03 اردیبهشت 1393
نشست خبری سیدرضا صالحی امیری، رئیس سازمان اسناد و کتابخانه ملی جمهوری اسلامی ایران 31 فروردین 1393 در سالن کنفرانس حوزه ریاست برگزار شد.
به گزارش پایگاه اطلاع رسانی انقلاب اسلامی، به نقل از خبرگزاری مهر، در این جلسه، رئیس کتابخانه ملی، تدوین دانشنامه اسناد، پویاسازی و فعالسازی پژوهشکده اسناد و نیز مرکز ایرانشناسی و اسلامشناسی با هدف تشکیل پژوهشگاهی بزرگ ذیل سازمان متبوعش، گسترش سطح تولیدات و انتشارات علمی و پژوهشی و تاریخ، توجه جدیتر به حوزه تاریخ شفاهی، کتابشناسی نسخ خطی، جمعآوری نسخ خطی و نیز اسناد ملی را از برنامههای این سازمان در سال جدید عنوان کرد.
به گفته صالحی امیری، کار دیجیتال سازی منابع موجود در سازمان اسناد و کتابخانه ملی ایران با سرعت بیشتری ادامه خواهد یافت. همچنین تلاش خواهد شد ظرفیت منابع کتابخانه و نیز آرشیو ملی ایران از طریق تفاهمنامه با کشورهای مختلف، افزایش یابد. به علاوه یادمان و پاسداشت مراجع معظم تقلید در مرکز اسناد کتابخانه ملی از دیگر برنامههای این سازمان در سال جدید خواهد بود.
صالحی امیری گفت: درباره اسناد در کشور نوعی اغتشاش در گذشته وجود داشته است که البته با شکلگیری تشکلی که نام اختصاری آن «مهتاب» (مجمع هماهنگی کانونهای اسنادی و تاریخپژوهی کشور) است، تا حدودی نوعی همگرایی بین مراکز اسنادی کشور شکل گرفته است اما واقعیت قضیه این است که هر سازمانی که امروز اسنادی را در مجموعه خودش نگهداری میکند، آنها را حریم شخصی خودش تعریف میکند و عملاً بخش زیادی از جامعه را که غالباً هم پژوهشگران هستند، از دسترسی به آن محروم کرده است.
وی ادامه داد: البته قانون، قضیه را روشن کرده است و مستثنیات را هم بیان کرده است. بنای ما در دوره جدید بر اجرای قانون مصوب است که بر اساس آن سازمانها و دستگاههای دولتی موظف هستند امکان استفاده از این اسناد را با در اختیار قرار دادن آنها به سازمان اسناد و کتابخانه ملی ایران، برای پژوهشگران فراهم کنند البته بجز دستگاههایی که قانون مشخص کرده است. اما این دستگاهها هم میتوانند مثل همه مراکز دیگر، تاریخی را تعریف و اعلام کنند که بعد از آن تاریخ، دسترسی به اسناد مربوطه ممکن خواهد بود. به طور طبیعی بخش زیادی از اسناد معاصر، مربوط به تاریخ پهلوی است و دسترسی به آنها برای پژوهشگران هیچ گونه ملاحظه امنیتی ندارد.
رئیس کتابخانه ملی در توضیح بیشتر این مسئله یادآور شد: البته اسناد موجود در سازمانهای مختلف، در طبقهبندی خاصی گنجانده شدهاند و برخی هم محرمانه است اما در عین حال، اینها برای پژوهشگران بسیار حیاتی است و اساساً یکی از دلایل ضعف مطالعات تاریخی در ایران، عدم دسترسی پژوهشگران به این قبیل اسناد است. بدیهی است هیچ کس مطالبهای برای دسترسی به اسناد محرمانه را که در چارچوب امنیتی ملی تعریف میشوند، نخواهد داشت اما ضرورت دارد همه دستگاهها به جای هزینههای زیادی که برای حفاظت از این اسناد صرف میکنند، به فکر ایجاد ظرفیتهای جدیدی هم برای دسترسی پژوهشگران به آنها باشند.
تعداد بازدید: 1081