15 خرداد 1399
سیدجلال‌الدین تقوی
گر که خون جاری شد اندر جویبار انقلاب
بین گل آزادی اندر شاخسار انقلاب
نغمه آزادی ایران چه خوش سر داده است
بلبل دستانسرا در مرغزار انقلاب
آبیاری شد چو از خون جوانان پا گرفت
آری آزادی، درخت پر ثمار انقلاب
سوختیم از آتش بیداد این استمگران
بین چسان بیدادگر سوزد ز نار انقلاب
گوی سبقت را ربودی ای خمینی عزیز
اندر این میدان تویی یکّه‌سوار انقلاب
حجت اسلام دهری آیتِ عظمای عصر
ای یگانه قائد اندر روزگار ِ‌انقلاب
ای همای عزّت و مجد و شرف وقت آن رسید
کافکنی بال سعادت بر دیار انقلاب
لطف یزدانی و پامردی مردم، کاخ ظلم
منهدم بنمود؛ ای خوش ابتکار انقلاب
قدر این نهضت بدانید وز کید دشمنان
عاقل آن باشد که باشد هوشیار انقلاب
فروَردینِ سال نو را فرَ دیگر در بر است
زان همه شادیم از یُمن بهار انقلاب
ای خوشا آنان که چون پروانگان در گرد شمع
عشق ورزیدند و جان کرده نثار انقلاب
تا که حقّ منصور گردد تا که باطل منعدم
شسته از جان دست را منصوروار انقلاب
ز آسمان آید ندای آفرین اندر زمین
بر خمینی کای نصیب افتخار انقلاب
از زمین و آسمان هر دم رسد بانگ «درود
بر خمینی باد» این نیکو شعار انقلاب
ما ز انجام سپاست ای خمینی عاجزیم
اجر تو یزدان دهد روزِ شمارِ[1] انقلاب
***
مشخصات و ویژگیهای شعر «ندای آفرین»
قالب: غزل، غزل مردّف در 15 بیت.
قافیه‌ها: جویبار، شاخسار، مرغزار، ثمار، نار، سوار و...
ردیف: انقلاب.
وزن: فاعلاتُن، فاعلاتُن فاعلات
بحر: رمل مثمّن مقصور.
تاریخ سرودن شعر: اول اسفند 1357.
سراینده شعر: سیدجلال‌الدین تقوی بازنشسته آموزش و پرورش، از شهرضا؛
شماره سند: (ب ـ 6)، 57، به صورت دست‌نویس؛ و نسخه اصلی همراه با یک نامه دو سطری به دفتر حضرت امام ارسال گردیده است.
منبع: فیض، مصطفی، توصیف خاکیان از آفتاب، تهران، مرکز اسناد انقلاب اسلامی، 1381، ص 296 – 297.
[1]. روزِ شمار: روز قیامت، روز محاسبه.
تعداد بازدید: 1291
