09 شهریور 1393
انتشارات کتاب نیستان رمان دو جلدی «مفتون و فیروزه» نوشته سعید تشکری را منتشر کرد.
به گزارش پایگاه اطلاع رسانی انقلاب اسلامی، در صفحه مربوط به این کتاب در سایت ناشر، این ویژگیها برای آن برشمرده شده است:
«ـ در مضمون و شیوه روایت و قصه پردازی و در محتوا به ساختار و شیوهای نوین دست پیدا کرده است.
ـ رمانی است دو جلدی که به تعبیر نویسنده، میتوان آن را تاریخ خصوصی ملت ایران در قالب داستان و رمان پنداشت و شناسایی پردهای مغفول و ناشناخته از تاریخ انقلاب است که برای نخستین بار از زاویه دید فعالان فرهنگی و نه سیاسی روایت میشود و آنها هدفمند و هوشمندانه بستر فعالیتهای جدی فرهنگی و هنرهای دراماتیک را برای مبارزات خود انتخاب کردهاند.
ـ تاریخ شکلگیری و جهتیابی جریان روشنفکر دینی در بستر هنر تئاتر در ایران است که در مقابله آشکار با هنر بیمغز و آوانگارد غربزده دورانش، به دنبال چیزی بیشتر از هنر برای هنر است.
ـ شرح فعالیتهای فرهنگی مقام معظم رهبری به ویژه ارتباط معظم له با جریانهای فکری شهر مشهد و خطدهی و تزریق باورهای ناب دینی از سوی ایشان به فعالیتهای فرهنگی و فکری موجود در شهر مشهد در پیش از انقلاب بخش قابل توجهی از این رمان را میسازد و به نوعی میتوان این رمان را تاریخ شفاهی فعالیتهای فکری فرهنگی ایشان در مشهد و میزان تأثیرگذاری آن به شمار آورد.
ـ به شدت داستانگرا و در عین حال به شدت وفادار به واقعیتهای تاریخی است.»
سعید تشکری، نویسنده رمان «مفتون و فیروزه» هم به خبرگزاری مهر گفته است: «داستان این رمان صرفاً داستان زندگی و تحول یک گروه تئاتر در بستر حوادث انقلاب و تلاشش برای اشاعه هنر دینی نیست بلکه میخواهم نشان دهم که در بستر یکی از مهمترین جریانهای فرهنگی روشنفکری قبل از انقلاب، چگونه امکان خلق تعهد دینی در هنر فراهم شد؟ شخصیتهای این رمان در زمره نخستین روشنفکرهای مذهبی در جامعه ایران به شمار میرفتند که پیرو تفکر دکتر شریعتی بوده و گروه تئاتر ابوذر نیز که منجر به تولید جریان تئاتر مذهبی در ایران شد، با آنها ارتباط پیدا میکند. این جریان روشنفکری مذهبی در دل فعالیت تئاتر شروع به سمپات شدن برای روشنفکری مذهبی میکند که من در قالب یک رمان 1500 صفحهای، این مسیر تحول را به تصویر کشیدهام. به عبارتی دیگر این رمان سعی دارد نشان دهد که هنر متعهد قبل از انقلاب چه تعریفی داشته است و تئاتر به عنوان سالمترین و سادهترین هنر چگونه آن را اشاعه داده است. مقام معظم رهبری زمانی که در مشهد بودند به دلیل فراگیر بودن ارتباطاتشان یک جریان فکری قوی را در مشهد رهبری میکردند که میان روحانیت و بازار و روشنفکران و مردم گسترش یافته بود. این ارتباط در رمان من از منظر ارتباط ایشان با روشنفکران زمان خود در مشهد که حتی منجر به حضور ایشان به همراه شهید هاشمینژاد در برنامههای فرهنگی از جمله تئاتر در مشهد شد، به نمایش در آمده است. ایشان با نام و عنوان اصلی خودشان در این رمان حضوری ثابت دارند و در آن نقش آفرینی میکنند و نکته قابل توجه تاثیرگذاری این کاراکتر بر سایر شخصیتهای داستان است که از قضا به شکلی بسیار پویا صورت میپذیرد تا جایی که حتی میتوان ایشان را قهرمان اصلی این رمان دانست.»
تعداد بازدید: 1185