05 تیر 1399
مرجان مهدیپور
جواد محقق سال 1333 در همدان متولد شد. این شاعر، نویسنده و روزنامهنگار معاصر، پس از اتمام تحصیلاتش به استخدام آموزش و پرورش درآمد. او سالها دبیر ادبیات بود. از سال 1366 تا 1369 در مدارس ایرانی کشورهای پاکستان و ترکیه تدریس کرد و پس از بازگشت به وطن، به سردبیری ماهنامه رشد معلم و سپس سردبیری ماهنامههای رشد نوجوان و کودک و فصلنامههای جوانه و رشد آموزش هنر انتخاب شد. جواد محقق با بیش از هشتاد مجله و روزنامه همکاری داشته است.
این شاعر و نویسنده پرکار نخستین انجمن ادبی استانی بعد از انقلاب را با نام «انجمن ادبی میلاد» تأسیس کرد. از دیگر فعالیتهای او میتوان به این موارد اشاره کرد: برگزاری شب شعر و کنگرههای علمی – فرهنگی، داوری جشنوارههای شعر، داستان، کتاب و مطبوعات، مدیر مسئول چند نشریه ادواری و عضویت در هیئت مدیره «انجمن نویسندگان کودک و نوجوان»، «انجمن قلم ایران» و «انجمن معلمان».
محقق در زمینه شعر و ادبیات آثار فراوانی را چاپ و منتشر کرده است. یکی از اشعاری که این شاعر تحت تأثیر انقلاب و حوادث آن سروده است در ادامه میخوانید.
ای شور، ای شور، ای شور، ای انقلاب نور
چگونهات نسرایم که شورای تمامی دلها، تو را تصویب کردهاند
تو به زبان هم قلبها آشنایی و لباس تمام آرزوها را بر تن داری
رنگ در نگاه تو بیمعناست
و سرخ و سیاه و زرد را بر یک سفره مینشانی
و طراوت را به تساوی تقسیم میکنی
تو مرز نمیشناسی
پاسپورت نمیخواهی
و ویزای تمامی دلهای عاشق را داری
آنچه تو صادر میکنی در هیچ سری
حق گمرک نمیپردازد
و پشت هیچ چراغ قرمزی نمیایستد
و بهایش را انبوهی از مردان راستقامت
به صف ایستادهاند
اگر تو نبودی هیچ عشقی ذخیره نمیشد
و چرخ تمامی کارگاههای شرف
از گردش میایستاد
تو با ادامه ایمانت
سوخت هم کارخانههای عدالت را بیمه کردهای
و دیگر هیچ دلی از قطع عاطفه اعتصاب نخواهد کرد
آن همه عشق را از کجا وارد کرده بودی
که توانستی این همه ایمان را صادر کنی
هیچ بندری
کشش محمولههای پیامت را ندارد
بازار دل همه مستضعفان جهان را در اختیار داری
و تراستهای بینالمللی
در تعیین حجم کلامت
کامپیوترهای علیل را به دستکاری ذلیلتری ببینند
صدایت طول موجهای عقیده را پر کرده است
و سیمایت را آنتنهای انبوهی از قلبهای سلیم
آغوش اشتیاق گشوده است
موشکهای دوربرد به پیامت از شرق تا غرب از سنتو تا ناتو هراس میپراکنند
تو آن گل محمدی هستی
که آن روز عطر پیامش از مرزهای ایران و روم فراتر رفت
و تا اسپانیا و سیسیل ریشه دوانید
و دروازههای فرانسه را در حسرت ورود خویش وانهاد
و امروز قلب قابیلهای قبیل قدرت را میلرزاند
منبع: شعر و انقلاب: گفتگو با سی تن از شعرای انقلاب اسلامی، به کوشش محمدحسن زورق، تهران، سروش، 1392، ص 233 تا 245.
تعداد بازدید: 1135