10 دی 1393
سید مصطفی در 30 آذر 1309 ش (21 رجب 1349ق) و در شهر قم دیده به جهان گشود. نشو و نما در دامن مادری باتقوا و پدری عالم و فرزانه و محیط خانوادگی آکنده از معنویت و صفا و صمیمیت در شکل‌گیری شخصیت مذهبی و علمی وی و نیز برخورداری از استعداد و نبوغ ذاتی از وی شخصیتی فرهیخته و مجتهدی فهیم، فقیه و متکلم و فیلسوف به بار آورد و به درجات بالای علمی و فقهی دست پیدا کرد. او ادیب و صاحب کرسی تدریس اصول و رجال در حوزه‌های علمیه قم و نجف و صاحب تألیفات متعدد و دارای بینش سیاسی عمیق و شجاع بود. او در دوران مبارزات پدر بزرگوارش چه در مبارزات سال 42 و چه پس از آن تا تبعید و در دوران تبعید در کنار پدر بود؛ و سرانجام پس از 47 سال زندگی پر از تلاش و مبارزه در سحرگاه یکشنبه 1/8/1356 در نجف به طور ناگهانی و مرموز در خانه خود درگذشت و پیکرش پس از انتقال به کربلا و غسل با آب فرات و طواف بر گرد حرم حضرت حسین(ع) و حضرت ابوالفضل(ع)، در نجف در ایوان مطهر حضرت علی(ع) مجاور قبر علامه حلی به خاک سپرده شد. او با در گذشت خود در برافروختن شعله انقلاب تأثیر بسزایی به جای گذاشت. (روزنگار زندگی و تاریخ سیاسی اجتماعی امام خمینی، ص 231)
امام خمینی در روز اول آبان ماه سال 1356 و در پی شهادت حجت الاسلام و المسلمین مصطفی خمینی در یادداشتی چنین مرقوم نمودند:
یادبود [: اعلامیه به مسلمین ایران وجهان درباره شهادت مصطفى خمینى]
زمان: 1 آبان 1356/ 9 ذى القعدة 1397
مکان: نجف
موضوع: یادداشت تاریخ شهادت آقاى سید مصطفى خمینى
بسمه تعالى
إنا للَّه و إنا إلیه راجعون
در روز یکشنبه نهم شهر ذى القعدة الحرام 1397 مصطفى خمینى، نور بصرم و مُهجَه قلبم، دار فانى را وداع کرد و به جوار رحمت حق تعالى رهسپار شد.
«اللهم ارحمه و اغفر له و أسکنه الجنة بحق اولیائک الطاهرین- علیهم الصلاة و السلام»
منبع: (صحیفه امام، ج3، ص: 233)
منبع بازنشر: پرتال امام خمینی
تعداد بازدید: 941
