03 خرداد 1404
[راوی سوسن حداد عادل] روزی در زندان قصر برای سمپاشی اتاق‌ها آمدند. [سال 1352] مأموران با لباس‌ها و ماسک‌های مخصوص به داخل بند آمدند، اما نحوه سمپاشی آنها به گونه‌ای بود که باغچه را سمپاشی می‌کنند؛ زیرا بدون آنکه زندانیان را از زندان به حیاط ببرند، در همان وضع اتاق‌ها را شروع به سمپاشی کردند. در اثر سمپاشی خیلی از افراد به حالت اغما افتادند و تشنج کردند و سرفه به بعضی‌ها امان نمی‌داد. در چنین شرایطی هر چقدر داد و فریاد کشیدیم نگهبان‌ها نیامدند. حتی خواستیم در را باز کنند تا حداقل هوای تازه وارد شود، اما مأموران مقاومت می‌کردند، تا آنکه بعد از ظهر همان روز با فریادهای همه زندانیان، نهایتاً درها را باز کردند و به حیاط رفتیم. معجزه این بود که سمپاشی روی من اثری نگذاشته بود، با آنکه خیلی ضعیف و لاغر بودم در جابه‌جایی افرادی که حالشان بد شده بود کمک می‌کردم. در هر حال روز سخت و فراموش نشدنی را گذراندیم.
منبع: خاطرات زنان مبارز، به کوشش فائزه توکلی، تهران، عروج، 1399، ص 97.
تعداد بازدید: 57
