انقلاب اسلامی :: «قصیده‌ جمهوری اسلامی»

«قصیده‌ جمهوری اسلامی»

06 شهریور 1399

محمدکاظم ملکیان

ز«ج» جاءالحق از قرآن معین شد

ز «میم» مفتاح ر‌ب‌العالمین شد

زجاء‌الحق عیان شد مظهر دین

که دست حق درون آستین شد

هر آنچه خواهی از دنیا و عقبی

ز قرآن جو که گنج بی‌قرین شد

بگو تکبیر و تهلیل خداوند

که این ذکر همه اهل یقین شد

شده چشم مخالف کور زین ره

که او مغلوب شیطان لعین شد

ز جانبازان این ره گر بخواهی

مقام جملگی خلد برین شد

شهید راه حق جاوید باشد

که حشرش با امیرالمؤمنین شد

شهید راه دین شاد است و خرم

که سیر رهبرش عین‌الیقین شد

حیات دین بُود خون شهیدان

که او مطلوب رب‌العالمین شد

مبارک باد جمهوری اسلام

که دست جمله بر حبل‌المتین شد

اطاعت کن تو جمهوری اسلام

که زادی بهر روز واپسین شد

ز«ج» جاری شد احکام شریعت

خمینی ناصر احکام دین شد

ز«میمش» موهبت از حضرت حق

بیامد موسوی مسند نشین شد

چو «میم» آمد مبارک مقدم او

که غم شادی برای مؤمنین شد

هزاران آفرین بر جان پاکش

که بهر مسلمین نعم‌المعین شد

ز«ها» و «واو» گویم ای برادر

که «ها» هالک برای مجرمین شد

ز «واو»ش حضرت وهاب بخشید

زعیم راه دین این نازنین شد

بیا بنگر رئوفی خدا را

که «یا» ناصر برای متقین شد

«الف» الله نوری بود دیجور

که «سینش» رهنمای سالکین شد

«الف» انا فتحنا گشت حاصل

سعادت «سین» او بر واصلین شد

ز«لام» تهلیل، «میم» آمد محمد

که زین دو پایگاه مسلمین شد

به جمهوری اسلامی نظر کن

که فرمانی ز احکام مبین شد

عموم مسلمین از پیر و برنا

به درگاه خدای نستعین شد

محبت کرده حق بر بندگانش

که بر ایرانیان صد آفرین شد

ز فیض خرمن تکبیر و تهلیل

بدان «صاعد» گدای خوشه‌چین شد

***

مشخصات و ویژگی‌ها

سراینده: محمدکاظم ملکیان، متخلص به «صاعد» و معروف به صاعد قمشه‌ای فرزند حاج شیخ محمدجعفر ملکیان

تاریخ سرودن شعر: پس از 12 فروردین 1358

قالب: قصیده، مردف در 25 بیت

قافیه‌ها: معین، ‌رب‌العالمین، آستین، قرین،... (از عیوب قافیه میرزا نیست و کلمات قافیه را به سیاق زبان عربی جمع بسته است)

ردیف: شد

وزن: مفاعلین مفاعلین فعولن (مفاعیل)

بحر: هزج مسدس محذوف (مقصور)

  • توضیح و یادآوری:

این قصیده همان عنوان «قصیده‌ جمهوری اسلامی» را در سند اصلی در بردارد. سراینده در ابیات متعدد این قصیده، حروف تشکیل دهنده‌ عبارت «جمهوری اسلامی» را توضیح داده و کم و بیش رشته‌ سخن را به وادی تکلف کشانده و کلام خود را جابه‌‌جا دچار ضعف تألیف ساخته است. در برخی ابیات نیز به صورت اقتباس و تلمیح از آیات قرآنی مدد جسته است.

  • شماره‌ سند: (آ – ب-35)، 58

 در دو برگ کاغذ به ابعاد 28×45 سانتی‌متر به خط خوش نستعلیق چاپ و تکثیر شده است. این قصیده همراه دو قطعه شعر دیگر با هم در یک صفحه چاپ و منتشر گردیده است.

 

منبع: فیض، مصطفی، چراغ عجم، تهران، مرکز اسناد انقلاب اسلامی، 1382، ص 146 تا 150.



 
تعداد بازدید: 986


.نظر شما.

 
نام:
ایمیل:
نظر:
تصویر امنیتی: