
در اول اسفند 1364، حجت‌الاسلام‌والمسلمین فضل‌الله محلاتی، نماینده امام خمینی در سپاه پاسداران، به همراه بیش از چهل تن از روحانیون، نمایندگان مجلس و مسئولان فرهنگی کشورعازم جبهه‌های جنگ بودند که هواپیمای آنها مورد حمله دو فروند جنگنده عراقی قرار گرفت و در نزدیکی اهواز سقوط کرد و تمام سرنشینان آن به شهادت رسیدند.
بعد از شهادت شهید حجت‌الاسلام حاج شیخ فضل‌الله محلاتی حضرت امام خمینی در دیدار با خانوادة ایشان فرمودند: «اول باید به خودم تسلیت بگویم، بعد به شما!»
منابع:
ـ خاطرات ومبارزات شهید محلاتی، تهیه و تنظیم مرکز اسناد انقلاب اسلامی، تهران، مرکز اسناد انقلاب اسلامی، چاپ اول 1376، صفحات متعدد
ـ غفار، علی‌آقا، روحانی مبارز(زندگی‌نامه شهید فضل‌اله محلاتی)، تهران، سازمان نهضت سوادآموزی، چاپ دوم، 1384، صص 18 و 19
ـ معراج شهادت، دفتر نمایندگی حضرت امام در سپاه پاسداران انقلاب اسلامی، چاپ اول 1365، ص 113
ـ www.tebyan.net
ـ سایت موسسه مطالعات و پژوهشهای سیاسی www.ir-psri.com
تعداد بازدید: 894
