19 شهریور 1399
الهام صالح
امام خمینی در تاریخ 20 شهریور 1358 در حضور نمایندگان عشایر سر پُلِ ذهاب و مرزنشینهای آن منطقه، سخنرانی کردند. موضوع این سخنرانی، «همراهی ملت با دولت» بود.
امام خمینی، اتحاد مردم را از برکات نهضت اسلامی دانستند و ابراز امیدواری کردند که اسلام در ایران حکومت کند: «این از برکات این نهضت است که ما همه با هم مجتمعیم. این از برکات این نهضت اسلامی است که برادرهای اسلامی را با هم زیر یک سقف مجتمع کرده است، و مسائلی که مورد حاجت است انشاءالله مورد بحث قرار بگیرد. و آقایان باید بدانند که این معنایی را که ما در فکرش هستیم و با همت همه قشرهای ملت امیدواریم که تحقق پیدا بکند، آن این است که اسلام در ایران حکومت کند؛ حکومت، حکومت خدا باشد.»[1]
ایشان همچنین ابراز امیدواری کردند که همه نقاط کشور، اسلامی باشد: «از آن کارهایی که طاغوت میکرد و عمال طاغوت میکردند و گرفتاریهایی که برای ملت ما از دست آنها پیدا شد انشاءالله با همت همه جوانهای ملت ما آنها تمام بشود؛ و همه جا بیرق اسلام باشد؛ یعنی طوری باشد که ما اگر در نخستوزیری برویم ببینیم که آنجا اسلام است. و اگر در سایر وزارتخانهها برویم ببینیم آنجا اوضاع، اوضاع اسلامی است، و اگر در عشایر برویم ببینیم آنجا هم اوضاع، اوضاع اسلامی است، و اگر در بازار برویم ببینیم بازار هم اوضاعش اسلامی است.»[2]
توطئهها زیاد در کار هست
امام در سخنانشان از همراهی ملت به عنوان شرط موفقیت دولت نام بردند و فرمودند: «ما از خدا میخواهیم که یک همچو سعادتی به ما بدهد که ما بتوانیم این خدمتی را که بنا داریم انجام بدهیم قدرت داشته باشیم که انجام بدهیم و این قدرت هم در وقتی است که ملت با ما باشد. اگر ملت با ما باشد، ما میتوانیم بهواسطه قدرت ملت کارها را انجام بدهیم. چنانچه دیدید که چون ملت همراه با هم بودند، یک همچو قدرتهای بزرگی را از بین بردند. حالا هم، که وقت این است که آن مفسدهها از بین برود و پاکسازی بشود و آن بازماندههای آنها از بین بروند، باز محتاج به این است که ملت همراه باشند.»[3]
امام خمینی به موضوع «توطئه دشمنان در تفرقهافکنی میان ملت» نیز پرداختند و گفتند: «الان توطئهها زیاد در کار هست که برادرها را از هم جدا کنند، هر جا به یک صورت. آنجاهایی که مراکز مثلاً شهرهای بزرگ است، به صورت حزب و - نمیدانم - کذا. و در جاهایی که مرز است و برادرهای اهل سُنت ما آنجا هستند، به اینکه سُنیها و شیعهها چه میخواهند؛ این دو تا طایفه را که هر دو مُسْلِماند به جان هم بریزند.»[4]
باید هوشیار بود
امام خمینی به غائله کردستان و سرکوبی مفسدین در آن منطقه نیز اشاره کرده و فرمودند: «شاید همه شما بدانید که در کردستان یک دستهای که وابسته به خارج بودند، و آنطوری که از رفت و آمدهایشان کشف شده است و گفتهاند به ما، اینها از وابستههای هم رژیم سابق هستند، و هم رفت و آمد دارند با صهیونیستها، با اسرائیل روابط دارند، و هم با بعض از ممالک دیگری که اجنبی هستند، و اینها غائله در کردستان درست کردهاند بهطوری که مردم کردستان از دست آنها به عذاب بودند، دولت فرستاد و این مفسدین را، این مقداری که میشد، دستگیر یا سرکوب کرد.»[5]
امام از مردم خواستند که در مقابله مفسدهگران هشیار باشند: «باید هوشیار بود در این مواقع که این اشخاصی که میخواهند فساد کنند، میخواهند بین برادرها جدایی بیندازند، اینها نظری ندارند جز اینکه دیدند که منافعی که از اینجا میبردند، خودشان و اربابهایشان، در خطر افتاده است و دستشان دارد کوتاه میشود، میخواهند که دوباره آن مسائل را پیش بیاورند و دوباره همانها را به ما مسلط کنند و همه زندگی این مردم را به هم بزنند.»[6]
قدری باید آرامش پیدا بشود
از نظر امام خمینی رسیدگی به مستمندان سرلوحه برنامه دولت است: «سرلوحه برنامه این دولت این است که ابتدا از مستمندان شروع کنند، از مرزها شروع کنند به تعمیر و رفع حوایجی که تا حالا نبوده است؛ از قبیل برق و نمیدانم آسفالت و آب و امثال ذلک که من میدانم در بسیاری از جاها اینها نیست یا کمیاب است.»[7]
امام خمینی همچنین ایجاد سازندگی در کشور را نیازمند آرامش دانستند و گفتند: «عمده این است که شما به حرف این مفسدین گوش ندهید، اینها میخواهند نگذارند. در عین حال که دولت هم بودجه برای این تصویب کرده است، برای هر استانی بودجه تصویب کرده برای همین امور؛ ساختن حمام، ساختن مثلاً آسفالتها و عرض کنم مدارس. همه این چیزها را درصدد هستند که انجام بدهند، لکن شرطش این است که منطقه آرام باشد. یک منطقه غیر آرام و جنگی را نمیشود عمل بکنند، بخواهند یک منطقهای که در جنگ هستند حالا بیایند حمام بسازند، نمیشود این، این یک قدری باید آرامش پیدا بشود و انشاءالله آرامش پیدا میشود و این امور انشاءالله درست میشود.»[8]
پینوشتها:
[1]. خمینی(س)، روحالله، صحیفه امام خمینی(س)، تهران، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی(س)، چ 3، زمستان 1379، ج 9، ص 488.
[2]. همانجا.
[3]. همان، ص 488 و 489.
[4]. همان، ص 489.
[5]. همانجا.
[6]. همان، ص 489 و 490.
[7]. همان، ص 490.
[8]. همان، ص 491.
تعداد بازدید: 804