08 خرداد 1399
احمد محمودی
ز فروردین بهار عدل و آزادی نمایان شد
سراسر عرصه گیتی پر از آیات ایمان شد
هزار و سیصد و پنجاه و هشت از شمسی هجری
بود آغاز آزادی، ز فروردین نمایان شد
ز خون سرخ رنگین جوانان وطن، گلگون
چو گل رنگین سراسر همچنان ایران گلستان شد
نسیم صبح آزادی وزید از مشرق ایران
که در مغرب زمین همواره یاد از نام ایران شد
خمینی رهبر آزادگان آن مرجع تقلید
که در حکمت بیاناتش همه مانند لقمان شد
ز یُمن مقدمش ایران گلستان شد ز آزادی
هم از آزادگی، او رهبر آزاد مردان شد
ز جانبازی مردان خدا در راه آزادی
اساس تخت بیداد ستمگر سخت لرزان شد
ز همت پرچم توحید و وحدت بر فراز آمد
بنای سست بیداد شهنشاهی چه ویران شد
نه خواهم دولت شرقی، نه باشم پیرو غربی
فقط جمهوری اسلامی که از قانون قرآن شد
رود از یاد، عهد کورش و اسفندیار و جم
عدالت همچنان پیدا و آثارش نمایان شد
الا ای جغد شوم اهرمن، خاموش تا بینی
که در گلزار آزادی، روان مرغ خوش‌الحان شد
تو ای رزمنده، ای سرباز آزادی و جانبازی
به پاس انقلابت زنده از خون شهیدان شد
من از پستان مادر شیر آزادی چو نوشیدم
سراپا عشق و ایمانم فدای عهد و پیمان شد
بشارت می‌دهد «محمودی» از طبع روان خود
ز هر بیتش، اساس عدل و آزادی چه بنیان شد
مشخصات و ویژگی‌ها
سراینده: احمد محمودی (در بیت مقطع همان محمودی تخلص نموده است.)
تاریخ سرودن شعر: بهار 1358
قالب: غزل، مردف در 14 بیت
قافیه‌ها: نمایان، ایمان، گلستان، ایران،... شعر از عیوب قافیه (شایگان) خالی نیست، مانند؛ شهیدان و مردان همچنین تکرار قافیه (نمایان) و ایطای خفی (لرزان و نمایان) در این شعر دیده می‌شود.
ردیف: شد
وزن: مفاعلین مفاعلین مفاعلین مفاعلین
بحر: هَزج مثمن سالم
مضمون غزل بیشتر پاسداشت و حرمت آزادی و خون جوانان وطن و ستایش رهبر انقلاب و تأکید بر شعار «نه شرقی، نه غربی، جمهوری اسلامی» است. با این‌که سراینده کمتر بهار را توصیف کرده، عنوان شعر همان «بهار آزادی» است.
در یک برگ و به خط خوش نسخ که چاپ و تکثیر شده است. در پایان غزل، درج گردیده است: «قم: احمد محمودی 1358»
منبع: فیض، مصطفی، چراغ عجم، تهران، مرکز اسناد انقلاب اسلامی، 1382، صص 25 – 26.
تعداد بازدید: 1197
