18 بهمن 1390
| سرو فرمانروای ملک جم بود | بدورانی که شاه عاری از مهر |
| جهان در ظلمت و رنج و الم بود | از آن انسان‌نمای دیو سیرت |
| از آن جرثومه ظلم و ستم بود | دل ملت بسان لاله پر خون |
| دل بیغم نبد گر بود کم بود | بجز طاغوتیان در خاک ایران |
| دل آزادگان دریای غم بود | چو هنگام حلول سال می‌شد |
| بجای هفت سین سودا و سّم بود | درون سفره بیچاره مردم |
| سخن از سکر و سرکوب قلم بود | هراس از سلطه و سلول و ساواک |
| نشان از هفت سین چندین رقم بود | ولیکن در کنار سفره شاه |
| سگ و سگباز و سگبان همقدم بود | سریر و سکه و سرمایه و سود |
| مهیا بهر آن کان ظلم بود | کنار هفت‌سینش هفت شینی |
| لب شیرین و شهد و شیر هم بود | شراب و شاهد و شمع و شقایق |
| فراهم بهر آن عبدالصنم بود | هماره شیرمرغ و جان آدم |
| کبابش مغز پاکان عجم بود | شرابش بود خون نوجوانان |
| که هر جا بود شه باغ ارم بود | چه غم گر ملتی بی‌خانمان است |
| چه دلهائی که از جورش دژم بود | چه گلهائیکه پرپر شد ز ظلمش |
| ز بیدادش چو قامتها که خم بود | چه مادرها که از کف داده فرزند |
| خروشید آنکه را در سینه دم بود | مبدل آه مردم شد بفریاد |
| دم آهنگری نقش علم بود | چنان کز بهر سرکوبی ضحاک |
| ز پشت دم که مردی پاک دم بود | تو گوئی کاوه حداد برخاست |
| که مأمور خدای ذوالنعم بود | مسیحا خوی و روح‌الله مثالی |
| که بهر خلق امرش محترم بود | بفرمانش جهانی سر نهادند |
| که با آزاد مردان همقدم بود | بنازم آن زعیم پاک دین را |
| چو موم اندر کف آن محتشم بود | بپاس حربه ایمان عدویش |
| چو برگی در میان موج یم بود | گرفتار بلا آن خائن پست |
| کز اول رهسپر سوی عدم بود | در آخر شد فنا آثار طاغوت |
| بفرمان کریم ذوالنعم بود | کلید فتح ما روح خداوند |
| بعالم هر کجا اهل قلم بود | چو مردانی سرود عشق سرداد |
| تحیت بر شهیدان مغتنم بود | در این نوروز خوش ایرانیان را |
شعر بالا از اشعار مرحوم محمدعلی مردانی است که در نوروز 1358 سوده شده است.
محمدعلی مردانی شاعر مذهبی و انقلابی در سال 1301 شمسی در روستایی نزدیک شهرستان خمین متولد شد. خانواده‌ی او به پیشه‌ی کشاورزی اشتغال داشتند و بسیار مرید اهل بیت بودند. وی از دوره‌ی كودكی به شعرو ادبیات علاقه داشت و در این عرصه پای نهاد. مردانی تحصیلات ابتدایی و متوسطه را در خمین گذراند و برای تحصیل علوم قدیم به اراك رفت. او در سال 1331 به تهران مهاجرت کرد و در انجمنهاى ادبى وقت رفت و آمد کرد و خود را به عنوان شاعر اشعار مذهبى به هم‌عصرانش شناساند. مردانی در سال 1351 اقدام به تاسیس "انجمن نغمه‌سرایان مذهبی تهران" نمود. نخستین آثار منتشر شده از او به سال‌های 1353 و 1354 برمی‌گردد؛ او در این سال‌ها به ترتیب کتاب‌های "شکوه ایمان" (در مدحت ائمه معصومین صلوات‌الله علیهم اجمعین) و "اح‍ت‍ج‍اج ب‍ان‍وی ب‍زرگ اسلام، ی‍ا، س‍ی‍اس‍ت ش‍وم و دف‍اع م‍ظل‍وم" را منتشر کرد.
مردانی با پیروزی انقلاب اسلامی بر فعالیت‌هایش افزود. او به عضویت شوراى شعر وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامى و نیز واحد ادبیات حوزه هنرى سازمان تبلیغات اسلامى درآمد. علاوه بر این، وی در طول دوران جنگ تحمیلی به جبهه‌ها رفت و سالیانی را در سنگر مبارزه گذراند؛ وی تا سال‌های بعد صدمات جسمانی ناشی از جنگ را بر پیکر خود تحمل می‌کرد. او در پانزدهم اردیبهشت ماه 1378 درپی عارضه‌ی مغز از دنیا رفت.
از محمدعلی مردانی بیش از 30 اثر منتشر شده‌است. موضوعات مطرح در این آثار پیرامون پیامبر اسلام و اهل بیت، انقلاب و امام، جنگ و سرداران شهید و همچنین مناسبت‌های اسلامی و انقلابی است.
امین رمضانی
تعداد بازدید: 1380
