29 فروردین 1392
نشست پژوهشي ادبيات پايداري و انقلاب اسلامي در چارچوب نشست‌های گرامیداشت روز هنر انقلاب اسلامی، 28 فروردين ماه 1392 در تالار مهر حوزه هنري برگزار شد.
به گزارش پایگاه اطلاع رسانی انقلاب اسلامی، علیرضا کمری، نویسنده و پژوهشگر تاریخ و ادبیات در این نشست به پنجاهمين سالگرد نهضت امام خميني (ره) اشاره كرد و توجه به اتفاق‌های اين نهضت را در حوزه هنر، انديشه و ادبيات مهم دانست.
وي در ادامه جایگاه هنر در ایران را به چهار قلمرو تقسيم كرد و گفت: اين قلمرو‌هاي موضوعي عبارتند از هنر ديني، هنر اسلامي، هنر انقلابي و هنر انقلاب اسلامي.
كمري در پاسخ به سوالی درباره موقعيت ادبيات انقلاب گفت: اين مهم است كه بايد از كجا شروع كنيم و به كجا برسيم؛ اول به نظر مي‌رسد ادبيات انقلاب اسلامي را بايد شرح اسم كرد. واژه ادبيات متاخر است و در گذشته با نام ادب از آن ياد مي‌شد و نكته ديگر توجه به آن است كه ادب و ادبیات ناظر بر چه مفاهيم و معاني‌ای، در حوزه تفسير ادبيات انقلاب محل اعتناست. يكي از مشخصه‌‌هاي محتوايي و درون متني معطوف به ادبيات پايداري و انقلاب آموزه‌‌هاي ديني و اخلاقي است زيرا وقتي متن اين نوع كتاب‌ها را مي‌خوانيد حس دعوت انسان به بهتر شدن را مي‌بينيد.
وی افزود: اگر مبناي تاريخ ادبيات انقلاب اسلامي را كه اعم آن ادبيات انقلاب است، سال 1342 در نظر بگيريم، مي‌بينيد همين تقسيم‌بندي تاريخي به زمزمه‌هاي ادبيات انقلاب در اشعار سال 1342 و متن‌هاي چاپ شده در روز‌نامه‌های سال 1356 اشاره دارد. در همين مسير ادبيات شفاهي انقلاب شكل مي‌گيرد. در حوالي رخداد انقلاب تا پيروزي آن نيز حوادث مخالفي در جامعه ادبي روي داد. مانند مجلس‌های شبانه شعر یا انتشار پار‌ه‌اي از مكتوبات كه در اين زمينه بي‌تاثير نبود.
کمری در ادامه به سه قسم موضع گيري در مقابل ادبيات انقلاب اشاره كرد و گفت: اول باورمندان و كنشگران انقلاب و جنگ هستند كه وجه حماسي و عاطفي آن را در نظر مي‌گيرند و دوم گروهي كه جنگ را نگفته يا نهفته بوده است به عمد. اين گروه بيشتر روشنفكراني را مد نظر قرار مي‌دهد كه نگاهي نقادانه دارند و گروه سوم آنها هستند که حاصل فعالیت‌شان با خوارداشت همراه است و نمونه آن را در برخي دايره المعارف‌ها مي‌توان ديد كه مدخل ادبيات انقلاب ندارد. این گروه در مقابل اين ادبيات موضع گرفته‌‌اند.
وي در ادامه حوزه هنري را به عنوان پايگاه هنر و ادبيات انقلاب و مقاومت قلمداد كرد و گفت: حوزه هنري بايد زمينه تاليفات علمي را فراهم آورد و استعداد‌هاي بالقوه را كه در حوزه كم نيستند، شناسايي و به بالفعل تبديل كند.
پایگاه خبری حوزه هنری هم خبر داد که علیرضا كمری در این نشست اظهار كرد: ادبیات انقلاب اسلامی دارای مفهوم گسترده‌ای است كه از خرداد 1342 می‌توانیم برایش مفهومی را در نظر بگیریم و تقسیم‌بندی تاریخی در این مصداق معین از حدود خرداد 1342 تا ماجراهایی است كه اولین زمزمه‌ها را ایجاد می‌كند برای بروز انقلابی كه در بطن جامعه وجود دارد. اینجا دوره‌ای داریم كه حتما دوره سكوت و سكون نیست یعنی در ماجرای 15 خرداد ادبیات شفاهی انقلاب شكل می‌گیرد كه تحت عنوان شعارها و سروده‌های شفاهی از آنها می‌توان یاد كرد و بر روی آنها كار شده و مطالعاتی صورت گرفته است.
وی گفت: كسانی در این دوره هستند كه اینها از زبان ادبی یا از شیوه گفتار ادبی برای منویاتشان كه جنبه برانگیزانندگی و آگاهی بخشی دارد استفاده می كنند و به طور مثال نمی‌توانیم نقش علی شریعتی را در اینجا ندیده بگیریم، اگر چه شریعتی كارش ادبیات به ما هو ادبیات نیست، اما زبان او در استخدام آموزه‌های انقلاب كاملا ادبی است، تحصیلات اولیه‌اش هم ادبی است و یكی از چیزهایی كه محل بحث هم بوده این است كه بسیاری از آنچه كه شریعتی مطرح می‌كند ساخت ادبی دارد. یعنی نگاه عاطفی، احساسی و برانگیزاننده با آموزه‌های دینی دست مایه او برای سخنانش است.
نشست پژوهشي ادبيات پايداري و انقلاب اسلامي، آخرین نشست از سلسله نشست‌های گرامیداشت روز هنر انقلاب اسلامی (سالروز شهادت سید مرتضی آوینی) در حوزه هنری بود.
تعداد بازدید: 983
