19 اسفند 1392
چاپ مقاله اهانت‌آمیز در روزنامه اطلاعات شش روز پس از آن که کارتر تهران را ترک کرد، مقاله "ایران و استعمار سرخ و سیاه" در روز هفدهم دی ماه علیه امام خمینی و به دستور شاه در روزنامه اطلاعات منتشر شد.(۱۱) این مقاله در ظاهر توسط فردی به نام احمد رشیدی مطلق نوشته شده بود .
به گزارش جهان به نقل از کیهان، داریوش همایون (وزیر اطلاعات و جهانگردی در سال ۱۳۵۶) طی مصاحبه‌ای در سال ۱۳۷۸ می‌گوید:
" مقاله‌ای که به‌عنوان نامه احمد رشیدی مطلق معروف شده، به دستور شخص پادشاه نوشته شد."(۱۲)
داریوش همایون در جای دیگر می‌گوید:
" مقاله روزنامه اطلاعات که نه نخستین و نه آخرین اشتباه در یک سلسله طولانی اشتباهات بود و در آن به [امام] خمینی به‌عنوان نماینده ارتجاع سیاه و دارای اصل و نسب غیرایرانی (هندی) اشاره شده بود، به دستور شاه و دفتر مطبوعاتی هویدا (وزیر دربار) که قبلاً در نخست‌وزیری بود تهیه گردید. این دفتر به‌طور مرتب از سال‌ها پیش مقالاتی برای انتشار در مطبوعات تهیه می‌کرد و به چاپ می‌رسانید. متن اولیه مقاله به دستور شاه تغییر یافت و تندتر نوشته شد. مطالب اساسی مقاله همان چیزهائی بود که خود شاه چند سال پیش در مصاحبه‌ای با یک مجله آمریکائی درباره [امام] خمینی گفته بود."(۱۳)
محمود طلوعی نیز در این مورد می‌نویسد:
"قدر مسلم این است که هویدا در جریان تهیه این مقاله بوده و پس از تصویب متن نهائی مقاله از طرف شاه، آن را برای چاپ در روزنامه‌ها به‌عنوان داریوش همایون وزیر اطلاعات دولت آموزگار فرستاده است. پاکت محتوی مقاله را پیک مخصوصی از دربار ، در کنگره حزب رستاخیز به دست داریوش همایون می‌رساند. همایون هنگامی که از جلسه خارج می‌شد پاکت را دریافت می‌نماید و در حضور یکی از سردبیران اطلاعات که در آنجا بوده، پاکت را باز می‌کند. آقای باستانی سردبیر اطلاعات می‌گوید: همایون ، پاکت را که علامت دربار روی آن بود و یادداشت ضمیمه مقاله را برداشت و اصل مقاله را به من داد و گفت این مقاله باید حتماً در جای مناسبی در روزنامه فردا چاپ بشود. شتابزدگی همایون در این کار و اصرار او در چاپ فوری مقاله‌ای که آن را به دقت مطالعه نکرد، نشان می‌داد که وی قبلاً در جریان تهیه این مقاله بوده و از مضمون آن آگاهی داشته است."(۱۴)
احسان نراقی درباره این مقاله، در زندان اوین (پس از پیروزی انقلاب) از یکی از مسئولین ساواک چنین شنیده بود:
" پس از این که سید مصطفی خمینی در نجف فوت شد، یاسر عرفات تلگراف تسلیتی به آقای خمینی مخابره می‌کند. آقای خمینی در جواب به یاسر عرفات می‌گوید که درد و محنت من روزی پایان می‌گیرد که ملت ایران از شرّ این آدم جابر راحت بشود ... نصیری (رئیس ساواک) این متن را برده بود پیش شاه و به شاه نشان می‌دهد. شاه می‌گوید که حالا دیگر باید جنگ را با روحانیون، به‌خصوص با آقای خمینی، علنی کرد. بروید یک مقاله تهیه کنید. دستگاه ساواک مقاله را تهیه می‌کند و نصیری مقاله را برای شاه می‌برد. شاه می‌گوید نه، این را تندترش کنید. وقتی که مقاله حاضر می‌شود می‌گوید که از طریق دربار بگویید بفرستند. هویدا هم می‌فرستد برای وزیر اطلاعات (داریوش همایون)، او هم می‌دهد به روزنامه اطلاعات."(۱۵)
احسان نراقی در جای دیگر می‌گوید:
" شبی در یک مراسم مهمانی، احمد قریشی را دیدم و به او گفتم: این نوشته چقدر احمقانه بود. گفت: در جلسه کمیته مرکزی حزب رستاخیز هم همین موضوع مطرح بود. داریوش همایون هم آنجا بود و گفت: ما در سوراخ مورچه ها آب ریختیم تا مورچه‌ها بیرون بیایند ... بنابراین، شاه مایل بود با این کار سر و صدا بلند شود و مخالفین مذهبی حکومت نمایان شوند."(۱۶)
منبع: سایت گذرستان
تعداد بازدید: 786
