20 خرداد 1396
به انتخاب: احمد سروش‌نژاد
در اسناد لانه جاسوسی آمریکا (سفارت سابق آمریکا در تهران) از ملاقات کاردار آمریکا با آمون‌بن‌یوحنان، عضو هیئت نمایندگی اشغالگران فلسطین در نوامبر 1970 (آبان 1349) سخن به میان آمده است: «پرونده‌های بیوگرافی ما در مورد او حاوی هیچ اطلاعاتی نیست. با توجه به حمایت ایران... شما ممکن است آن را برای دریافت نظرات یوحنان به‌طور غیر مستقیم در مورد موقعیت جاری روابط ایران - اسرائیل و به منظور دریافتن اینکه آیا اسرائیلی‌ها یک تغییر جزیی در گرایش ایران نسبت به اسرائیل را کشف کرده‌اند (همان‌طور که ما کرده‌ایم) مفید بیابید...»[1]
داگلاس هک، کاردار امریکا هم در یادداشتی محرمانه ملاقات خود با بن‌یوحنان، عضو هیئت نمایندگی اسرائیل را گزارش می‌کند: « بن‌یوحنان می‌گوید که او در حدود دو سال و نیم در تهران بوده است. او پس از هشت سال از اسرائیل به اینجا آمد و گفت خیلی راضی است که تغییری در مأموریت وی از داخل اسرائیل حاصل می‌گردد... او خود را یک مأمور حرفه‌ای سرویس خارجی می‌بیند. بن‌یوحنان... گفت که روابط اقتصادی با اسرائیل در حال بهبود یافتن است که به یک تعداد فزاینده قرارداد برای ساختمان و غیره در ایران رسیده است. از نظر سیاسی او گفت که روابط در طول پنج تا شش سال گذشته تغییری نکرده است.»[2]
در اسناد لانه جاسوسی به مذاکرات محرمانه آمون‌بن‌یوحنان و آندرو آی کیلگور، کنسول سیاسی سفارت آمریکا در تهران، در ارتباط با وضعیت غیر عادی هیئت نمایندگی اسرائیل در تهران هم پرداخته شده است: «بن‌یوحنان اظهار داشت که هیئت نمایندگی اسرائیل در تهران، در هر رابطه حقیقی (واقعی)، از طرف دولت ایران مثل هر سفارتخانه دیگری با آن محترمانه رفتار می‌شود. سفیر کبیر مئیر عزری (ازری) به سهولت به شاه و دیگر مقامات بالای ایران دسترسی دارد. وقتی سفیر کبیر در مسافرت است آقای بن‌یوحنان نیز قادر است که مقامات بالای ایرانی من‌جمله شاه را که او برای انجام امور بین ایران و اسرائیل احتیاج دارد ببیند، ملاقات نماید. فقط در جنبه‌های تشریفاتی است که با هیئت نمایندگی اسرائیل به صورت متفاوت از دیگر سفارتخانه‌های معمولی در تهران رفتار می‌شود. پرچمی از اسرائیل در هیئت نمایندگی افراشته نیست و هیچ علامتی در جلوی ساختمان آن را به عنوان هیئت نمایندگی اسرائیل مشخص نمی‌کند. سفیر کبیر عزری در تشریفاتی که آداب و رسوم دیگر سفرا را ملزم به شرکت می‌کند، حضور پیدا نمی‌کند. به هر صورت بن‌یوحنان ارجحیتی در عدم اجبار به بازی کردن نقش تشریفاتی که اغلب وقت زیادی از دیگر سفرا می‌گیرد، می‌بیند.
بن‌یوحنان گفت که سفارتخانه‌های کشورهای عرب در تهران کاملاً آگاهند که هیئت نمایندگی اسرائیل در اینجا به‌جز برای موارد تشریفاتی، در حقیقت مثل تمام سفارتخانه‌های دیگر است. آنها کاملاً این وضعیت غیرعادی امور را قبول داشته‌اند و هیچ نکوهشی در مورد آن به دولت ایران نکرده‌اند. وزیر اسرائیلی ادامه داد که بنابراین موقعیت آنچنان است که تا زمانی که استحکام واقعی مهیا باشد و مادامی که اعراب بتوانند استحکام روابط نزدیک ایران و اسرائیل را تحمل کنند و تا جایی که این جریان از نشانه‌های سطحی، آشکار نباشد، اسرائیلی‌ها متمایل به پیش رفتن با حقه‌های دیپلماسی تشریفاتی هستند. بن‌یوحنان تشخیص می‌دهد که جهت اسلامی قوی خیلی از ایرانیان آنها را متمایل می‌کند که با هم‌کیشان مسلمانشان در مشاجرات اسرائیل - اعراب هم‌دردی کنند و آن را برای ایران سودمند می‌سازد، که سیاست‌های حقیقی خود را به وسیله وانمود کردن اینکه اسرائیل را به رسمیت نمی‌شناسد، بپوشاند.»[3]
گزارش‌گر در ادامه به بیوگرافی بن‌یوحنان اشاره کرده و می‌نویسد: «احتمالاً نزدیک به پنجاه سال دارد. او انگلیسی را خیلی خوب صحبت می‌کند و می‌گوید که یک دیپلمات اسرائیلی حرفه‌ای است. وی چندین سال در دفتر نخست‌وزیر مرحوم اسرائیل، لوی اشکول کار کرد... بن‌یوحنان برای دو سال در تهران بوده است و انتظار دارد که حداقل یک سال بیشتر نیز اقامت داشته باشد و شاید هم دو سال. او فوق‌العاده باهوش و در مورد امور ایران با اطلاع به نظر رسید.» [4]
پیگیری‌ها درباره اعضای هیئت بازرگانی اسرائیل در جای خود نیز قابل توجه است. یکی از اسناد لانه جاسوسی بیان کننده توجه ایالات متحده آمریکا به سابقه اطلاعاتی این افراد است: «اوریل لوبرانی، در 7 اکتبر 1926 متولد شد و از ژوئن 1973... سفیر غیر رسمی در ایران بوده است. درجه لیسانس علوم انسانی (افتخاری) از دانشگاه لندن دریافت کرده است. در نیروهای دفاعی اسرائیل و هاگانا (مقاومت) از 1944 تا 1948 خدمت کرده است. در 1950 به وزارت خارجه وارد شد و اول بار در قسمت خاورمیانه و سپس به عنوان دبیر خصوصی... وزیر امورخارجه، از 1951 تا 1953 خدمت نمود. از 1952 تا 56 به مأموریت در لندن گمارده شد. از 1957 تا 61 دستیار مشاور و سپس مشاور بن‌گورین (نخست‌وزیر) در امور اعراب بود... از 1965 تا 68 سفیراسرائیل دراوگاندا، رواندا و بروندی بود... و سفارت ایالات متحده او را دوستی با ارزش و همیاری کننده یافت...
آریه لوین، که قبلاً لوا لوین نامیده می‌شد، در حدود سال 1927 در ایران متولد شد و گمان می‌رود که مأمور اطلاعاتی باشد. ظاهراً افسر سابق نیروهای دفاعی اسرائیل (سرهنگ دوم) که به وزارت خارجه عاریه داده شده است... از 1965... افسر رابط ارشد خارجی بوده است... به عنوان متخصص در مورد ایران، جایی که بزرگ شده است توصیف شده...
یورام شانی در حدود سال 1939 متولد شده است، از 1973 دبیر اول (اسرائیل) در تهران بوده است. از حدود 1965 در وزارت خارجه بوده است...
الیزر یوتوات (یا یوتواث) در کنسولگری اسرائیل در نیویورک به عنوان مسئول آرشیو و پیک‌های دیپلماتیک از 1960 تا 1961 خدمت نمود. بین 1968 تا 1972 دبیر دوم (سفارت اسرائیل) در رم بود...
آبراهام لونز، اکارمی لونز (یا لونتز) در فوریه 1931 در تبریاس، اسرائیل، متولد شد و از 1975 وابسته نظامی) بوده است. قبل از این مأموریت... در تهران نیروهای دفاع اسرائیل (از 1971 به بعد) بوده است...
سرهنگ دوم موشه موسی لوی قبل از مأموریتش در تهران (1974) افسر رابط خارجی در ستاد نیروهای دفاعی اسرائیل بود. در اوت 1966 یک سرگرد لوی (احتمالاً قابل تشخیص) به طوری که گزارش شده، با استاد ایرانی در مدرسه اطلاعاتی تازه تأسیس همکاری می‌کرد؛ ظاهراً کمک نمود که برنامه‌های آموزشی را مرتب کنند و مواد درسی را سازماندهی نمایند. این شخص که در ایران به عنوان کمکی کار می‌کرد، بعداً فرمانده «سازمان جمع‌آوری (اطلاعات) سری مستقیم» در مرز اسرائیل - اردن بود. سرهنگ دوم لوی، یک کارشناس چند زبانه (به عربی، فرانسه، انگلیسی، عبری صحبت می‌کند و فارسی را دارد یاد می‌گیرد) به‌طوری که گزارش شده در ابتدا وقتی که مقام جاری‌اش را به دست گرفت، به خاطر کمبود کار ناراضی بود. به هر حال، او خیلی زود برای خودش وظایفی به وجود آورد؛ من‌جمله اطلاعاتی در مورد آرایش جنگی ایران و بهتر کردن افسران ایرانی. همسرش سکرتر سفیر و همچنین چند زبانه است. هر دو به عنوان اشخاص... ماهر در به وجود آوردن ارتباط میان محفل‌های نظامی خارجی، من‌جمله پرسنل نظامی ایالات متحده توصیف شده‌اند.»[5]
پی‌نوشت‌ها:
[1] اسناد لانه جاسوسی آمریکا: کتاب یازدهم، مؤسسه مطالعات و پژوهش‌های سیاسی، 1386، ص 630 ، سند شماره 4: 10 نوامبر 1970 - 19 آبان 1349
[2] همان، ص 631، سند شماره 5: 12 نوامبر 1970 - 21 آبان 1349
[3] همان، ص 632 ، سند شماره 6
[4] همان، ص 633
[5] همان، صص 638 و 639 ، سند شماره 10: 21 جون 1977 - 30 تیر 1356
تعداد بازدید: 1259
