29 اردیبهشت 1392
حكايت زمانه انهدام جنگل هاى ايران به دست متفقين بخشى از اقدامات متفقين مانند قطع درختان و اتلاف جنگل هاى ايران حتى خارج از پيمان اتحاد بود. در اين باره نيروهاى شوروى متجاوزكارانه تر از متفق انگليسى شان عمل مى كردند.
اشغالگران تنها به قصد ساخت تأسيساتى چون اسكله به قطع درختان دست نمى زدند، بلكه از درختان كه سرمايه ملى يك كشور هستند، براى تأمين سوخت خود نيز بهره مى بردند. آنان براى تأمين نيازهاى شان كه بعضا غيرضرورى هم بود، تقاضاى قطع بهترين و استوار ترين درختان را كه خودشان از جنگل انتخاب مى كردند، داشتند.
دولت ايران براى جلوگيرى از چنين رويه اى، نيروهاى متفقين را به أخذ جواز و پروانة كشاورزى جهت قطع درختان ملزم كرد. اما گزارش ها حكايت از بى توجهى آن ها به اين امر دارد. براى نمونه كاميون هاى شركت يوكى‌سى‌سى (انگليس) به صورت قاچاق به حمل چوب جنگل هاى ايران اقدام مى كردند. وزارت كشاورزى در نامه اى به شركت مذكور، اين سودجويى را چنين شرح مى دهد: «... حمل چوب از جنگل بايد با پروانه كشاورزى انجام شود تا اگر چوبى بدون اجازه قطع شده باشد، بتوان مانع از حمل آن گرديد. براى رسيدگى به پروانه هاى حمل چوب نيز در سرراه ها ايستگاه هايى تعيين شده و مأمورينى از طرف اين وزارت گمارده شده است، ولى بعضى از كاميون ها U.K.C.C در موقعى كه مأمور اين وزارت از آن ها مطالبه پروانه مى كند، توقف نكرده و پروانه خود را ارائه نمى دهند و به طورى كه در سه روز اخير گزارش شده است، قريب ٨٠ كاميون حامل چوب گذشته اند كه بسيارى از آن ها چوب بدون پروانه حمل مى كرده اند.»
اين اقدام به سرعـت غيرقابل باورى ادامه داشت تا آنجـا كه احمدحسين عدل، وزير كشاورزى، در نامه اى به نخست وزير درباره زيان آن در اقتصاد و آب و هواى ايران چنين هشدار داد:
«مستدعى است با توجه به زيانى كه از حيث انهدام جنگل ها متوجه آب و هوا و اقتصاديات كشور مى شود، امر و مقرر فرماييد وزارت امورخارجه جدا با مقامات مربوطه با دولت شوروى داخل مذاكره شده، ترتيبى اتخاذ گردد كه تا جنگل هاى شمالى به كلى از بين نرفته، از ادامه عمليات خلاف رويه رانندگان شوروى اكيدا جلوگيرى به عمل آيد.»
زمانى هم كه دولت ايران قادر به جلوگيرى از اين بى قانونى ها نبود، مجبور به صدور تصويب نامه مى شد تا بلكه از اين طريق بتواند زياده خواهى هاى اشغالگران را محدود و محصور كند. در اين‌باره گزارش وزارت كشاورزى در دى‌ماه سال ١٣٢٤تنها بخشى از اين خسارت را آن هم فقط به اقرار نيروهاى شوروى باز مى نماياند:
«طبق گزارش هاى ادارات كشاورزى شهرستان هاى شمال و پاسگاه هاى بازرسى حمل چوب، نيروى شوروى مقدار ١٥٥٧٤٧ مترمكعب چوب قطع و حمل كرده است و در صورتى كه مقدار ٤٤٦٧٧ مترمكعب كه اجازه قطع و حمل آن به موجب تصويب نامه هاى هيئت وزيران صادر شده، جزو اين مقدار محسوب گردد، مقدار١١١٠٧٠ مترمكعب باقى مانده به طور حتم بدون هيچ مجوز قانونى قطع و حمل شده است.
... رقم فوق، قسمت ناچيزى از خساراتى است كه توسط نيروى شوروى به جنگل هاى ايران وارد شده است، زيرا در اثر عدم امكان نزديك شدن مأمورين جنگل به محل قطع چوب از طرف نيروى شوروى و عبور بدون توقف كاميون هاى شوروى از جلوى پاسگاه هاى حمل چوب، تعيين و حتى تخمين مقدار مقطوعات و محمولات چوب براى مأمورين اين وزارت غير مقدور بوده است.»
در اين قسمت بر خلاف راه ها، دولت ايران خود به تنهايى هزينه و تاوان اجحافات اشغالگران را پرداخت و ديگر هيچ اميد و انتظارى را توقع نداشت.
منبع: روزنامه صبح صادق
تعداد بازدید: 768
