28 مهر 1397
احمد ساجدی
روز 28 مهر 1354 دولت حکومت پهلوی 400 میلیون دلار به سازمان ملی آب انگلستان وام داد. این وام از محل یک میلیارد و 200 میلیون دلار اعتباری که این دولت در 31 تیر 1353 در اختیار دولت انگلستان قرار داده بود تامین گردید. در آن زمان حکومت پهلوی با پرداخت این اعتبار به موسسات دولتی انگلیس موافقت نمود. این بذل و بخشش‌ها در شرایطی صورت می‌گرفت که فقر، بی‌سوادی و زاغه‌نشینی، یکی از زشت‌ترین چهره‌های شهرنشینی در دوران پهلوی‌ها را در سال‌های دهه 1350 خورشیدی به وجود آورده بود و به عنوان مثال اکثر مردم ایران حتی در شهرهای بزرگ از نعمت آب آشامیدنی سالم و بهداشتی محروم بودند. چنان‌که ثریا اسفندیاری بختیاری (همسر دوم محمدرضا پهلوی) وضع بهداشتی مردم آن دوران می‌نویسد: «محلات جنوب شهر با جوی‌های سرباز که آب کثیف آن پس از عبور از رختشوی‌خانه‌ها و آلوده شدن به کثافات ولگردان و سگ‌ها به مصرف خوراک مردم می‌رسد، بچه‌های مفلوج، زنان و پیرمردان گرسنه، گل‌و‌لای کوچه‌ها که خانه‌هایشان شباهتی به خانه ندارند، محلاتی که فقر کامل بر آنها حکم‌فرماست و توان شکایت نیز ندارند...»
منابع: فرناز اخوان توکلی، گاه‌شمار روابط ایران و انگلیس، مرکز اسناد و تاریخ دیپلماسی، 1386، ص 338 و 344؛ سقوط (1)، مجموعه مقالات نخستین همایش بررسی علل فروپاشی سلطنت پهلوی، موسسه مطالعات و پژوهش‌های سیاسی، بهار 1384، ص363 و 364؛ کاخ تنهایی، ثریا اسفندیاری، مترجم امیرهوشنگ کاووسی، تهران: نشر البرز، 1370، ص 160.
تعداد بازدید: 901
