14 دی 1393
امام خمینى(س) با آن که به عنوان سرسخت ترین مخالف رژیم ایران، به شکل تبعید در عراق به سر مى بردند، هیچ گاه از وجود اختلاف موجود میان دولت بعث عراق و دولت ایران، به سود خود بهره بردارى نکردند. رژیم عراق در سال 1350 در یک اقدام انتقامجویانه، تصمیم به اخراج دهها هزار ایرانى از خاک عراق گرفت و آنان را در سرماى سوزان و به طرز فجیعى در بیابانهاى مرزى رها کرد.
امام خمینى(س) در برابر این اقدام غیر انسانى، حکام عراق را مورد اعتراض شدید قرار دادند. ترفندهاى رژیم عراق به منظور ساکت نگه داشتن امام، به هیچ وجه مؤثر نبود؛ ناگزیر با انجام مانورى تازه ـ به ظاهرـ از بیرون راندن ایرانیان خوددارى کرد امّا با ایجاد شرایطى طاقت فرسا آنها را وادار به ترک عراق مى نمود. از سوى دیگر با نمایش وساطت تیمور بختیار، رسماً اعلام کرد که بیرون راندن ایرانیان متوقف شده و آنان که اخراج شده اند، مى توانند به عراق بازگردند. ضمناً ترتیبى داد تا ایرانیان به ویژه روحانیون بتوانند با پاى خود، عراق را ترک کنند.
در 14/تیر/1348 استاندار جدید کربلا به نام «شبیب المالکى» طى سفر خود به نجف، به حضور امام رسید و پس از این که سلام و تحیت رئیس جمهورى عراق را به امام ابلاغ کرد، با بى تفاوتى ایشان روبرو شد که این موضوع، باعث شگفتى حاضرین گردید. روزنامۀ جمهورى وابسته به رژیم عراق، روز بعد، ضمن تحریف گزارش ملاقات استاندار جدید کربلا با امام و چندتن از مقامات روحانى دیگر، نوشت:
«...استاندار در این ملاقات گفت: دولت انقلابى که احمد حسن البکر در رأس آن قرار دارد، احترام خاصّى براى مردان دین قائل است؛ زیرا روحانیون، مردان حق و عدالت و محبت و برادرى هستند و انقلاب 17 ژوئیه به کلیۀ خواسته هاى عادلانۀ آنان جامۀ عمل مى پوشاند. روحانیون از استاندار تشکر کردند و براى مسئولان امور، آرزوى موفّقیت کردند. سپس روحانیون از اقدامات دولت در مورد بازگشت ایرانیان به عراق تمجید نمودند و نسبت به وجود آوردن مشکل شط العرب، از حکومت جابر ایران ابراز تنفر کردند.»
امام از خواندن این گزارش به خشم آمدند و در 17/تیر/1348 فرماندار نجف را به حضور خود فراخواندند و خواهان تکذیب گزارش روزنامۀ جمهورى شدند. مقامات عراقى با تمهیداتى از این کار، سرباز زدند.
با این همه اخراج ایرانیان از عراق همچنان ادامه داشت. رژیم بعث با مصادرۀ اموال ایرانیان، ایشان را بدون دادن هیچ گونه فرصتى، به ایران گسیل مى داشت. امام که تلاشهایشان براى جلوگیرى از این اقدام غیر انسانى مؤثر نیفتاد، در 2/دى/1350 برابر با 4/ذى القعده/1391 طى سخنانى در مسجد شیخ انصارى و با حضور جمعى از طلاب و روحانیون حوزۀ علمیۀ نجف، تصمیم خود مبنى بر هجرت از عراق به سوى لبنان را اعلام کردند.
تصمیم امام خمینى(س) رژیم عراق را در وحشت قرار داد؛ زیرا به این نکته واقف بود که سخنرانیهاى امام، ماهیت رژیم بعث را ـ بیش از پیش ـ روشن خواهد کرد و به حیثیت جهانى و بین المللى آن لطمه خواهد زد. از این رو با خروج امام از عراق موافقت نکرد. از سوى دیگر، رژیم ایران نیز با آگاهى از ایجاد اختلاف شدید بین امام و رژیم عراق، در صدد بهره بردارى برآمد. هشیارى بى نظیر امام باعث شد که در آن سوى جبهه نیز ساواک و عوامل وابستۀ به او در عراق، نتوانند به منظور خود برسند. (کوثر، ج1، ص 254 و 255)
بسم اللَّه الرحمن الرحیم
ترک عراق
بعد از آنکه مصلحت و نظرخواهى خود را به صورت تلگراف به مقامات عراقى رسانیدم نه تنها ... و جوابى که ندادند و عکس العمل هم به آن شدت نشان دادند، در این صورت من فکرم منتهى شد به اینکه ما دیگر وجودمان در اینجا لزومى ندارد ... فردا تذکره ها را مى فرستیم و تقاضاى خروج مى کنیم و من در هر جا که باشم علاقه به آقایان، برادران همان جورى است که اینجا باشم. اشخاصى که در اینجا باقى هستند- آقایان افغانى ها ... هندى ها، عراقى ها- هر جا هستند ما همان طور که در اینجا بودیم با آنها رابطه داشتیم، آنجا داریم ... آقایان ایرانى ها هم که ان شاء اللَّه امیدواریم به سلامت به مقصد خودشان برسند و در حوزه هاى دینى مستقر بشوند ... اگر در قم نتوانستند، در مشهد؛ و حوزه ها را حفظ بکنند و من امیدوارم همان طورى که حضرت رسول- صلوات اللَّه علیه و آله و سلم- یک روزى از مکه خارج شدند ... احتمال نمى داد که اینها برگردند ... خداى تبارک و تعالى قادر است که شما آقایان را که الآن با زور از اینجا خارج مى شوید و کمال علاقه اى که به جوار [حضرت امیر] دارید و به حوزه دارید ... و من امیدوارم که ان شاء اللَّه ... خداوند تبارک و تعالى اینجا را حفظ مى کند، عده اى اینجا هستند ... معارف اسلام را تألیف کرده است.
رفتار رژیم بعث عراق با مجاورین قبور ائمه (ع)
این حوزه به هم خورده نمى شود، نمى شود که به هم بخورد منتها تبدیل افراد است.
فرض کنید که ماها قابل نبودیم که در جوار حضرت امیر- سلام اللَّه علیه- باشیم، خداوند ان شاء اللَّه انتخاب کند از ... آنها قابلند که در جوار حضرت امیر- سلام اللَّه علیه- باشند و مى توانند که حمایت از اسلام بکنند و از مکتب شیعه بکنند. در هر صورت من گوارا نیست برایم، هر چه فکر کردم گوارا بشود برایم اینجا، در صورتى که دوستان هم دارند مى روند، در صورتى که برادران دینى ما را این طور دارند مى فرستند، در صورتى که- این طورى که به من گفتند، این طورى که به من گفتند- در مدتها پیش که یهودیها را بنا بود از بغداد بیرون کنند، شش ماه مهلت دادند و یک جلسه اى درست کردند، هیأتى درست کردند که اموال اینها را به طور عادلانه بخرند و به آنها بدهند و بروند و با شما آقایان و با ملت شیعه در اینجا- ایرانى ها- این طور رفتار کردند و من ناگوار است برایم که در یک همچو مملکتى که با ... این طور رفتار مى کنند، با مجاورین قبور ائمه- علیهم السلام- این طور عمل مى کنند، من دیگر برایم گوارا نیست ماندن اینجا. بنا بر این من فردا تذکره ها را مى فرستم و از آنها تقاضا مى کنم به اینکه اجازه بدهند ما برویم به لبنان بلکه در آنجا ان شاء اللَّه همان طورى که شهیدیْن- علیهما الرحمه- فائز شدند به شهادت بلکه- ان شاء اللَّه خداوند [گریه شدید حضار به مدت طولانى ] ....
تحمل ناگواریها و خدمت به اسلام
شما آقایان هم در هر جا که باشید البته ... عند اللَّه ... با قوّت قلب در هر جا هستیم و هستید مهیا باشید براى اینکه هر ناگوارى که بر شما وارد مى شود از ناحیه اشخاصى که هستند- چه در ایران چه در اینجا- تحمل کنید و براى اسلام خدمت کنید و خیال نکنید به اینکه این طور مطالب به ضرر شماست؛ نخیر به نفع شماست؛ هم عند اللَّه تعالى و هم انعکاسش در عالم که با ما در ایران آن جور رفتار مى کنند، در عراق آن جور رفتار مى کنند و وضع یک دسته شیعه در عراق آن طور است و در ایران آن طور است. الآن در وقت سرماى زمستانْ این مردم، این تجار، این کسبه، این بیچاره ها که حالشان از شما بدتر است و من براى آنها بسیار متأسفم، اینها با زن و بچه و با اینها بروند و در سر حد هم گرفتار اشخاصى بشوند که از اینها بدتر بکنند.
قوى باشید!
در هر صورت قوى باشید، خودتان را قوى کنید. به خدا متوجه بشوید و پشتوانه شما خداى تبارک و تعالى است [گریه شدید حضار] ... شما خدا دارید و خداى تبارک و تعالى به شما کمک خواهد کرد و حوزه ها هم ان شاء اللَّه محفوظ خواهند ماند.
آن روزى که مرحوم آقاى حاج شیخ عبد الکریم- رضوان اللَّه علیه- فوت شد در ... [قم ] بیش از صد نفر طلبه مى گفتند هست اما طلبه ورشکسته اى که در همه چیز ... و طولى نکشید آنکه [رضا خان ] ظالم بود رفت و حوزه شد یک حوزه پنج هزار نفرى و بحمد اللَّه الآن هم به قوّت خودش باقى است و امید است همیشه باشد. ان شاء اللَّه خداى تبارک و تعالى پشتیبان شماست و این حوزه را حفظ مى کند و امیدوارم که شماها را برگرداند به محل خودتان و شما با کمال قوّت نفسْ تحمل مشاق را بکنید براى خدا. خداى تبارک و تعالى به شما اجر خواهد داد و من ان شاء اللَّه فردا مسیر خودم را تعیین مى کنم؛ فردا من [تذکره ام را] مى دهم اگر موافقت کنند؛ اگر هم موافقت نکردند که ما هستیم ... خداوند پشت و پناه همه شما باشد. البته بر من مشکل است که شما آقایان ... [گریه حضار]. تقدیرى که شده است، پیش آمده است و ما تسلیم هستیم در مقابل تقدیر خدا ....
(منبع: صحیفه امام، ج 2، ص: 405-407)
منبع بازنشر: پرتال امام خمینی
تعداد بازدید: 921
