06 بهمن 1392
شواهد تاریخی حاکی از آنند که رابطه شهید نواب صفوی و آیت‌الله طالقانی بسیار نزدیک و صمیمی بوده و غیر از این وجوه مشترک اخلاقی و اعتقادی در دوره‌هایی که دیگران به علت خوف از رژیم ستمشاهی از هرگونه همکاری با فدائیان اسلام و به ویژه شخص نواب اجتناب می‌کردند، مرحوم طالقانی با به خطر انداختن خود و اعضای خانواده‌اش ایشان را در منزل خود و یک بار هم در طالقان مخفی کرد. در سال 1324، در پی تکفیر شهید نواب، توسط عده‌ای از دانشجویان دانشکده معقول و منقول (الهیات کنونی)، او خطاب به مرحوم میرزا مهدی احمدی آشتیانی ملقب به فیلسوف شرق، عباراتی را که در سند آمده است، نگاشت و در مقام یک استاد آگاه نظر ایشان را درباره صلاحیت خود جویا شد. مرحوم فاضل تونی و آیت‌الله طالقانی نیز بر این مرقومه، حاشیه‌ای نوشتند که به ویژه شایسته است مطمح نظر کسانی قرار گیرد که با تظاهر به ملی‌گرائی و اصلاح طلبی، اندیشه مرحوم طالقانی را مصادره به مطلوب کرده و در عین حال به تشکیک درباره مکانت علمی مرحوم نواب پرداخته‌اند در این سند آیت‌الله طالقانی در ذیل نامه شهید نواب آورده‌‌اند:
بسم‌الله الرحمن الرحیم
مدارج کمالات و مقامات علمی فاضل محترم آقای نواب صفوی از تصدیق بنده بی‌نیاز است. متن درخواست و سوابق تحصیلات ایشان بهترین گواه است. الاحقر محمود الحسینی طالقانی (منبع: هفته نامه یالثارات الحسین علیه السلام)
منبع: نشریه الکترونیکی گذرستان – شماره 20
تعداد بازدید: 743
