06 اسفند 1396
سید رضا فندرسکی
در خرداد 1357 تعدادی زندانیان سیاسی زندان اصفهان که گرایش مذهبی داشتند با فعالیتهای گسترده خود در زندان از جمله تقسیم غذا بین زندانیان و اجرای برنامه‌های مذهبی جوّ حاکم بر زندان را به نفع خود تغییر داده بودند. این امر باعث شد تا مدیریت زندان تصمیم بگیرد این عده را تنبیه کند و سرکوب نماید؛ به همین دلیل در روز بیست‌وپنجم خرداد به کمک تعدادی از زندانیان غیرمذهبی با چاقو و سلاح سرد به زندانیانی که گرایش مذهبی داشتند حمله کردند و آنها را مورد ضرب و شتم قرار دادند. در نتیجه این حمله، یازده نفر از زندانیان مجروح شدند که یکی از آنها به بیمارستان ارتش منتقل شد. در پی این حادثه، زندانیان سیاسی اصفهان از روز بعد دست به اعتصاب غذا زدند.(1)
در پی اطلاع یافتن خانواده‌های زندانیان از این حادثه، چهل نفر از مادران و خواهران این زندانیان در روز نهم تیر به منزل آیت‌الله سیدحسین خادمی که از رهبران اصلی فعالیتهای انقلابی در این شهر بود رفتند و در آنجا متحصن شدند و اعتصاب غذا کردند. آنان با صدور اطلاعیه‌ای خواسته‌های خود را در 9 بند اعلام کردند که مهمترین آنها دادن بند اختصاصی به زندانیان سیاسی، جلوگیری از هر گونه شکنجه و رسیدگی به حادثه چاقوکشی و حمله به زندانیان بود.(2)
این عده دو روز بعد با صدور اطلاعیه دیگری ضمن اعلام حمایت از رهبری امام خمینی، از روحانیون، دانشجویان، بازاریان وکارگران و کسبه درخواست کردند تا از آنان پشتیبانی نمایند.
آیت‌الله محمد صدوقی با اطلاع از تحصن مادران زندانیان سیاسی در اصفهان، روز سیزدهم تیر با ارسال نامه‌ای به آیت‌الله خادمی از وی خواست تا به طرق مختلف از جمله تعطیل کردن نماز جماعات و بازار از این تحصن حمایت کند.(3)
دو روز بعد اعلامیه‌ای با امضای «جوانان مسلمان» در اصفهان منتشر شد که در آن به سرکوب زندانیان سیاسی و تحصن مادران آنها اشاره شده بود.
آیت‌الله محمدرضا گلپایگانی روز نوزدهم تیر در نامه‌ای به آیت‌الله خادمی ضمن اظهار همدردی با خانواده زندانیان سیاسی به مسئولان حکومت شاه نسبت به ایجاد تضییقات بیش از حد برای زندانیان هشدار داد. اعضای جمعیت ایرانی دفاع از آزادی و حقوق بشر نیز در تلگرافی به دادستان اصفهان اعتراض خود را نسبت به ضرب و جرح زندانیان سیاسی در این شهر اعلام کردند.
آیت‌الله خادمی که در این ایام در حال مذاکره با مسئولین به منظور حل این مشکل بود، در نامه‌ای خطاب به مادران متحصن اعلام کرد بیشتر خواسته‌هایشان توسط شهربانی مورد قبول قرار گرفته است.
روز بیست‌وپنجم تیر آیت‌الله خادمی در اعلامیه‌ای از مادران متحصن خواست تا به تحصن و اعتصاب غذای خود پایان دهند و در صورت قصور مسئولین نسبت به اجرای خواسته‌هایشان، به وی مراجعه کنند.
به دنبال صدور این اعلامیه، مادران متحصن زندانیان سیاسی به تحصن خود در منزل آیت‌الله خادمی پایان دادند و پس از خروج از منزل وی قصد راهپیمایی در خیابان چهار باغ را داشتند که مأموران مانع این اقدام شدند.
پی‌نوشت‌ها:
1- انقلاب اسلامی به روایت اسناد ساواک، ج 6، ص 396
2- یاران امام به روایت اسناد ساواک، ج 19، آیت‌الله سیدحسین خادمی، ص 280
3- یاران امام به روایت اسناد ساواک، ج 2، آیت‌الله محمد صدوقی، ص 229
منابع
- انقلاب اسلامی به روایت اسناد ساواک (دوره 25 جلدی)، مرکز بررسی اسناد تاریخی
- یاران امام به روایت اسناد ساواک، ج 2، آیت‌الله محمد صدوقی، مرکز بررسی اسناد تاریخی
- یاران امام به روایت اسناد ساواک، ج 19، آیت‌الله سیدحسین خادمی، مرکز بررسی اسناد تاریخی
تعداد بازدید: 1334
