11 مهر 1396
به انتخاب: احمد سروشنژاد
در بخشی از اسناد به دست آمده از سفارت سابق آمریکا (لانه جاسوسی) چنین میخوانیم: «چنان که گزارش شده [گروه] فرقان... به عنوان گروه کوچک مذهبی بدون هیچ سابقه خشونت قبلی تأسیس گشته است. اسمش را از یک اصطلاح قرآنی به معنای «کتاب مقدس» یا «اختلاف بین حق و باطل»گرفته است. گفته میشود که این گروه از لحاظ سیاسی چپگراست. جهت اصلی اهداف اخیر آن مخالفتش با نقش روحانیت در دولت جدید [بعد از انقلاب] ایران است»[1]
«یکی از منابع متخصص در زمینه گروهکهای زیرزمینی گزارش داده است که گروهک فرقان یک گروهک سیاسی است که... اعضای این گروه خود را به مثابه قاضی، هیأت ژوری و اجراکنندگان اعدام تلقی مینمایند. به نحوی که در صورتی که این اعضای گروهک به این استنباط برسند که یک فرد خطاکار هنوز مورد تنبیه و مؤاخذه قرار نگرفته است، به نوبه خود وارد عمل شده و اقدام به تنبیه و مجازات فرد خاطی مینمایند. از همین رو، آنها ترور سپهبد [محمدولی] قرنی را نیز یک «اعدام انقلابی» عنوان کردهاند. استفاده این گروهک از آیات و عبارات عربی در حقیقت ابزار و سازوکاری است برای این که این دیدگاه را در بین عموم مردم القاء نمایند که آنها گروهی مذهبی و اسلامی هستند... اعضای این گروهک پیرو کیش و آیین خاص خودشان هستند و عدالت، البته به معنایی که آنها برای خود تعریف کردهاند، بایست در روش و سبک آنها به منصه ظهور برسد.»[2]
در گزارش فوری و محرمانه ای.بی.گرازینی که از متخصصین مجرب اطلاعاتی آمریکا بوده هم اینگونه آمده است: «بازجوهای انقلابی با تحقیق از مظنونین دستگیر شده موفق شدهاند که اطلاعات و اسناد جدیدی در خصوص گروهک زیرزمینی و روحانیتستیز [فرقان] کسب نمایند... سه نفر از پنج نفر دستگیر شده، مستقیماً در ترور سپهبد قرنی و آیتالله [مرتضی] مطهری دخالت داشتهاند. این سه نفر فهرستی از رهبران ارشد ایران را تهیه کرده بودند که گروهک فرقان تهدید کرده بود... آنها را ترور خواهد کرد. این در حالی است که به گزارش یک منبع خبری... پانزدهمین نسخه از بولتن زیرزمینی گروهک فرقان افشا شده و به صورت گسترده در سطح شهر تهران منتشر شده است.»[3]
در بخشی از یک گزارش محرمانه سفیر آمریکا در ایران به وزارت امور خارجه کشورش نیز چنین آمده بود: «به قول یک ایرانی، هویت گروه فرقان موضوعی است که احتیاج به اندیشه و بینش عمیق دارد. شواهدی در این مورد وجود ندارد و قویترین گمانها بر این است که رئیس این گروه، به فردی از رژیم سابق [پهلوی] مربوط میشود. نتیجه آمادهباشهای عمیق و همگانی، مخصوصاً اگر هویت گروه فرقان کشف شده و قاتلین نیز افراد سلطنتطلب باشند، این است که سوءظنهای جدیدی علیه آمریکا به وجود میآیند. به طور مثال به این مسئله میتوان اشاره کرد که تماسها و منابع مذهبی ما... به زحمت یافت میشوند. چپگراها و مسلمانان رادیکال، این حادثه را تأییدی بر نظریات [آیتالله] خمینی در مورد آمریکا و دخالت بیجای آن در امور ایران میدانند. اگر این نقطه نظر انعکاس بیشتری پیدا کند... وضع هیئت ما از لحاظ ایمنی مشکل خواهد شد.»[4]
در بخشهای دیگری از اسناد به دست آمده از سفارت سابق آمریکا (لانه جاسوسی) نیز به این نکتهها اشاره شده است که «گروه فرقان، گروهی... است که مخالف نقش روحانیت در حکومت است. این گروه خط مشی تروریستی را ترجیحاً به عنوان ابزاری جهت بیان امیال سیاسی خود به کار گرفته...[5] این گروه تروریسم را به عنوان بهترین وسیله ابراز سیاست خود برگزیدهاند.»[6]
پینوشتها:
[1] اسناد لانه جاسوسی آمریکا: کتاب سوم، مؤسسه مطالعات و پژوهش های سیاسی، 1386، ص 179، 14ژوئن 1979- 24 خرداد 1358
[2] همان، کتاب دهم، ص 333، سند شماره 160، آوریل 1979 - 6 اردیبهشت 1358
[3] همان، ص 360، سند شماره 167، 8 می 1979- 18 اردیبهشت 1358
[4]همان، کتاب دوم، صص 184 و 185، سند شماره 2، 3 می 1979 - 13 اردیبهشت 1358
[5]همان، کتاب دهم،ص 27، سند شماره 295، 18 اوت 1979 - 27 مرداد 1358
[6]همان، کتاب سوم، ص 176، 7 اوت 1979 - 16 مرداد 1358
تعداد بازدید: 1389