24 فروردین 1403
مرتضی اسمی‌خانی فرزند محمد سال 1342 در شهر تهران چشم به جهان باز کرد. دوران کودکی را با تحصیل طی کرد و هنگامی که به دبیرستان پا گذاشت، امواج انقلاب اسلامی فراگیر شده بود. در تظاهرات مردمی علیه حکومت پهلوی شرکت می‌کرد و روز آخر زندگی‌اش، قبل از شرکت در تظاهرات به خانواده‌اش گفت: «پدر بزرگوار، مادر مهربان و برادران و خواهران من، اگر نتوانسته‌ام زحمات شما را جبران کنم، مرا ببخشید. اگر برنگشتم و شهید شدم برایم گریه نکنید، زیرا آنچه شما داده‌اید، در راه خدا بوده. عاقبت همه انسان‌ها مرگ است، چه بهتر که در راه خدا باشد.» ساعت 11 صبح پنجم دی سال 1357 زمانی که در تظاهراتی در محله دروازه دولاب تهران، در حوالی خیابانی که اکنون 17 شهریور نام دارد، شرکت کرده بود، هدف رگبار مسلسل مأموران حکومت پهلوی قرار گرفت و در راه بیمارستان به شهادت رسید. پیکر این محصل شهید که از جانب دوستانش «مرد جهان‌دیده» لقب گرفته بود، پس از مراسم تشییع، در بهشت زهرا(س) قطعه 24، ردیف 2، شماره 1 به خاک سپرده شد.
تعداد بازدید: 1180
