28 شهریور 1396
به انتخاب: احمد سروش‌نژاد
در اسناد باقی‌مانده از سفارت سابق آمریکا در تهران (لانه جاسوسی) درباره وضعیت امنیتی حکومت پهلوی آمده است: «رؤسای ساواک، رکن 2 [ارتش]، پلیس و ژاندارمری همگی گزارش کار خود رامستقیماً به شاه ارائه داده و بدین ترتیب میزانی از هماهنگی مطلوب از نظر شاه را ایجاد می‌کنند. این هماهنگی توسط افرادی نظیر سرلشکر [حسین] فردوست و با تشکیل جلسات ماهانه، هفتگی و روزانه در بین سازمان‌های مختلف تعمیم می‌یابد...
برنامه امنیت پرسنلی که در ایران وجود دارد... روشی برای سنجش میزان وفاداری (به شاه) نیز به شمار می‌رفته، ولی روشی بوده است که عوامل تشکیل دهنده، در امنیت و حفاظت از اسرار تعیین کننده بوده...
آیین‌نامه امنیتی نسبتاً مشروحی برای تمام وزارتخانه‌های غیر نظامی از سوی ساواک اعلام گردید. این آیین‌نامه حاوی 97 ماده جداگانه است [و] به عنوان یک خط مشی امنیتی از مزایای بسیاری برخوردار می‌باشد. در رابطه با نیروهای مسلح نیز یک آیین‌نامه جدید و مفصل امنیتی... اعلام شده است که مقررات مندرج در آن ظاهراً ملهم و متأثر از بازدید گروه USMICC [کمیته کنترل اطلاعات نظامی ایالات متحده] بوده است. آیین‌نامه مذکور توسط ARMISH-MAAG[هیئت مستشاری نظامی] از «آیین‌نامه امنیتی نیروی هوایی ایالات متحده» اخذ و اقتباس گردیده و در نتیجه با استانداردهای مورد نظر برابری می‌کند... با این همه می‌توان گفت که به عقیده اکثر ناظران صاحب صلاحیت، اقدامات مربوط به امنیت فیزیکی در وزارتخانه‌های غیر نظامی مختلف در مقایسه با نیروهای مسلح در سطح بسیار نازلی است...
برنامه امنیت پرسنلی به صورتی که در ایران وجود دارد از دید یک آمریکایی، محتملاً در عین حالی که برنامه‌ای امنیتی محسوب می‌گردد، روشی برای (سنجش میزان) وفاداری نیز به شمار خواهد رفت. یک ناظر آمریکایی بسیار باصلاحیت، برنامه امنیتی نیروهای مسلح در ایران را عمدتاً منطبق بر اصول و روش‌های مورد استفاده در نیروهای مسلح ایالات متحده توصیف نمود...
از جمله اقدامات مهم در ارتباط با امنیت کارکنان وزارتخانه‌های غیر نظامی آن است که بنابر مصوبه نخست‌وزیری، کارمندان بالقوه پیش از استخدام برای انجام تحقیقات سوءپیشینه به ساواک ارجاع داده می‌شوند. در چنین مواردی، آنچه بیش از هر چیز مد نظر ساواک قرار دارد، سابقه سیاسی این گونه اشخاص است. ساواک مدعی است که درارتباط با حدود صد هزار نفر دارای پرونده‌هایی است که هر یک شامل اطلاعات موهن می‌باشد. اینکه این پرونده‌ها بسیار کامل و جامع هستند مسئله‌ای است که مورد تصدیق و اذعان عمومی است...
روش‌های کنترل اسناد پیشرفت شایان توجهی نموده است. این روش‌ها در ستاد 2 - J [اداره دوم ستاد مشترک] و ستاد نیروی هوایی و پایگاه هوایی مهرآباد مورد بررسی قرار گرفتند... به عقیده ناظران آمریکایی مستقر در این اماکن که با این امور آشنایی دارند، امنیت مربوط به حفاظت اسناد در ایران به پیشرفت‌های قابل ملاحظه‌ای نائل شده و اکنون نیز در حال بهبود است. یکی از علل مسئله، ورود اسناد طبقه بندی شده [پیمان] سنتو است که برای حفاظت از آنها روش‌های دقیق امنیتی (برای نخستین بار) اعمال گردید و اکنون نیز استفاده از این روش‌ها ادامه دارد...
چنین به نظر می‌رسد که روابط و هماهنگی درون سازمانی [سازمان‌های امنیتی]... بهبود نسبی یافته است و هر چند هنوز با استانداردهای ایده‌ال آمریکایی فاصله دارد، شاید برای مقاصد در ایران کفایت کرده و رضایت‌بخش باشد. از آنجایی که رؤسای ساواک، 2- J، پلیس کشوری و ژاندارمری، همگی گزارش کار خود را مستقیماً به شاه ارائه می‌دهند، ظاهراً میزانی از هماهنگی، تا آن حد که شاه مطلوب و مقتضی بداند ضرورتاً بایستی توسط وی اعمال گردد. از سوی دیگر، هماهنگی و کنترل غیر رسمی از طرف شخص سرلشکر فردوست صورت می‌پذیرد که به عنوان دوست نزدیک شاه، نایب رئیس ساواک و نیز در مقام فردی که مسئول انتقال مستمر تحولات امنیتی و اطلاعاتی به شاه می‌باشد، الزاماً می‌بایست برخی وظایف هماهنگ کننده را نیز عهده‌دار گشته و انجام دهد...
[از جمله] نتایج آنکه: ... برنامه امنیتی مربوط به پرسنل مؤسسات امنیتی غیر نظامی عمدتاً حول کانون وفاداری (عدم مخالفت با رژیم کنونی) متمرکز است. نیروهای مسلح دارای برنامه امنیتی مثمرثمرتری است که عناصر وفاداری و امنیت را در کنار هم مد نظر دارد. برنامه کارآموزی امنیتی مربوط به نیروهای مسلح... محتاج به توسعه بیشتری است. اجرای مؤثر و مطلوب برنامه امنیتی در ایران بیش از هر چیز از طریق جلب توجه و تحریک احساس مسئولیت شاه تأمین خواهد شد. به علت فقدان شرایط، هیچ نوع برنامه امنیت صنعتی در ایران موجود نیست. بررسی سوابق و پذیرش پرسنل غیر نظامی که در پروژه‌های ساختمانی و صنعتی که حائز اهمیت دفاعی هستند استخدام می‌شوند، عملاً توسط نیروهای مسلح انجام می‌پذیرد...
پیشنهاد می‌شود که:
سفیر (آمریکا در ایران) به شاه توصیه نماید که وی (شاه) طی صدور فرمانی، تمایل خود به تأمین حفاظت تجهیزات و اطلاعات طبقه‌بندی شده متعلق و مربوط به ایالات متحده، در تمامی سطوح را اعلام نماید...
ARMISH – MAAG[هیئت مستشاری نظامی] بایستی به تشویق و حمایت از توسعه بیشتر کلیه ابعاد و جوانب برنامه امنیتی نیروهای مسلح ادامه دهد. آموزش مسائل امنیتی در نیروهای مسلح باید به عنوان گامی اساسی در جهت اجرای مؤثر برنامه امنیتی با شدت پیگیری شود.»[1]
[1] اسناد لانه جاسوسی آمریکا: کتاب ششم، مؤسسه مطالعات و پژوهش‌های سیاسی، 1386، برگزیده از صص 638 - 645
تعداد بازدید: 1206
