14 اردیبهشت 1392
قبل از الغای حكومت نظامی، آقای كاشانی به ملاقات آقای نواب رفت. این ملاقات كه در یكی از مخفی‌گاه‌های آقای نواب رخ داد، چند ساعت طول كشید. آقای نواب گفتند كه یك سلسله فداكاری انجام شده و اكنون می بایستی به نفع ملت مسلمان ایران بهره برداری كنیم. شما كه یك عمر با حكومت نظامی مخالفت كرده اید، چرا در حكومتی كه با رضایت شما به روی كار آمده، حكومت نظامی، آن هم برای فشار به برادران ما اعلام شده است. ما اكنون بایستی برای اجرای احكام خدا گام برداریم.
آقای كاشانی گفت كه فعلا كار مبارزه نفت و دفع شر و ضرر شركت نفت را در پیش داریم. آقای نواب گفتند: پس از قول بدهید كه پس از حل قضیه نفت، احكام خدا را طبق قانون اساسی اجرا كنید.
آن روز چهارشنبه بود. آقای كاشانی قول داد كه تا شنبه زندانیان فدائیان اسلام آزاد شوند.
شنبه گذشت و چندین روز دیگر هم به انتظار نشستند ولی همچنان عده‌ای از فدائیان اسلام در زندان بودند. بالاخره آقای نواب طی نامه‌ای قول ایشان را متذكر شده گوشزد نمودند. آقای كاشانی پاسخی داد كه به زودی آزاد خواهند شد.
این نامه آخرین اتمام حجت آقای نواب با حكومت مصدق بود و پس از آنكه مدتی هم صبر نمودند كه شاید اثری كرده متوجه شدند، نتیجه‌ای نبخشید
مدتی از این نامه نیز نگذشت، ولی اثری از آزادی آنها اشكار نشد. لذا آقای نواب نامه مفصلی به آقای كاشانی نوشتند كه من مجبورم مخالفت خود را به دنیا اعلام كرده بگویم نهضت را از طریق مستقیم خود خارج كرده و رزمندگان با بیگانه را غل و زنجیر كشیده‌اند.
این نامه آخرین اتمام حجت آقای نواب با حكومت مصدق بود و پس از آنكه مدتی هم صبر نمودند كه شاید اثری كرده متوجه شدند، نتیجه‌ای نبخشید.(1)
پی‌نوشت:
1- كتاب خاطرات سیدمحمد واحدی، تدوین: مهناز میزبانی، انتشارات مركز اسناد انقلاب اسلامی
منبع: سایت تبیان
تعداد بازدید: 792
