22 مهر 1399
الهام صالح
مخالفت‌ها و مبارزات امام خمینی با حکومت پهلوی در نیمه دوم مهر 1357 ادامه یافت و ایشان همچنان بر تغییر حکومت پهلوی اصرار داشتند تا حدی که این موضوع را در مصاحبه با خبرنگار روزنامه فرانسوی فیگارو در تاریخ 22 مهر 1357 مطرح کردند: «بدون چون‌و‌چرا حفظ رژیم شاه غیر قابل قبول است. ما پیوسته با آن مخالف بوده‌ایم. سرنگونی، آن هدف غیر قابل تغییر مبارزه ماست. به علاوه این شکل حقوقی رژیم نیست که اهمیت دارد، بلکه محتوای آن مهم است. طبیعتا می‌توان یک جمهوری اسلامی را در نظر گرفت ولی این موضوع بدین خاطر است که فکر می‌کنیم برداشت اصیل اسلام، ما را به ترقی جامعه‌ای که سرشار از استعدادها و قوای انسانی و عدالت اجتماعی است، راهنمایی می‌کند. قبل از هر چیز ما به محتوای اجتماعی رژیم سیاسی آینده دل بسته‌ایم.» [1]
امام خمینی در 23 مهر 1357 برای دانشجویان و ایرانیان مقیم پاریس سخنرانی کردند. در این سخنرانی که «مطالعه استعمارگران درباره منابع زیرزمینی ایران و روحیات مردم»، «توطئه بر ضد اسلام و روحانیت» و «حضور آمریکایی‌ها در ایران» از موضوعات آن به شمار می‌رفت، امام درباره حضور مستشاران آمریکا در ایران فرمودند: «ما فریادمان این است که باید این ملت هر چه دارد مال خودش باشد، و خودش اداره خودش را بکند. ما «مستشار» نمی‌خواهیم از آمریکا! شصت هزار مستشار، که این‌قدر [هزینه] دارد که من و شما تصورش را نمی‌کنیم. این بودجه مملکت را صرف مستشارها دیگر نکنید. این خیلی عجیب است! پایگاه برای آنها درست می‌کنند، مستشارها می‌آیند، خرجش را ما باید بدهیم! نفتمان را می‌دهیم برای درست کردن پایگاه!» [2]
امام در این سخنرانی، ایرانیان مقیم خارج از کشور را مکلف دانستند که مردم ایران را در قیام علیه حکومت پهلوی یاری کنند: «آقا، الان مردم مملکت ما قیام کرده است. ما مکلفیم که به آنها کمک کنیم. هر مقداری که می‌توانید، هر قدر می‌توانید، با رفقایتان می‌نشینید بگویید، صحبت کنید، برسانید به این رفقای اروپایی‌تان، با آنها صحبت کنید، مطلبتان را برسانید. هر کدام به ده نفر از آنها بگویید؛ شما چند هزار نفر هستید، به چندین هزار نفر می‌توانید مطالبتان را بگویید...» [3]
ایشان همچنین بر لزوم اطلاع‌رسانی درباره مسائل ایران تأکید کردند: «روزنامه‌های اینجا که صد میلیون دلار این مرد برای تبلیغات می‌دهد به اینها، بد منعکس می‌کنند مسائل ایران را. شما ایرانی هستید، مسائل ایران را برای این اروپایی‌ها بگویید، تشریح کنید. می‌توانید بنویسید در روزنامه‌ها یا در مجله‌ها، بنویسید. ما نباید بی‌تفاوت باشیم برای ملتی که جانش را دارد برای شماها می‌دهد...» [4]
امام خمینی در یک سخنرانی دیگر که در 24 مهر 1357 در حضور دانشجویان و ایرانیان مقیم خارج از کشور صورت گرفت، درباره لزوم همگامی با نهضت مردم ایران، فرمودند: «شما آقایان باید برنامه‌تان این باشد که علاوه بر اینکه خودتان را تربیت بکنید، برنامه این باشد که الان که ایران قیام کرده است و یک نهضت بزرگ انسانی - اسلامی کرده است، شما هم باید با آنها هم‌قدم باشید، با آنها همراهی بکنید؛ هر مقداری که می‌توانید. هر کدام در هر جا هستید؛ هر مقداری که می‌توانید. باید به همان مقدار به این ملت ضعیف و این ملتی که برای ماها، برای خود شما، همه قیام کرده‌اند، باید کمک بکنیم، بلکه ان‌شاء‌الله این ماده فساد قطع بشود و دست اینهایی که همه چیزهای ما را دارند از بین می‌برند و تمام مخازن ما را دارند غارت می‌کنند، قطع بشود و برای خودتان بماند...» [5]
امام خمینی در سخنرانی خود در 28 مهر 1357 از اسلام و روحانیت به عنوان دو سد بزرگ در مقابل نفوذ استعمار نام بردند و درباره چرایی مخالفت با حکومت پهلوی فرمودند: «یک چیزی بیاورید [که] ما ببینیم شما یک تربیت و تعلیم صحیح دارید. خوب، ندارید شما. ما با رادیویی که فاسد کند بچه‌هایمان را مخالفیم، نه با رادیو مخالف باشیم. رادیو را دست ما بدهید که ما اداره بکنیم، ما خیلی هم با آن موافقیم، ما رادیو را بهتر از شما اداره می‌کنیم. شما تلویزیون دارید؛ ولی عکس‌هایی که لابد در آن نشان داده می‌شود که گفته می‌شود در آن نمی‌دانم عکس‌هایی است که جوان‌های ما را ضایع دارد می‌کند. یک نسلی را دارند خراب می‌کنند. ما با این مخالفیم، نه با مظاهر تمدن...» [6]
ایشان از خواسته‌های مردم ایران که استقلال و آزادی است، سخن گفتند: «این ملت را از زبان خودش بشنوید... دارند فریاد می‌زنند آقا، ما آزادی می‌خواهیم، ما استقلال می‌خواهیم، ما حکومت اسلام می‌خواهیم، ما حکومت عدل می‌خواهیم... این آقا می‌گوید ما آزادی داده‌ایم! اگر دادید چه را می‌خواهند! چه چیز را می‌خواهند دیگر! اگر شما آزادی دادید این همه کشتار آزادی است؟» [7]
ایشان ایرانیان مقیم خارج از کشور را به افشاگری و روشنگری موظف دانستند: «اگر هر یک از شما به ده نفر، بیست نفر از اینها مطالب ایران را بگوید یک موجی پیدا می‌شود؛ باز جای خدمتی است. آنها دارند جانشان را می‌دهند و خدمت می‌کنند به شما؛ شما هم باید تبلیغات بکنید؛ شما باید حرف بزنید اینجا؛ می‌توانید در مطبوعات اینها طبع بکنید حرف‌هایتان را. مصاحبه می‌توانید بکنید، مصاحبه بکنید، بگویید حرف‌هایتان را؛ مثل من نیستید که ممنوع‌المصاحبه بشوم، بگویید حرف‌هایتان را...» [8]
امام درباره لزوم تبلیغات درباره قیام همه جانبه مردم ایران نیز فرمودند: «تبلیغ کنید آقا، شما الان موظفید که همان‌طوری که ایرانی‌ها دارند خون می‌دهند، لااقل شما کلام بدهید، لااقل شما تبلیغات بکنید. ننشینید توی خانه‌تان که ما حالا اینجا راحت هستیم و هی بشنویم که چه شد، کجا کشته شد، کجا، شاید، خوب شما باید متأسف بشوید از این کشته‌ها؛... می‌توانید بنویسید در مطبوعات این جاها؛ هر جا که هستید منعکس کنید. کسانی اگر بر خلاف این مسائل یک چیزی نوشته‌اند؛ بروید سراغشان، به آنها بگویید که این‌طور نیست مسائل، چرا شما این‌جور می‌نویسید؟» [9]
ایشان از دانشجویان و ایرانیان مقیم خارج خواستند تا در زمینه انقلاب مردم ایران موج حمایت ایجاد کنند: «در هر صورت، مسائلتان را به این خارجی‌ها مطرح کنید. رفقا اگر دارید به آنها بگویید، مدارس می‌روید، توی مدارس بگویید؛ صحبت بکنید برایشان؛ بگویید برایشان؛ صحبت کنید. چند نفر را جمع کنید، کم‌کم زیاد می‌شود... این خدمتی است که ماهایی که در خارج هستیم حالا می‌توانیم به ملت اسلام بکنیم...»[10]
پی‌نوشت‌ها:
[1]. خمینی(س)، روح‌الله، صحیفه امام خمینی(س)، تهران، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی(س)، چ 3، 1379، ج 4، ص 3.
[2]. همان، ص 26.
[3]. همان، ص 27.
[4]. همان‌جا.
[5]. همان، ص 35.
[6]. همان، ص 55.
[7]. همان، ص 57.
[8]. همان، ص 69 و 70.
[9]. همان، ص 59.
[10]. همان، ص 60.
تعداد بازدید: 824
