12 بهمن 1399
هادی فرجاد
بتشکن ای رهبر والا گوهر
بتشکن ای مظهر لطف خدا
بتشکن ای وعده موعود حق
بتشکن ای طالب صلح و صفا
***
آمدی آخر به سوی خاکِ خویش
نور ِایمان شد گلستان راه تو
سالهای رنج و ظلمت در قفا
مرد و زن پیر و جوان همراه تو
***
ای خلیلالله؛ ای مرد خدای
پرتو مَه جلوه رخسار تو
بازتاب قدرت روحانیت
جلوهای از هیبت و انوار تو
***
ای خمینی سرور آزادگان
ریشه کندی هر بُت و بتخانه را
نخل آزادی در این ره کاشتی
هر شهیدی را زِ هر کاشانه را
***
خوش قدم بنهادهای بر خاک ما
آفرین بر همّت و ایمان تو
مقدمت را ما گرامی داشتیم
جان ما یکسر فدای جان تو
***
مشخصات و ویژگیهای شعر «بتشکن»
قالب: دوبیتی، دوبیتی پیوسته یا چهار پاره. که به غیر از دوبیتی اول، دوبیتیهای بعدی مردف هستند (هیچیک از مطلعها مصرع[1] نیستند)
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (فاعلات)
بحر: رَمَل مسدس محذوف (مقصور)
تاریخ سرودن شعر: اشعار به مناسبت ورود حضرت امام خمینی(ره) در تاریخ 12 بهمن 1357 سروده شده است. شاعر در تاریخ 22 دی 1358 این اشعار را برای دفتر امام خمینی(ره) در قم همراه با نامهای از اهواز، اداره کل امور اقتصادی و دارایی ارسال کرده است. عنوان شعر همان «بتشکن» قید گردیده.
شماره سند: (ق ـ 62)؛ 57، یک برگه دستنویس همراه با عکسی سیاه قلم از حضرت امام(ره) که به مناسبت ورود ایشان کپی و تکثیر شده است.
منبع: فیض، مصطفی، توصیف خاکیان از آفتاب، تهران، مرکز اسناد انقلاب اسلامی، 1381، ص 247.
[1]. بیتی که هر دو مصراع آن قافیه داشته باشد مصرع نامند.
تعداد بازدید: 949