18 مرداد 1397
مریم کرباسی نجف‌آبادی[1]
در تمام‌ِ مجالس ادبی، گاه مهمان شده‌ست خال لبت
بخشی از ماجرای تاریخ است گرچه پنهان شده‌ست خال لبت
مطلع بهترین‌ْ غزل‌هایی، در نبودت چه‌قَدْر پیدایی
پایتخت‌ِ جهان اسلام و قلب ایران شده‌ست خال لبت
عاشقانت هنوز بسیارند، در غمت مانده‌اند و بیمارند
گاهی از مهربانی‌ِ مردم، مات و حیران شده‌ست خال لبت
ابروان‌ِ به هم گره خورده‌ت، آسمان‌ِ بلند پیشانیت ـ
دیدنی‌تر شدند از وقتی که پریشان شده‌ست خال لبت
ای بهار رسیده در بهمن! عِطر گل‌های یاسمن! سوسن!
گاه از رعد و برق چشمانت، خیس‌ِ باران شده‌ست خال لبت
بی تو جغرافیا و نه تاریخ، هیچ معنا نمی‌دهد زیرا
آخرِ هر بهار می‌بینیم که زمستان شده‌ست خال لبت
[1] اهل نجف‌آباد اصفهان و دانشجوی کارشناسی ارشد زبان و ادبیات فارسی، با سابقه حضور در کنگره‌های ملی و بین‌المللی شعر و صاحب دو مجموعه شعر «چهره‌ات را پیمبری باید» و «خبرهای خوب».
تعداد بازدید: 1241
