15 شهریور 1391
کتاب «پست در انقلاب‌های ایران» در کتابخانه، موزه و مرکز اسناد مجلس شورای اسلامی در دسترس قرار گرفت.
به گزارش پایگاه اطلاع رسانی انقلاب اسلامی، این کتابخانه اعلام کرده است: «موضوع کتاب «پست در انقلاب‌های ایران» نوشته دکتر فریدون عبدلی فرد، بررسی تشکیلات پستی اعم از اداره، پرسنل، فعالیت‌های پستی مثل تهیه و انتشار تمبر مخصوص یا سورشارژ نمودن تمبرهای رسمی و استفاده از آنها می باشد که در جریان پیدایش جنبش‌های انقلابی و خودمختاری‌ها و غائله‌ها در طول تاریخ پست ایران از زمان ایجاد تاکنون به وقوع پیوسته است.
این کتاب مصور، دارای سیزده فصل همراه با فهرست منابع و مآخذ در آخر هر فصل و همچنین شامل نمایه‌هایی از قبیل نمایه اشخاص، اماکن، تمبرها، انجمن‌ها و حزب‌ها، نمایه کتاب‌ها، مجله‌ها، روزنامه‌ها، نمایه آلبوم عکس‌ها در انتهای کتاب است.
قیام ستارخان و جنبش مشروطه، قیام شیخ محمد خیابانی، قیام لاهوتی، جنگ کازرون، قیام فارس، حکومت موقتی کرمانشاه، نهضت کوچک خان جنگلی، غائله آذربایجان و کردستان، انقلاب اسلامی ایران در ساری و... از جمله جنبش‌هایی است که در فصول مختلف کتاب آورده شده است.
کتاب «پست در انقلاب‌های ایران» در 285 صفحه، توسط انتشارات مگستان در سال 1391 به چاپ رسیده و هم اکنون در کتابخانه شماره 2 (ایرانشناسی و اسلام شناسی) مجلس شورای اسلامی با شماره رده پ 2ع/7198 HE در دسترس علاقه مندان است.»
این کتابخانه در شرحی که بر این اثر منتشر کرده، افزوده است: «فعالیت‌های پستی مثل تهیه و انتشار تمبر مخصوص یا سورشارژ نمودن تمبرهای رسمی و استفاده از آنها در طول تاریخ پست ایران از زمان ایجاد تاکنون ماجرایی جالب و خواندنی است.
در بررسی تاریخ پست ایران از بدو تاسیس وزرات پست تاکنون متوجه می‌شویم در برش‌هایی از تاریخ به علت پیدایش جریان‌هایی سیاسی یا اجتماعی چون جنبش‌های مختلف ملی یا مذهبی، اشغال شدن قسمتی از ایران توسط بیگانگان، یاغی‌گری‌ها یا سرکشی‌ها، خودمختاری‌ها، جنگ‌ها، فرقه‌گرایی‌ها و بالاخره انقلاب‌ها، تشکیلات اداری منطقه مربوطه به علت قطع شدن ارتباط با مرکز خود در پایتخت، مجبور به ایجاد تشکیلات جدید با مسئولی محلی و مستقل از مرکز می شدند. حتی در برخی از این جریانات به جای مسئول از عنوان رئیس یا وزیر در تشکیلات دولتی فوق که به صورت وزارتخانه و مستقل از مرکز بودند، مانند تشکیلات قیام و جمهوری جنگل یا تشکیلات غایله آذربایجان، استفاده می‌شد.
در بین این تشکیلات دولتی خودمختار، تشکیلات و اداره‌های پست، خود دارای داستانی جداگانه و جالب بود، چون این اداره در همان زمان مجبور بود با ایالت‌ها و استان‌های دیگر و پایتخت در ارتباط باشد. در حالی که تشکیلات مرکزی پایتخت، معمولا آن تشکیلات را فاقد وجاهت قانونی می‌دانست و از تایید آن خودداری می‌کرد.»
تعداد بازدید: 1361
