12 خرداد 1392
یکی از روحانیون مبارز نهضت امام خمینی که نقش مهمی در پیش‌برد انقلاب اسلامی در شهر اصفهان داشت. او در سال 1305 ش در خانواده‌ای متوسط و در محله حسین‌آباد اصفهان متولد شد و پس از گذراندن دوران تحصیلات ابتدایی و متوسطه (در دبیرستان سعدی)، با توجه به علاقه زیادی که به علوم حوزوی داشت، وادر مدرسه علمیه صدر اصفهان گردید.
سیدجلال‌الدین طاهری در مدرسه صدر، دروس مقدمات را شروع کرد و با توجه به اینکه قبل از آن در رشته ادبی تحصیل می‌نمود، توانست بدون وقفه و به زودی دروس مقدمات را طی کند و در سال 1325 ش برای تحصیل دروس سطح به شهر قم عزیمت کند. او در آنجا درس سطح را گذراند و در همین زمان اقدام به ازدواج کرده و در شهر قم ساکن شد. سپس آیت‌الله طاهری به تحصیل درس خارج در محضر استاتید معروفی همچون آیت‌الله خوانساری، آیت‌الله بروجردی، آیت‌الله محقق داماد و امام خمینی پرداخت. همچنین ایشان یک دوره کامل اصول را نزد آیت‌الله محقق داماد گذراند و خودش یکی از روحانیون و اساتید معروف در این زمینه گردید.
در سال 1342 که امام خمینی نهضت انقلابی خود علیه رژیم پهلوی را شروع کرد. آیت‌الله طاهری به جمع حامیان ایشان پیوست و پس از مدتی (در سال 1344) تصمیم گرفت به اصفهان بازگردد و در ترویج نهضت اسلامی بکوشد.
در سال 1346، آیت‌الله حسینعلی منتظری ، به وی پیشنهاد کرد که در اصفهان نمازجمعه برپا کند. اما در همان زمان، آیت‌الله طاهری جهت دیدار با امام خمینی، راهی شهر نجف می‌شود و در بازگشت، به خواندن نماز جمعه در اصفهان می‌پردازد.
با شروع نماز جمعه در اصفهان توسط آیت‌الله طاهری، مردم این شهر استقبال بسیار خوبی کردند و کم‌کم به گونه‌ای شد که مورد حساسیت رژیم شاه قرار گرفت و سرانجام آن رژیم، نماز جمعه اصفهان را تعطیل کرد. با این حال آیت‌الله طاهری به خواندن نماز جمعه ادامه داد و پس از یکی دو هفته، او توسط نیروهای ساواک رژیم پهلوی دستگیر شد و متعهد گردید که دیگر نماز جمعه اصفهان را نخواند. از آن زمان به بعد نماز جمعه اصفهان تعطیل شد، تا اینکه با شهادت حاج آقا مصطفی در اول آبان1356 و برگزاری مراسم مختلف در سراسر ایران، آیت‌الله طاهری به خواندن نماز جمعه در اصفهان پرداخت. اما این‌بار هم پس از گذشت چند هفته، مجدداً نیروهای ساواک به دستگیری او پرداختند و به سه سال تبعید در شهر مهاباد کردستان محکوم شد.
با گذشت چند ماه از تبعید آیت‌الله طاهری به شهر مهاباد، در دادگاه تجدیدنظر، مدت زمان تبعیدی ایشان به پنج ماه تقلیل یافت و در همان مدت اندک نیز، او توانست پس از برقراری ارتباط با مردم آن منطقه، نهضت امام خمینی را در آنجا تبلیغ کند. به طوری که در اثر فعالیت‌های او و سایر تبعیدشدگان سیاسی به آن منطقه مانند آیت‌الله ربانی شیرازی (تبعیدی در سردشت)، آیت‌الله خلخالی (تبعیدی در بانه)، یک راهپیمایی بسیار عظیم علیه رژیم شاه در آنجا برگزار شد.
پس از بازگشت آیت‌الله طاهری به اصفهان، مردم این شهر استقبال بسیار خوبی از ایشان کردند و با تجمع در یکی از مساجد اصفهان، به شنیدن سخنرانی او پرداختند. سپس ایشان دوباره خواندن نماز جمعه در اصفهان را شروع کرد و با عزیمت به شهرهای مختلف استان اصفهان، اقدام به برقراری ارتباط با مردم آن شهرها نمود. به طوری که مردم استقبال بسیار خوبی از او کردند و رژیم شاه با دیدن این اوضاع، پس از مدتی در تاریخ 19/5/1357، اقدام به دستگیری وی و انتقال به کمیته مشترک ضد خرابکاری تهران کرد. مردم اصفهان نیز در اعتراض به این اقدام رژیم شاه، به تظاهرات در سطح شهر پرداخته و سپس در منزل آیت‌الله سیدحسن خادمی ، تجمع کردند و رژیم پهلوی مجبور شد که در 20مرداد1357 اولین حکومت نظامی را در اصفهان اعلام کند.
در کمیته مشترک ضد خرابکاری ، در مورد دو اقدام مهم آیت‌الله طاهری یعنی مطرح کردن حکومت اسلامی و ویژگی‌های آن در نماز جمعه اصفهان و نوشتن نامه‌ای به آیت‌الله صدوقی در مورد جنایات رژیم شاه در شهر یزد و اطراف آن که به طور گسترده‌ای در سطح کشور منتشر شده بود، از او بازجویی می‌شد و به دلیل آزار و اذیت‌هایی که به او وارد گردید، حدود یک ماه در بیمارستان بستری شد. سپس او را به زندان قصر تهران منتقل کردند که در آنجا با آیت‌الله سیدمحمود طالقانی در یک محل زندانی بود و همین امر به هم‌اندیشی بیشتر آنان با یکدیگر کمک می‌کرد.
پس از چند ماه، در حالی که نهضت انقلابی مردم ایران علیه رژیم شاه مراحل پایانی خود را طی می‌کرد و محمدرضا پهلوی از کشور فرار کرده بود. دست‌اندرکاران رژیم نیز اقدام به آزادسازی تعداد زیادی از زندانیان سیاسی نمودند که از جمله این افراد، آیت‌الله طاهری بود و نیروهای ساواک با یک هواپیمای نظامی، او را به اصفهان انتقال دادند.
آیت‌الله طاهری با آزاد شدن از زندان به همراه سایر افراد انقلابی، رهبری مردم اصفهان را جهت به پیروزی رساندن نهضت انقلابی مردم ایران برعهده گرفت و در ششم بهمن ماه 1357، جهت شرکت در جلسه‌ای که توسط تعدادی از دست‌اندرکاران مهم در مدرسه علوی تهران به منظور بررسی نحوه باز کردن فرودگاه مهرآباد و آمدن امام خمینی به ایران تشکیل می‌شد، به تهران رفت. در تهران او به همراه افراد مذکور در مسجد دانشگاه تهران علیه اقدامات شاپور بختیار و بستن فرودگاهها تحصن کرد و در روز بعد با ارسال پیامی از مردم اصفهان دعوت کرد که به طرف تهران حرکت کنند که آنان نیز پذیرفته و در مهدیه تهران اجتماع نمودند و در روز دوازدهم بهمن ماه، همراه آیت‌الله طاهری به استقبال امام خمینی شتافتند.
در روز سیزدهم بهمن ماه 1357 (یک روز پس از ورود امام خمینی به ایران)، آیت‌الله طاهری جهت خواندن نماز جمعه به اصفهان بازگشت و در خطبه‌های نماز جمعه، با سخنان خود به هدایت و رهبری مردم آنجا پرداخت، تا اینکه در بست‌ودوم بهمن ماه، انقلاب اسلامی مردم ایران به پیروزی رسید.
آیت‌الله طاهری پس از پیروزی انقلاب اسلامی از طرف امام خمینی به عنوان امام جمعه اصفهان و نماینده ولی‌فقیه در این استان انتخاب شد و همزمان در مجلس خبرگان رهبری نیز حضور داشت. او در این مسئولیت‌ها بود تا اینکه ایشان در تیرماه 1381 از امامت جمعه اصفهان استعفا داد.
در دوران جنگ تحمیلی رژیم عراق علیه کشورمان نیز آیت‌الله طاهری همواره از ارزش‌های انقلاب اسلامی و رزمندگان اسلام حمایت کرده و یکی از فرزندان او (سیدعلی) در راه دفاع از کشور در جبهه‌های جنگ به شهادت رسید.
آیت‌الله سیدجلال‌الدین طاهری اصفهانی سرانجام در 12 خرداد 1392 ، در سن 87 سالگی، به دنبال بیماری تنفسی و کهولت سن در اصفهان درگذشت.
برگرفته از: کتاب دایره‌المعارف انقلاب اسلامی (جلد سوم) – دفتر ادبیات انقلاب اسلامی - دردست انتشار
تعداد بازدید: 844
