10 فروردین 1400
الهام صالح
سخنان امام خمینی از 8 تا 10 فروردین، حول موضوع شرکت مردم در رفراندوم و رأی آری به جمهوری اسلامی بود.
امام خمینی در تاریخ 8 فروردین 1358 راجع به توطئه علیه رفراندوم به مردم هشدار دادند: «بعد از دو روز دیگر رفراندم خواهد شد - در همین حال اینها توطئه دارند میبینند که یا نگذارند، یا یک شلوغی بکنند، یا یک دزدی بکنند، یا یک کاری بکنند نگذارند این کار انجام بشود. باید همه ملتفت باشید؛ توجه داشته باشید که این کید اینها را خنثی کنید.»[1]
امام خمینی در سخنان خود در جمع پزشکان قم بر ضرورت اتحاد و حفاظت از صندوقهای رأی تأکید کردند: «جوانهای شما، اشخاص دیگری که هستند در قم، در سایر بلاد، باید با هم مجتمع بشوند و قرار بر این بگذارند که از صندوقها و اطراف صندوقها حفاظت کنند اگر چنانچه اشخاص نابابی آمدند و خواستند شلوغ کنند، تودهنی به آنها بزنند نگذارند که شلوغ بکنند تا انشاءالله رفراندم بهطور صحیح انجام بگیرد؛ و اگر رفراندم انشاءالله بهطور صحیح انجام بگیرد، آنها عددی نیستند! عدد با شماست، با مسلمین است و همه «جمهوری اسلامی» را میخواهند.»[2]
امام، پیش از ظهر 9 فروردین 1358 در مدرسه فیضیه قم، در جمع اقشار مختلف مردم، آنها را به رأی آری به جمهوری اسلامی ترغیب کردند: «فردا روز رفراندم است؛ روزی است که مقدرات شما تعیین خواهد شد. روزی است که یا اسلام پیش میبرد و یا کفر. روزی است که «آری» اسلام است و «نه» خلاف اسلام. روزی است که «آری» سرنوشت سعادتمند برای شما تهیه میکند و «نه»، شما را برمیگرداند به حال اول. «آری» بگویید. من «آری» میگویم.»[3]
ایشان در ادامه فرمودند: «من جمهوری اسلامی را به جان و دل «آری» میگویم و از شما خواهران و برادران میخواهم که بروید و «آری» بگویید. بروید و آن ورقی که در آن «آری» نوشته است در صندوق بیندازید. سعادت شما این است و کشور شما با این «آری» مستقل خواهد شد. با این «آری»، شما آزاد خواهید شد.»[4]
امام خمینی، سستی در رأی به جمهوری اسلامی را جایز نشمردند: «خدای نخواسته اگر چنانچه سستی بکنید یا تنبلی در این امر بشود که نروید دنبال رأی دادن، من خوف آن را دارم که خدای نخواسته به شکست بربخوریم و باز مسائل سابق عود کند. بر همه ماست که برویم و رأی بدهیم. در خانهها ننشینید فردا، فردا بیرون باشید از خانهها؛ ملت ایران فردا بیرون باشند از خانهها و بروند به صندوقها، رأی بدهند. من رأی آری میدهم و از شما تمنا دارم که رأی آری بدهید.»[5]
امام خمینی در سخنرانی دیگری در مدرسه فیضیه قم فرمودند: «در آستانه رفراندم لازم است تذکر دهم که این رفراندم سرنوشت ملت ما را تعیین میکند. این رفراندم یا شما را به آزادی و استقلال میکشد و یا مثل سابق به اختناق و پیوستگی. این رفراندم چیزی است که همه ملت ما باید در آن شرکت کنند. من توصیه میکنم به همه ملت که در این رفراندم، که سرنوشت ملت ما و کشور ما و مذهب ما را تعیین میکند، شرکت کنید.»[6]
امام خمینی در این سخنرانی، اهمال و سستی در رأی دادن را جایز نشمرده، ضمن اعلام اینکه به جمهوری اسلامی، رأی آری میدهند، درباره حقوق اهل سنت فرمودند: «برادرهای سنی ما مثل ما هستند، با ما هیچ فرقی ندارند در حقوق؛ حقوق همه آنها داده خواهد شد. شرکت کنند آنها هم در آنچه سرنوشت آنها را تعیین میکند. به حرف اشخاصی که بین آنها میخواهند تفرقه بیندازند، میخواهند به اسم سنی و شیعه بین ما برادرها را جدایی بیندازند و منافع ما را به جیب دیگران بکنند، به حرف اینها اعتنا نکنید.»[7]
امام همچنین راجع به حقوق اقلیتهای مذهبی در اسلام گفتند: «همه اقشار ملت با ملت شریک هستند در حقوق؛ و حقوق همه به آنها داده خواهد شد. اقلیتهای مذهبی در اسلام احترام دارند، حقوق دارند؛ حقوق آنها داده خواهد شد. در عمل به مذهب- به مذهب خودشان، در رأی دادن برای وکلای خودشان آزادند. همه اقشار آزاد هستند.»[8]
ایشان ضمن تأکید بر ضرورت حفظ نهضت، درباره شرکت همگانی در رفراندوم فرمودند: «من تقاضا دارم که همه رأی بدهید به «جمهوری اسلامی». البته آزاد هستید [به] هر چه خواستید رأی بدهید. و اینکه در این ورقهها «آری» و «نه» است، شما میتوانید در «نه» هر فرمی را که میخواهید در او بگنجانید. لازم نیست که همان «نه» باشد؛ شما حق دارید، میتوانید که در آن ورقه بنویسید «جمهوری دمکراتیک»، بنویسید «رژیم سلطنتی». هر چه خواستید بنویسید مختار هستید لکن البته رفراندم به معنی «آری» و «نه» است.»[9]
امام خمینی راجع به احقاق حقوق زنها در اسلام چنین بیان کردند: «اینکه پخش کردند در بین مردم به اینکه حقوق زنها را اسلام نمیدهد و بعد از رفراندم چه خواهد شد، این هم جزو همانهاست که عمال اجانب دارند این مسائل را طرح میکنند؛ و عمال اجانبند که دارند به اشکال مختلفه بین ملت ما جدایی میاندازند و نمیخواهند این رفراندم تمام بشود... در هر صورت همانطوری که حقوق مردها در اسلام مطرح است، حقوق زنها [هم مطرح است].»[10]
ایشان در ادامه فرمودند: «اسلام به زنها بیشتر عنایت کرده است تا به مردها. اسلام زنها را بیشتر حقوقشان را ملاحظه کرده است تا مردها. این هم [آن] معنا که بعد از این چه خواهد شد: زنها حق رأی دارند - از غرب بالاتر است این مسائلی که برای زنها ما قائل هستیم - حق رأی دادن دارند، حق انتخاب دارند، حق انتخاب شدن دارند. همه اینها هست. تمام معاملاتشان به اختیار خودشان است، و آزاد هستند. اختیار شغل را آزاد هستند.»[11]
امام خمینی در 10 فروردین 1358، ضمن بیان اینکه به جمهوری اسلامی رأی آری دادهاند، ابراز امیدواری کردند که سایر اقشار مردم نیز همین رأی را داده باشند: «امروز رفتم در محلی که شهدای قم جان خود را برای اسلام و جمهوری اسلام از دست دادند. برای اینکه آنها را شاد و ملت اسلام را دلگرم کنم، به جمهوری اسلامی رأی دادم. من امیدوارم که همه ملت اسلام و همه ملت ایران موفق باشند و ملت ما رأی به جمهوری اسلامی بدهند. جمهوری اسلامی برای ما سرنوشت آزاد، و خوشبختی و استقلال هدیه میآورد.»[12]
امام درباره تمدید روز رفراندوم توسط دولت فرمودند: «دولت یک روز دیگر را تمدید خواهد کرد تا همه بتوانند رأی خود را به صندوقها بریزند. همه ملت باید به پای صندوقهای رأی بروند و آزادند هر چه میخواهند بنویسند و به صندوق بریزند. اگر چنانچه رأیشان «نه» باشد، آزادند هر چه میخواهند بنویسند و نحوه حکومتی را که انتخاب میکنند در رأی خود بنویسند؛ ولی من توصیه میکنم برای اطاعت امر خدا کوشش کنند و به جمهوری اسلامی رأی بدهند.»[13]
امام خمینی در مورد انتخابات مجلس مؤسسان نیز چنین توصیه کردند: «البته بعد از این مرحله باز مراحل دیگر داریم، و آن تأسیس مجلس مؤسسان است که باید به قانون جدید اساسی رأی بدهند و بعد از آن، انتخابات است که آنها باید نمایندگان خود را به مجلس بفرستند و مراحل، نهاییترین مراحل نهضت است و سپس مرحله ایرانسازی فرا میرسد و پیاده شدن قانون اسلام در همه قشرهای مملکت.»[14]
پینوشتها:
[1]. خمینی(س)، روحالله، صحیفه امام خمینی(س)، تهران، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی(س)، چ سوم، زمستان 1379، ج 6، ص 424.
[2]. همانجا.
[3]. همان، ص 431 و 432.
[4]. همان، ص 432.
[5]. همانجا.
[6]. همان، ص 433.
[7]. همان، ص 433 و 434.
[8]. همان، ص 434.
[9]. همان، ص 435.
[10]. همان، ص 436.
[11]. همان، ص 436 و 437.
[12]. همان، ص 450.
[13]. همان، ص 451.
[14]. همان، ص 450.
تعداد بازدید: 811