04 خرداد 1392
احزاب و شخصیت‌ها - علی امینی 7 ماه قبل از آنکه نخست وزیر شود، گفته بود که اگر در کشور اتفاقی بیفتد یا او را می‌گیرند و یا نخست وزیرش می‌کنند.
به گزارش خبرآنلاين، ايرج اميني فرزند وي در كتاب «بر بال بحران» كه زندگي سياسي علي اميني را روايت مي‌كند، نوشته است: اواسط مهرماه 1339، در دفتر كار پدرم در پارك امين الدوله مشغول صحبت با او بودم كه ناگهان صداي انفجارهاي پي در پي از دور به گوش رسيد. پدرم با لبخندي گفت: «اگر اتفاقي بيفتد يا مرا مي‌گيرند يا كه نخست وزير مي‌شوم». معلوم شد كه صداهاي مزبور ناشي از آتش بازي در نمايشگاه ايران و آلمان است. اين حرف دكتر اميني هرچند جنبه شوخي داشت مع هذا در برگيرنده دو حقيقت مهم بود. اول اينكه او در انتظار نخست وزيري بود و دوم اينكه به نخست وزيري رسيدن خود را تنها در يك وضعيت بحراني و انفجاري ممكن مي‌دانست. وضعيتي كه اوايل سل 40 رخ داد.
به دنبال تقديم لايحه «اشل حقوقي جديد براي فرهنگيان» از سوي دولت شريف امامي به مجلس كه منجر به افزايش حقوق اين قشر نمي‌شد، اعتراضات و اعتصابات معلمان آنچنان بالا گرفت كه او پس از دو روز ناگزير از استعفا از مسند نخست وزيري شد.
به اين ترتيب اگرچه شاه پس از شكست كودتاي سرلشكر قرني گفته بود «آرزوي نخست وزيري را به دل اميني مي‌گذارم»؛ اما ماموريت تشكيل كابينه جديد را به او واگذار كرد. او نيز انحلال مجلسين سنا و شوراي ملي و لزوم پاسخگويي وزرا به نخست وزير و ارتباط آنها با شاه تنها از كانال نخست وزير را شرط پذيرش اين پست اعلام كرد.
روزنامه جهان كه از طرفداران جدي شريف امامي بود در سرمقاله خود پس از انتصاب اميني در 16 ارديبهشت 40، نوشت: «اگر اميني از عهده كنترل فضا بر نيايد؛ غرق خواهد شد».
منبع: سایت خبرآنلاین
تعداد بازدید: 749
