14 تیر 1391
زهره زارعی
ماه گذشته (خرداد 1391) سه تن از شخصیتها و چهرههایی که در مبارزات انقلاب اسلامی تاثیر و نقش بارزی داشتند دار فانی را وداع گفتند. آنچه در پی میآید معرفی کوتاهی از آنان را دربر دارد.
آیت الله سید عبدالعلی آیتاللهی
سید عبدالعلی آیت اللهی، فرزند آیت الله سید عبدالمحمد آیت اللهی، فقیه و مجاهد در دوره رضاخان، در سال 1299شمسی در شهرستان جهرم دیده به جهان گشود. جدش مرحوم آیت الله سید عبدالحسین نجفی لاری، رهبر قیام مردم جنوب علیه استعمار انگلیس بود. ورود ایشان به جنوب با اشغال اشغالگران مصادف شد و با فتوایی كه مرحوم دزفولی لاری داد جنگی میان دلیران تنگستان و عشایر قشقایی با اشغالگران رخ داد. در آن نبرد 400 نفر انگلیسی از جنوب ایران طرد شدند. ضربهای كه انگلیسیها به دستور ایشان و دلیران تنگستان و عشایر قشقایی خوردند در تاریخ ماند.
آیت الله سید عبدالعلی آیت اللهی تحصیلات ابتدایی را در شهر لار و دروس حوزوی مقدماتی را نزد پدر گذراند. سپس در شیراز در محضر استادان بزرگی همچون آیت الله سید نور الدین حسینی شیرازی شاگردی کرد. وی در 22 سالگی از طرف آیت الله نورالدین حسینی شیرازی حکم اجتهاد گرفت و برای تکمیل تحصیلات راهی قم شد. در قم محضر آیات عظام حجت ، بروجردی و مرعشی و در نجف محضر آیات عظام خویی، حکیم و شاهرودی را درک کرد. ایشان در مبارزات زمان ملی شدن صنعت نفت در كنار آیتالله كاشانی قرار داشت و در قیام امام خمینی (ره) در خرداد 42 با دستور قیام عشایر«لر» و «نفر»وارد مبارزه شد. او در كنار علمایی چون آیتالله محلاتی به مبارزه علیه رژیم پهلوی كوشید.
در سال 1342 به حمایت از امام(ره) عازم تهران شد و پس از آن نیز به مبارزه انقلابی خود ادامه داد. وی در آن زمان مورد احترام اهل تشیع و تسنن در منطقه جنوب فارس بخصوص لارستان و جهرم بود. او را مظهر وحدت مسلمین میدانند، چرا که با رفتار و عمل خود زمینه ساز ارتقاء وحدت بین شیعه و سنی و گسترش آن در جنوب کشور شد. همین طور پیشتاز انقلاب اسلامی در شهرهای جنوب ایران بود و نماز جمعه را اقامه میكرد. سیدعبدالعلی را لارستانیها با نام «آقا» میشناسند. او که امام جمعه لارستان بود درروزجمعه ۱۹ خرداد ۱۳۹۱ به علت کهولت سن و بیماری در سن 92 سالگی در بیمارستان قلب شیراز به ملکوت اعلی پیوست.
آیتالله سیدعلی خامنهای، رهبر معظم انقلاب اسلامی در پیامی به این مناسبت نوشتند: آن عالم بزرگوار كه همچون گذشتگان عالی مقام این بیت شریف، ملجاء و مرجع امور دینی و اجتماعی و سیاسی مردم آن سامان بوده و عمر با بركت خود را در خدمت به دین و دنیای مردم سپری كردهاند، بیشك یكی از اركان مردمی نظام جمهوری اسلامی در آن خطه بودند و فقدان ایشان خسارتی است كه باید به توفیق الهی و با تعقیب نیات و اهداف ایشان جبران گردد، انشاءالله.
احمد قدیریان
احمد قدیریان فرزند شعبانعلی سال 1313 در محله پاچنار تهران متولد شد. پدرش درمبارزات مرحوم آقامیرزامحمدعلی شاه آبادی از رهبران مشروطه و از شاگردان مرحوم آخوند خراسانی در جریان مشروطیت حضور داشت و از نزدیك با مرحوم آیت الله كاشانی محشور بود. در كودكی با شهیدصادق امانی ـكه از فعالین در امر مبارزه بود ـ آشنا شد. مبارزات سازمان یافته را از آغاز دهه چهل و از طریق هیأتهای مذهبی آغاز كرد كه بعدها به نام هیأتهای مؤتلفه اسلامی شناخته شد. اگر چه در دوران ملی شدن صنعت نفت از طریق فداییان اسلام در جریان فعالیتهای سیاسی قرار داشت، اما تا پیروزی انقلاب چندین بار طعم تلخ حضور در زندانهای شاه و شكنجه و محرومیت را چشید.
احمد قدیریان پس از آزادی از زندان، در کنار فعالیت سیاسی، حضور در بازار را به عنوان محوری ترین فعالیت خود برگزید، بازار در آن زمان یکی از اصلی ترین مراکر فعالیت علیه رژیم ستمشاهی را تشکیل میداد. او در بازار تهران در چاپ و توزیع اعلامیههای امام (ره) فعال بود به گونهای که حدود 17 بار توسط ساواک و شهربانی احضار و چند بار بازداشت گردید. در جریان اعتراضات مردمی به دستگیری حضرت امام (ره)، قدیریان به جرم حضور و سازماندهی تظاهرات باز هم دستگیر و به مدت دو ماه در زندانهای رژیم پهلوی بود.
بعدها صادق و هاشم امانی ازبستگان همسر وی به خاطرشرکت وهمکاری درترور انقلابی حسنعلی منصور، نخستوزیر پهلوی دوم به ترتیب به اعدام و حبس ابد محکوم شدند. قدیریان در آستانه پیروزی انقلاب اسلامی به عضویت کمیته استقبال از حضرت امام خمینی (ره) درآمد و در آخرین روزهای رژیم ستمشاهی نقش موثری در سرنگونی رژیم و تصرف آخرین سنگرهای آن ایفا کرد.
وی پس از پیروزی انقلاب مدتی مسئولیت آموزش نظامی کمیته انقلاب اسلامی منطقه چهار را به عهده گرفت. او که از یاران شهیدان بهشتی، لاجوردی، امانی، عراقی، کچویی و دیگر شهدای انقلاب اسلامی بود، پس از پیروزی انقلاب اسلامی به سپاه پاسداران پیوست و پس ازمدت کوتاهی به دستور شهید آیت الله بهشتی معاون اجرایی دادستانی کل انقلاب شد. وی همچنین نقش مهمی درمبارزه با ضدانقلاب و منافقین دهه 1360 داشت.
حاج احمد قدیریان در سال های اخیر مشاور وزیر دفاع و مدیر بنیاد شهدای هفتم تیر بود. او در 26 خرداد 91 به یاران شهیدش پیوست. رهبر معظم انقلاب اسلامی در پی درگذشت حاج احمد قدیریان در پیامی به خانواده او نوشتند: درگذشت دوست دیرین و صمیمی اینجانب و یار وفادار انقلاب، مرحوم آقای حاج احمد قدیریان موجب تاثر عمیق اینجانب گردید. یاد خدمات مخلصانه آن مرحوم به انقلاب در سال های دوران سخت مبارزه و در دوران پیروزی انقلاب تا اكنون، هرگز فراموش نخواهد شد و در میزان عدل و فضل الهی موجب رحمت و مغفرت حضرت حق خواهد بود، انشاالله.
حمید سلیمی خلیق
حمید سلیمی خلیق در سال 1312 در تبریز متولد شد. وی پس از کسب تحصیلات مقدماتی، برای ادامه تحصیل در رشته پزشکی وارد دانشگاه تبریز شد و در سال 1336 پس از دریافت مدرک پزشکی عمومی برای طی دوره یکساله مطالعات تکمیلی فیزیولوژی، در دانشگاه بیرمنگام انگلیس و سپس دانشگاه اسلو نروژ ثبت نام کرد.
جنبه برجسته دوران حیات او در کنار فعالیت های علمی و پزشکی، همراهی وی با نهضت اسلامی مردم ایران به رهبری حضرت امام خمینی(ره) بود. به روایت اسناد بازمانده از فعالیت های مبارزان دوران ستمشاهی، دکتر سلیمی خلیق از نخستین سال های قیام، به صف آزادیخواهان و یاران امام خمینی(ره) پیوست و در نخستین گام، انجمن اسلامی دانشجویان مسلمان دانشگاه های انگلستان و نروژ را پایه گذاری کرد و در روزگار تحصیل در آنجا دانشجویان را با مبانی حرکت امام(ره) آشنا ساخت.
از اقدامات ماندگار و موثر مرحوم سلیمی خلیق، تدوین بیانیه شدید اللحن استادان دانشگاه تبریز در تظاهرات خونین هجدهم اردیبهشت 57 دانشگاه تبریز که چهلم دوم، بعد از قیام مردم قم بود، در اعتراض به عملکرد وحشیانه رژیم شاهنشاهی در کشتار دانشجویان انقلابی این دانشگاه بود. پس از این حوادث نامهای در اعتراض به حادثه، خطاب به ریاست دانشگاه تبریز تهیه شد که به امضای 170 تن از اساتید دانشگاه رسید. در قسمتی از این نامه آمده بود: «... به اعتقاد ما مسئولیت مستقیم این سفاکیها و خونریزیها به پای کسانی است که به پلیس و مأموران انتظامی دستور دادهاند تا با مسلسل و تپانچه به سوی جوانانی که شعار لاالهالاالله بر زبان دارند آتش گشایند و به حریم دانشگاهها تجاوز کنند و در و دیوار کلاسها و سالنهای مطالعه را با خون دانشجویان رنگین سازند و با نهایت شقاوت حیثیت و احترام محیط دانشگاه و ابتداییترین حقوق و حرمتهای انسانی، اسلامی و قانونی را زیر پانهند...»
در پی صدور این بیانیه دکتر منوچهر مرتضوی، رئیس وقت دانشگاه تبریز در همراهی با جنبش اسلامی دانشجویان از سمت خود استعفا کرد. این تظاهرات از اولین حرکتهایی بود که زنان ودختران دانشجو در آن نقش تاثیرگذاری داشتند.
دکتر سلیمی خلیق با شهیدان آیتالله قاضی و مدنی در مدرسه علمیه ولیعصر(عج) در خیابان ششگلان تبریز ارتباط داشت. بعد از پیروزی انقلاب اسلامی نیز این شخصیت دانشگاهی و شاگردان و دانشجویان او در صحنه های انقلاب حاضر بودند.
وی درکنارفعالیت های علمی و انقلابی، از پژوهش در حوزه علوم اسلامی نیز غافل نبود. آرشیو مجله مکتب اسلام دربرگیرنده مقالاتی از او در موضوعات مربوط به طب اسلامی است. دکتر سلیمی خلیق پس از سال ها تدریس و تحقیق در رشته های فیزیولوژى، نوروفیزیولوژى، پزشكى و داروسازى و پرستارى و مامایی و علوم آزمایشگاهى در خرداد ماه 1391 پس از مبارزه طولانی با بیماری سرطان درآستانه هشتادسالگی در تبریز درگذشت.
تعداد بازدید: 1626