06 دی 1400
به محض ورود به اصفهان (زمستان 1357) و استقرار در مکانی مناسب به جذب جوانان مبارز و انقلابی اصفهان پرداختیم و آنچه در خصوص انفجارات و تخریب در سوریه و لبنان تعلیم دیده بودم به این بچه‌ها آموزش می‌دادم. ابتدا روش ساختن بمب‌دستی بود که برای این منظور به یکی از دوستان مأموریت دادم که حدود 50 یا 60 عدد دیگ زودپز به ظرفیت 3 نفره، پنج نفره و یا بزرگ‌تر از کارخانه سازنده آن که در نجف‌آباد بود خریداری کند. این دیگ‌ها را پر از مواد منفجره ـ که از عناصر مختلف تخریبی بود ـ می‌کردیم و با فتیله و چاشنی‌هایی که قبلاً با خود از سوریه آورده بودم مسلح کرده، به بچه‌ها یاد می‌دادم که چگونه می‌توان این دیگ‌ها را در مسیر تانک‌ها و خودروهای نظامی قرار داد و با یک سیم و یک باطری، چاشنی الکتریکی را منفجر کرده، باعث انفجار دیگ زودپز شد. واقعاً هم این دیگ‌های زودپز قدرت تخریبی سنگینی داشت. برادر شهیدم سیدمحسن صفوی در آن زمان توانسته بود مقدار زیادی دینامیت تهیه کند. ما این مواد انفجاری را برای تخریب و آتش زدن هدف‌هایی که مربوط به رژیم می‌شد به کار می‌گرفتیم.
همچنین بمب دستی که با کلرات پتاسیم و عناصر دیگر انفجاری و با کمک یک سه راهی لوله آب ساخته می‌شد نیز در تخریب‌ها به کار گرفته می‌شد. از دیگر اقداماتی که انجام می‌دادیم در شب‌های حکومت نظامی در اصفهان با کمک یک یا دو نفر از دوستان و با یک دستگاه موتورسیکلت، اسلحه کلاشینکف ـ که تهیه کرده بودم ـ را برمی‌داشتم و دستمال چفیه را به صورت بسته و در خیابان‌ها و کوچه‌ها به کمین نیروهای نظامی می‌نشستیم و به محض اینکه خودروهای ارتشی می‌رسیدند به طرف چرخ‌های آنها شلیک می‌کردیم و نظامی‌ها به وحشت می‌افتادند و ما هم فرار می‌کردیم. مردمی که در کوچه‌ها ما را می‌دیدند تکبیر می‌گفتند و فریاد می‌زدند: «چریک‌های فلسطینی آمدند.» البته کسی از نیروهای نظامی را در این عملیات‌ها نکشتیم. یکبار هم در شهرستان گلپایگان چنین عملیاتی انجام دادیم و با مواد منفجره مکانی را آتش زدیم؛ اما عمده کار ما آموزش نظامی به جوان‌ها و نیروهای انقلابی بود. کارها و اقدامات ما در اصفهان تا اوایل بهمن ماه [1357] ادامه داشت.
منبع: صفوی، یحیی، از جنوب لبنان تا جنوب ایران، تدوین مجید نجف‌پور، تهران، مرکز اسناد انقلاب اسلامی، 1383، ص 123 - 124.
تعداد بازدید: 627
