27 اسفند 1390
رسوايى دلارهاى تبليغاتى گروه رجوي
در 8 سپتامبر 1997 در يك نشريه چاپ آمريكا جريان يك افتضاح مالى، مربوط به كمكهاى مالى مجاهدين خلق به گروه خاصى از نمايندگان كنگره و كانون فعاليتهاى دموكراتيك مجلس سنا، افشا گرديد و واكنشهايى را برانگيخت. ماجرا از اين قرار بود كه طبق اطلاعات موجود در كميسيون انتخاباتى فدرال، كمكهاى مالى مزبور كه بيش از 204 هزار دلار بود، طى يك دوره 3 تا 5 سال، از آوريل سال 1993 تا نوامبر سال 1996، به چند نفر از نمايندگان كنگره پرداخت شدهاند. اين نمايندگان از حاميان سازمان بودند. طى دوره پرداخت كمكهاى مالى، دريافتكنندگان اين كمكها اظهارنظرهاى رسمى حمايتآميز فراوانى ابراز داشته و نامههايى خطاب به همكاران و رييس جمهور، وزير امورخارجه و ساير مقامات بلندپايه نوشتهاند و از دولت ايالات متحده خواهان شناسايى و حمايت از مجاهدين خلق، و نيز تشكيلات سياسى آن، شوراى ملى مقاومت و شاخه نظامى آن مستقر در عراق (ارتش آزاديبخش ملى) شدهاند.
ارشدترين دريافت كننده كمكهاى مالى سخاوتمندانه سازمان، نماينده دمكرات ايالت نيوجرسى، رابرت توريسلّى بوده است كه در انتخابات سال 1996 به مجلس سنا راه يافت. يكى از اولين كمكهاى مالى به فعاليتهاى تبليغاتى توريسلّى در كنگره، چكى به مبلغ 1 هزار دلار بود كه در تاريخ 26 اكتبر 1993 توسط خانم رامش سپهرراد، در اپرينگ فيلد ايالت ويرجينيا پرداخت شده است. به گفته ايرانيان تبعيدى و طرفداران سازمان، خانم سپهرراد در تشكيلات زنان سازمان فعاليت مىكند و در شمار زيادى از گردهمايىهاى آن شركت داشته است. او در طى يك دوره دوساله مجموعا 5 هزار دلار به فعاليتهاى تبليغاتى مختلف دفتر شوراى ملى مقاومت در واشنگتن، پرداخته است.
اسناد كميسيون انتخاباتى فدرال نشان مىدهد كه توريسلّى در موضع كانديداى مجلس، مجموعا 49 هزار دلار از دفاتر، حاميان و طرفداران سازمان دريافت كرده است. وى همچنين، در حد فاصل زمانى اوت 1995 تا نوامبر 1996 نيز، مجموعا 82 فقره چك هزار دلارى و دو فقره چك 500 دلارى دريافت داشته است. مجموع كمكهاى مالى سازمان به توريسلّى به 132 هزار دلار مىرسد. همچنين چكهايى به مبلغ 13 هزار دلار نيز از طرف شهريار كيامنش به [كانون ]فعاليتهاى دمكراتيك مجلس سنا، در حد فاصل ماه مه 1994 تا اكتبر 1996، ارسال شده بود. كيامنش يكى از فعالان رده بالاى سازمان مىباشد كه سالهاى زيادى را همراه با سازمان در بغداد سپرى كرده است. در ماه مه سال 1994، آقاى كيامنش، كارفرمايى خود را در شركت «فنآورىهاى برتر آمريكا» مستقر در الكساندرياى ايالت ويرجينيا قيد نمود. اين اعتقاد وجود دارد كه اين شركت وابسته به سازمان بوده و از آن ـ به طور گسترده ـ براى دادن كمكهاى مالى وى در سال 1996 تحت نام «جامعه ايرانيان در آمريكا» در شهر فالز چرچ ايالت ويرجينيا به ثبت رسيدهاند. اين انجمن با گروه وابسته ديگرى به مجاهدين خلق به نام «جامعه ايرانيان در ويرجينيا» ارتباط دارد كه از آن به طور وسيع براى جلب حمايت اعضاى كنگره در سال 1995 استفاده شده است. اگر مبالغ فوقالذكر به كمكهاى مالى داده شده به توريسلّى اضافه شود مجموع كمكهاى مالى سازمان به او بر 155 هزار دلار بالغ خواهد شد.
چكهاى مزبور به تعداد زيادى به مركز تبليغاتى توريسلّى در سنا ارسال شدهاند تا بدين وسيله در ميان ديگر كمكها از نظرها پنهان بمانند. همه چكها، به جز سه مورد، در كنار ساير كمكهاى مالى سازمان ارسال شدهاند. در اول اوت سال 1995، مركز مبارزات تبليغاتى توريسلّى چهارده چك مرتبط با سازمان را، به مبلغ 14 هزار دلار، دريافت كرد. قابل ذكر است كه چهار نفر از ارسالكنندگان چكها به صندوق تازه تأسيس شده توريسلّى در سنا، همچنين در همان روز چكهاى ديگرى به مبلغ هزار دلار به صندوق مبارزات تبليغاتى توريسلّى در مجلس نمايندگان ارسال كرده بودند. در تاريخ 22 دسامبر، 17 هزار دلار، و در تاريخ 29 دسامبر، 19 هزار دلار ديگر به صندوق توريسلّى در سنا واريز گرديده است. در تاريخ 11 ژانويه 1996، 9 هزار دلار، 25 مارس، 14 هزار دلار، و 13 مه مبلغ 8 هزار دلار ديگر به حساب اين صندوق واريز شد. آخرين پول پرداختى به مبلغ 3 هزار دلار در تاريخ 4 نوامبر 1996، يعنى يك روز قبل از برگزارى انتخابات، واريز شده است. از مجموع اين كمكهاى مالى، هزار دلار از سوى يكى از فعالان رده بالاى سازمان به نام فاضله رسولى، و 2 هزار دلار ديگر از سوى مدرسه فارسى زبان «مهر ايران» در شهر برك ايالت ويرجينيا پرداخت شده است. مدرسه مزبور از سوى سازمان اداره مىشود و بخشى از شبكه خدمات عمومى آنها است تا در برابر مدرسه فارسى زبانى كه از سوى جمهورى اسلامى ايران در مركز اسلامى پوتماك تأسيس شده است، قد علم كند. چك مدرسه «مهر ايران» از سوى مدير مدرسه به نام منصوره زمانى ارسال شده است. ديگر آمريكاييان ايرانىتبار، در مقاطع مختلف، كمكهايى به فعاليتهاى تبليغاتى توريسلّى نمودهاند، چراكه علاوه بر حمايت علنى اين نماينده از سازمان، او يكى از مدعيان نقض حقوق بشر در ايران است. در ميان سرشناسترين اين افراد مىتوان از سفير سابق ايران، هوشنگ انصارى، نام برد. وى كه مدير چندين شركت سرمايهگذارى است، به نماينده جمهورىخواه ايالت نيويورك، الفونسو... [جا افتادگى در متن انگليسى]، 4 هزار دلار به توريسلّى و نيز 50 هزار دلار به كانديداهاى مختلف جمهورىخواه و ... كمك كرده است. ديگر آمريكايى ايرانىتبار سرشناسى كه به [كانون ]فعاليتهاى توريسلّى در مجلس سنا كمك كرده است، حسن نمازى است كه مدير يك شركت سرمايهگذارى در نيويورك است. خسرو سمنانى، يك كارخانهدار ساكن سالت ليكسيتى ايالت يوتا، نيز پيشتر چكى به مبلغ 500 هزار دلار براى [كانون ]فعاليتهاى توريسلّى در مجلس نمايندگان ارسال داشته بود. البته كمكهاى نمازى، سمنانى و انصارى به طور جداگانه و بدون ارتباط با ساير كمكهاى مالى، ارسال شدهاند. به علاوه كه آنها به هيچ عنوان ارتباطى با افراد كمككننده وابسته به سازمان نداشتهاند. هر سه نفر فوقالذكر در جامعه بازرگانى آمريكا، شناخته شدهاند.
نكته جالب توجه آن است كه افراد امضاكننده چكها از ذكر شماره تلفن خوددارى كردهاند، و در اكثر موارد نيز شماره تلفن كارفرمايان آنها ذكر نشده است. برخى از اين شركتهاى كمككننده نيز بهطور شكار از سوى آگاهان به عنوان شركتهاى پوششى سازمان شناخته شدهاند. به گفته منابع ايرانى و دولتى آمريكا، ديگر شركتها نيز از سوى سازمانهاى مجرى قانون در آمريكا، به عنوان شركتهاى پوششى سازمان معرفى گشتهاند.
پس از توريسلّى، ديگر دريافتكنندگان كمكهاى مالى سازمان عبارت بودند از: نماينده جمهورىخواه ايالت اينديانا، دَن برتون 10 هزار دلار؛ گرى اكرمن، نماينده دمكرات نيويورك 18 هزار و 250 دلار؛ باب نِى، نماينده جمهورىخواه از ايالت اوهايو 4 هزار دلار و ادولفوس تانز، نماينده دمكرات ايالت نيويورك كه هزار دلار دريافت كرده است. 7 هزار دلارى كه جيمز ترافيكنت، نماينده جمهورىخواه ايالت اوهايو، از منابع سازمان دريافت داشته است، بالاترين مبلغ كمكها به فعاليتهاى تبليغاتى وى بوده است كه دربرگيرنده 5/17 درصد كل كمكهاى سازمانها و افراد، در چرخه انتخاباتى 96ـ1995، مىشده است. هر پنج نماينده كنگره و سناتور توريسلّى از حاميان آشكار بوده و در اغلب اوقات بانى نامههايى شدهاند كه در آنها، خواهان حمايت نمايندگان از شوراى ملى مقاومت و رهبران آن، يعنى مسعود و مريم رجوى، مىشدند و از وزارت امور خارجه [آمريكا ]مىخواستند كه با اين سازمان به گفتگو بپردازد. به نظر مىرسد كه همين اقدامات موجب افزايش كمكهاى مالى سازمان شده است. زيرا سرازير شدن پولها زمانى آغاز شد كه سازمان در سال 1993 با مشكل بزرگى در كنگره مواجه بود. در اين دوران مخالفت با سازمان، به رهبرى سناتور جان مك كين و لى هميلتون، رييس وقت كميته روابط خارجى مجلس نمايندگان، در جريان بود. هميلتون و مك كين نامههايى در سال 1993 از وزارت خارجه به تاريخ 20 دسامبر، براى مجاهدين خلق فرستادند كه ويرانگر بود.
در پى وخامت چشمگير جوّ كنگره و خصومت علنى وزارت خارجه عليه اين گروه، دفتر شورا در واشنگتن دى سى برآن شد كه با استفاده از كمكهاى مالى آمريكاييان ايرانىتبار، حمايت نمايندگان كنگره را كه براى فعاليتهاى سازمان در آمريكا مهم است، جلب كند.
يك روز پس از دريافت نامه وزارت خارجه، هريك از چهار تن افراد مظنون به حمايت از سازمان، مبلغ هزار دلار براى كمك به فعاليتهاى تبليغى نماينده جمهورىخواه كنگره، دَن برتون ارسال داشتند. از اكتبر 1993 تا آوريل 1994، حاميان سازمان و سمپاتيزانهاى آن، 13 هزار دلار ديگر به نماينده كنگره، توريسلّى كمك كردهاند. اين كمك مقدماتى، ظاهراً به منظور مقابله با تلاشهاى هميلتون و مك كين صورت گرفت.
در اوايل سال 1994، سناتور مك كين مصوبهاى را ارائه داده بود كه طبق آن به سازمان و شوراى مقاومت، رسماً، عنوان سازمانهاى تروريستى داده مىشد و از وزارت خارجه خواسته مىشد تا گزارشى علنى از فعاليتهاى سازمان منتشر سازد. به تحريك توريسلّى و برتون، اعضاى مجلس حاضر در آن جلسه، لحن درخواست مك كين در لايحه قانونى 4 آوريل وزارت خارجه را حذف كردند. همزمان، دفتر شوراى مقاومت در واشنگتن، علناً مك كين را به تسيلم شدن در برابر خواست جمهورى اسلامى متّهم ساخت، و ادّعا نمود كه يك فرد ذىنفوذ كه مأمور دولت جمهورى اسلامى بوده است، به گرمى از تلاشهاى مك كين بر ضد سازمان استقبال كرده است.
زمانى كه از سخنگوى دفتر شورا در واشنگتن دى سى در مورد كمكهاى مالى آن به مبارزات تبليغاتى برخى از نمايندگان، سؤال شد، او قول داد تا در زمان ديگرى موضوع كمكهاى مالى شورا و سازمان را با سؤالكنندگان مورد بحث قرار دهد.
در اواسط سال 1994، در زمانى كه وزارت خارجه آمريكا گزارش سالانه خود را درباره تروريسم بينالمللى منتشر ساخت، شرايط سازمان وخيم گشت. در اين گزارش براى اولين بار، نام سازمان و شوراى مقاومت در بين سازمانهاى تروريستى آمده بود. به گفته يكى از سخنگويان دفتر ضد تروريسم وزارت خارجه آمريكا، آنها همواره مجاهدين خلق را به عنوان يك گروه تروريستى تلقى مىكردهاند، اگرچه نام آنها تا سال 1994 در فهرست اين دفتر ذكر نشده است.
در اواسط سپتامبر 1994، اين خبر در كنگره پيچيد كه وزارت خارجه آمريكا در آخرين مراحل تهيه گزارش خود درباره سازمان است. نمايندگان، در تلاش براى جلوگيرى و خنثى كردن گزارش مزبور، خواهان انجام گفتگو با شوراى مقاومت گرديدند. بيانيه جداگانهاى نيز در همين راستا از سوى نمايندگان كنگره آمريكا انتشار يافت.
دو روز بعد، هواداران سازمان به رهبرى رييس سازمان زنان مجاهدين خلق، به نام بهجت دهقان، 5 هزار دلار به ستاد فعاليتهاى برتون ارسال داشتند. دهقان، در تاريخ 9 اكتبر، مبلغ 3 هزار دلار نيز براى
اكرمن فرستاد. در تاريخ 24 اكتبر، هدايت مصطفوى كه در دفتر شوراى مقاومت در واشنگتن دى سى مشغول فعاليت بود، به همراه 8 تن ديگر، مبلغ 9 هزار دلار به توريسلّى كمك كردند. از ماه اكتبر 1994 تا دسامبر 1995، مصطفوى، شخصاً، هزار دلار ديگر به توريسلّى و 3 هزار دلار به برتون كمك كرد، اگرچه اسناد فعاليتهاى تبليغاتى بيانگر آن هستند كه هزار دلار از مبلغ فوقالذكر پس داده شده است، قابل توجه است كه احتمالاً به دليل فراتر رفتن كمكهاى مزبور از حد مجاز ـ هزار دلار براى هر مورد فعاليت تبليغاتى ـ بوده است كه اين كار صورت گرفته است.
گام بعدى اين نمايندگان در راستاى شناسايى و حمايت از سازمان، نامه حمايتآميز آنان، يعنى توريسلّى، اكرمن، ترافيكنت، و برتون در بهار و تابستان سال 1995، خطاب به ساير نمايندگان بود. در تاريخ 8 ژوئن، نمايندگان مزبور يك كنفرانس مطبوعاتى برگزار كردند تا اعلام كنند نامهاى به حمايت از شوراى مقاومت، توسط 194 نماينده كنگره به امضا رسيده است و در تاريخ 30 مه براى كلينتون ارسال شده است. در 5 ژوئيه، اين نمايندگان متن نامهاى را منتشر ساختند كه مدعى بودند از امضاء 202 تن از نمايندگان برخوردار است. در اين نامه از رييس جمهورى آمريكا خواسته شده بود تا «از خواست مردم ايران براى دستيابى به دمكراسى حمايت شود» و اعلام شده بود كه شوراى ملّى مقاومت به رهبرى مسعود رجوى، به تحقق امر دمكراسى در ايران كمك خواهد كرد. بيان اين قسمت از نامه باعث شد كه چندين تن از نمايندگان كنگره آمريكا، از جمله نماينده دمكرات ايالت ويرجينيا به نام جيمز موران، اعلام كنند كه آنها اين نامه را تحت عنوان ديگرى امضا كردهاند. اين اقدام، چندين تن از نمايندگان كنگره را برآن داشت تا امضاهاى خود را پس بگيرند. بسيارى از اين نمايندگان در پى ارسال نامههاى شخصى از سوى رييس حزب جمهورىخواه كاليفرنيا، جان هرينگتون، به اين كار ترغيب شدند.
پس گرفتن امضاء از سوى موران، نماينده كنگره، حائز اهميت زيادى بود، چراكه، قبل از آن، توسط حسين پناهى از وى درخواست شده بود كه در يك گردهمايى اعضاى سازمان در واشنگتن دى سى سخنرانى كند. دكتر حسين پناه كه به عنوان يك جراح قلب شهرت دارد، در تاريخ 24 ژوئيه، به نام نماينده يك گروه غيرانتفاعى ايرانى در ويرجينيا، به دفتر موران مراجعه نمود تا اعتراض خود را نسبت به پس گرفتن امضا به وى ابراز كند. به همراه او تعداد 9 نفر از ديگر سمپاتيزانهاى سازمان نيز بودند كه به دليل تغيير موضع اين نماينده، اعضاى دفتر وى را مورد تهديد قرار دادند.
هواداران سازمان، تعهد خويش را نسبت به بانيان نامه حمايتآميز برخى از اعضاى كنگره به كلينتون، با افزايش كمكهاى مالى به فعاليتهاى تبليغاتى آنان تقويت كردند. آنها، در تاريخ 11 ژوئيه 1995، مبلغ هزار دلار به مبارزات تبليغاتى برتون كمك كردند، و در تاريخ اول اوت، 14 هزار دلار ديگر نيز به توريسلّى داده شد كه به تازگى به عضويت مجلس سنا درآمده بود. در تاريخ 27 اكتبر، مبلغ 7 هزار دلار از منابع سازمان، به گرى اكرمن كمك شد. با افزودن 7 هزار دلار پرداختى به توريسلّى در تاريخ 4 آوريل، و
9 هزار دلار ديگر در اين ميان، مجموع مبالغ پرداختى بابت يك نامه حمايتآميز، به 40 هزار دلار رسيد.
مشاورين تبليغاتى اين نمايندگان، هيچ گاه توضيح شفافى در رابطه با اين كمكها ندادهاند. از طرفى كمككنندگان نيز از گفتگو درباره كمكهاى مالىشان به مبارزات تبليغاتى اين نمايندگان، خوددارى ورزيدند.
يك مقام عضو سازمانهاى مجرى قانون در آمريكا كه با فعاليتهاى سازمان و موضوع كمكهاى مالى به مبارزات تبليغاتى آشنايى داشت، ضمن مرور مستندات اين جريان اظهار داشته است: «اين كمكها به طور حتم بيانگر يك فعاليت هماهنگ، براى تأثير گذاشتن بر كنگره مىباشد». نكته قابل ذكر اين است كه طبق قانون آمريكا دريافت كمكهاى مالى از اتباع خارجى، براى مبارزات تبليغاتى نمايندگان، غيرقانونى و ممنوع است، مگر آن كه اين اتباع خارجى از كارت سبز ـ كه سند شهروند آمريكايى بودن است ـ برخوردار باشند. يك مقام آمريكايى كميسيون انتخابات، در اين باره اظهار داشت كه برخى از اين كمككنندگان فاقد كارت سبز بودهاند و به اين ترتيب، كمكهاى آنها به وضوح جنبه غيرقانونى پيدا مىكند. البته در كمكهاى سازمان، از اين گونه موارد نقض آشكار قانون فعاليتهاى انتخاباتى آمريكا، بسيار ديده مىشود كه از جمله آنها مىتوان از كمكهاى شوراى ملى مقاومت، كه در آمريكا يك سازمان خارجى محسوب مىشود، نام برد. كمكهاى مالى افراد شاغل در شورا، در واشنگتن، را نيز بايد مطابق مورد فوق طبقهبندى كرد، از جمله كمك 5 هزار دلارى هدايت مصطفوى به مبارزات تبليغاتى توريسلّى و برتون، و 500 دلار ارسالى از جانب عبدالناصر به ادولفوس تانز و 3500 دلار كمك داده شده از سوى پزشك ساكن برك ايالت ويرجينيا، حسين پناهى، نيز جزو كمكهاى گروه مزبور تلقى مىشود، زيرا دكتر پناهى شخصاً در كنگره به نفع تشكيلات مزبور به فعاليت پرداخته است.
قانون انتخاباتى كشور آمريكا همچنين به طور خاص پرداخت كمكهاى مالى به نام ديگران را منع كرده است. اين حقيقت كه چندين تن از افراد خاص در شركتهاى وابسته به سازمان (اكس كامپيوتر، آمريكن ليدينگ تكنولوژيز، و فينيكس توراند تراول) از اين شركتها براى پرداخت كمكهاى مالى به نمايندگان طرفدار سازمان در كنگره استفاده نمودهاند، مىتواند به تحقيقات «كميسيون انتخاباتى فدرال» آمريكا بينجامد كه آيا قوانين مبارزات تبليغاتى نقض گشتهاند يا خير؟ به همين ترتيب، قانون انتخاباتى ايالات متحده آمريكا الزامى مىسازد كه تكتك افرادى كه به صورت يك گروه در امر فعاليت انتخاباتى فدرال شركت مىجويند، مىبايست كه به عنوان يك گروه سياسى ثبتنام كنند.
منبع: ماهنامه الکترونیکی دوران - شماره 62
به نقل از : سازمان مجاهدين خلق ، پيدايي تا فرجام ،
موسسه مطالعات و پژوهشهاي سياسي ،
ج 3 ، صص 466 تا 472
تعداد بازدید: 925
