05 فروردین 1398
حسین اسرافیلی
سوسوز دگول دابیزیم خشک اولان دو داخلاریمز
آخلاگوز یاشی تک چولره بلاخلاریمز
بالخ کیمی چابالر دوخ سوسوز بیاباندا
یوخیدی قدرتیمز یول گده ایاخلاریمز
اوغملی گونلریمز گچدی ظلمت اولدی تمام
یانلار ایمدی بیزیم گون کیمی چرا خلاریمز
نه سری واردی سنون صولتونده روح‌الله!
آدون گلنده ایر باشلارین قواخلاریمز
بوفکریلن کی گلوب بیر اوپاخ ایاخلاروی
قابار چالوب نجه گور شوقدن دوداخلاریمز
محبتون دولانورقان کیمی اور کدن آخور
قوجاخدا عشقویله صود امر اوشاخلاریمز
اودم که سسلی‌ین‌سن لااله‌الاالله
قاناد چالر سسوه قوش کیمی قولاخلاریمز
اولن جماعته عیسی کیمی نفس وردون
اویانمشوخ یوخودان گل آچوب یاناخلاریمز
گلوب بهار گنه ده باغلار اوسته خیمه وروب
دعا ادیله سنه باغداقول بوتا خلاریمز
ترجمه شعر:
دیگر لبان خشکیده ما عطشناک نیست
چشمه‌های‌مان به زلالی اشک چشم در بیابانها روانند
بیش از این، در بیابان، چنان ماهی دور از آب، دست و پا
می‌زدیم
گام‌های‌مان را توان رفتن نبود
دیگر آن روزگاران غم‌آلوده گذشته و ظلمت ره به پایان
برده است
امروز چراغ‌های‌مان، چنان خورشید پرتو افشانند
کدام راز بزرگ در صولت تو نهان است یا روح‌الله!
که به هنگام تلاوت نامت، سپیداران، سرخم می‌کنند
به‌شوق بوسه زدن برپایت
ببین چگونه لبان‌مان تاول زده است
محبتت چنان خون می‌گردد و رد قلب‌های‌مان جریان می‌یابد
کودکان‌مان در آغوش مادران، عشق تو را با شیر می‌نوشند
هنگامی که بانگ لااله‌الاالله برمی‌آوری
گوش‌های‌مان چنان پرنده به صدای تو پر باز می‌کنند
تو همچون عیسی بر مردگان حیات بخشیدی
اینک از خواب برخاسته‌ایم و گونه‌هایمان گل کرده است
بهار آمده و خیمه در باغ‌ها زده است
و شاخ و برگ‌ها دعایت می‌گویند
منبع: اسرافیلی، حسین. تولد در میدان. تهران: انتشارات حوزه‌هنری. چاپ اول. 1364. صص143-146.
تعداد بازدید: 1059
