خاطرات

انتشار اعلامیه دستگیری جمعی از مسلمانان انقلابی

در آن زمان (سال 1351) معمولاً در مدرسه آقا باباخان به مباحثه و تدریس اشتغال داشتیم. یکی از همان روزها در حالی که در حجره دو نفر از طلاب به نام‌های آقایان نورالدین عسکری و محمدی مشغول تدریس بودم سه نفر از برادران به نام‌های آقایان، دقت و حمیری و سیدعلی طاهری وارد مدرسه شدند...

خاطرات سیداحمد زرهانی

دانشجویان مذهبی دانشسرا تصمیم گرفتند در سالگرد تأسیس حزب رستاخیز (سال 1354) اعتصاب و تظاهرات راه بیندازند. مقدمات کار فراهم شد. درصدد بودیم بچه‌های بی‌تفاوت را هم به صحنه بکشانیم. برای شروع، از دستاویزهای رفاهی استفاده کردیم. تعدادی از کلاس‌ها تحریم شد و دانشجویان در حیاط دانشسرا...

روایتی از واقعه 17 شهریور

از خانه بیرون آمدم. رفقا را سر قرارها پیدا کردیم و همراه بچه‌های محل به خیابان شهباز (هفده شهریور کنونی) آمدیم. حضور مأموران رژیم، در این خیابان بسیار گسترده بود و مسیرهای منتهی به میدان، در محاصره آنان قرار داشت. چیزی به ساعت هشت صبح – زمان انجام مراسم – باقی نمانده بود، اما امکان رسیدن به میدان...

آموزش نظامی به جوانان اصفهانی

به محض ورود به اصفهان [(زمستان 1357) ـ سیدرحیم صفوی] و استقرار در مکانی مناسب به جذب جوانان مبارز و انقلابی اصفهان پرداختیم و آن‌چه در خصوص انفجارات و تخریب در سوریه و لبنان تعلیم دیده بودم به این بچه‌ها آموزش می‌دادم. ابتدا روش ساختن بمب‌دستی بود که برای این منظور به یکی از دوستان...

ارائه تحصیل در زندان

من [فاطمه حسینی] [کلاس] دهم و یازدهم را [در سال‌های 56 - 55] توی زندان خواندم. با همه بدبختی‌ها توانستم درس بخوانم. یک روز زمستان که خیلی هوا سرد بود و برف شدیدی توی زندان قصر نشسته بود، دست مرا بستند و به همراه مأموران برای امتحان فرستادند. آنجا که رفتم آقایان بیشتر بودند و...

دستگیری بدون هیچ دلیل منطقی

معمولاً زندانیان مذهبی برای تقویت روحیه‌ خود و دیگران، آیات قرآن را می‌خواندند و از مقاومت بزرگان صدر اسلام برای هم نقل حکایت می‌کردند. ولی کمونیست‌ها با این فرهنگ بیگانه و از این گنج معارف محروم بودند. چند نفر از این افراد در سلول مجاور ما بودند. سرگرمی آنها اغلب خواندن ترانه‌های مبتذل آن زمان بود...

روش تضعیف روحیه زندانیان

بازجوها وقتی از زدن و سوزاندن و لت‌وپار کردن بچه‌ها سودی نمی‌بردند، سعی می‌کردند روحیه‌ آنها را خراب کنند. برای من اتفاقی افتاد که آن را شرح می‌دهم. یک شب ساعت دوازده، یک (سال 1354) بود که در سلول باز شد و به من گفتند بلوز را به سرم بکشم. وضع من خیلی خراب بود و حتی قادر نبودم...

ساواکی در لباس دولت، دوستی که با جلب اعتمادش مرا فروخت

دو سال (سال 1352) بود که زندگی در زندان (کارون اهواز) را می‌گذراندم. یک روز با شگفتی وقتی با زندانیان در حیاط هواخوری می‌کردیم، ناگهان کسی را دیدم که باورم نمی‌شد سروکارش به زندان بیفتد: علی بنی‌سعیدی، کارمند شرکت نفت، از دوستان هم‌محله‌ام...

عاقبت نگهداری از جزوه ولایت فقیه امام خمینی

آقای باقر طلوعی فردی از فارغ‌التحصیلان هنرستان و اهل خمین (همیشه اظهار می‌کرد که از بستگان امام است) و یکی از همکاران من در اداره‌ سازمان صنایع نظامی بود. او دستی به قلم داشت و چند جلد از کتاب‌هایش به نام‌های «نقطه‌ی کور»، «یخ داغ» و «دکه‌ی علی سورچی» را به من هدیه داده بود. به طور معمول در اوقات...

تأسیس نمازخانه در دانشگاه شیراز

در دانشگاه ظهرها جایی نبود که نماز بخوانیم، هر کس در گوشه‌ای راهرویی، حیاطی، روی چمنی می‌ایستاد و نمازش را می‌خواند و یا عموماً نمی‌خواندند یا نمازشان قضا می‌شد. به بچه‌‌ها گفتم که با مسئولان صحبت کنیم تا برای نماز خواندن به ما جایی بدهند. کار خیلی خطرناکی بود؛ یعنی اگر با مسئولان صحبت می‌کردیم، آنها...

اولین باری که بازداشت شدم

افراد مختلفی در کار توزیع اعلامیه‌ها بودند. گاهی فردی به هنگام گذاشتن اعلامیه‌ها در مدرسه‌ صدر یا جای دیگر، اعلامیه‌ای برمی‌داشت و توزیع می‌کرد. از جمله‌ این افراد که کسی به او اعلامیه برای توزیع نداده بود اما از توزیع‌کنندگان اعلامیه‌ها مطلع بود، مهدی طریق‌الاسلام بود. همان کسی که بعدها جزء سازمان مجاهدین خلق شد و...

علت تحصن در بیمارستان مشهد

«مسجد کرامت بعد از گذشت چند سال در سال 57 مجدداً مرکز تلاش و فعالیت شد و آن زمانی بود که من از تبعید به جیرفت در ماه آبان یا احتمالاً اواخر مهر برگشته بودم. وقتی بود که تظاهرات مشهد و جاهای دیگر آغاز شده بود. ما آمدیم یک ستادی تشکیل دادیم در مسجد کرامت برای هدایت کارها...

وضعیت سردخانه بیمارستان فرح در روز 22 بهمن 1357

روز 22 بهمن (1357)، سردخانه بیمارستان، پر از شهید شده بود. هر وقت بین عمل‌ها به بیرون سرک می‌زدم، همکاران می‌گفتند که آن‌قدر شهید آورده‌اند، که سردخانه دیگر جا ندارد، طوری که اگر جنازه کسی شناسایی شده باشد، باید او را به زحمت از بین دیگران بیرون بکشند...

بهانه‌ای برای کتک خوردن

هر وقت که «محمدرضا شاه» می‌آمد مشهد، شهربانی خیابان‌هایی را که او از آن رد می‌شد می‌بست و مردم هم دو طرف خیابان جمع می‌شدند. معمولاً هم خیابان «تهران»‌را با گُل‌های مصنوعی‌ای که از خارج می‌آوردند و سبزه، طاق نصرت می‌بستند که خیلی هم قشنگ می‌شد. یک روز که قرار بود محمدرضاشاه از خیابان شاه‌رضا...

سخنرانی‌های پی‌درپی در انگلیس

از این هفته که به ماه محرم [1357] نزدیک شده‌ایم و انقلاب اسلامی هم اوج بیشتری گرفته، شرایط کاملاً عوض شده است. ناچار هستم هر هفته چند سخنرانی را در لندن یا شهرهای کوچک بپذیرم. از طرفی هم، معمولاً هفته‌ای یکبار و یک حداکثر دو هفته یک‌بار به پاریس می‌رفتم و پس از چند روز اقامت در...

فریب دادن مأموران در لباس مداحی

سال 53 که هنوز وقایع داخلی «سازمان مجاهدین» برملا نشده بود، نشاط و تحرک دانشجویان مذهبی به‌ویژه در محرم بیشتر از دیگران بود. به هر حال، ما روز و شب عاشورای سال 53 هم برنامه‌ها را ادامه دادیم. از اعلامیه ریختن در داخل مساجد و حسینیه‌ها گرفته تا تظاهرات در فواصل دسته‌جات عزاداری...

تدارک راهپیمایی تاسوعا و عاشورا

برگزاری راهپیمایی عظیم روز تاسوعا و سپس عاشورای حسینی محرم سال 1399 مطابق با سال 1357 به همت آیت‌الله طالقانی، نقش عمده‌ای در تسریع پیروزی انقلاب داشت. در این راهپیمایی‌های میلیونی نفرت عمومی مردم از رژیم شاهنشاهی نه‌تنها بر موافقین و حامیان داخلی رژیم تأثیر شگرفتی داشت و باعث تغییر موضع و نگرش آنان شد...

دیدار با امام در نجف

برادران پس از مشورت‌هایی به این نتیجه رسیدند که نماینده‌ای به نجف و خدمت حضرت امام بفرستند، تا ضمن شرح فعالیت‌ها و عملکرد گروه؛ از مشکلات و تنگناهای مالی بگویند و درخواست کمک کنند. برای این مهم من و آقای جعفر دماوندی انتخاب شدیم و با پاسپورتی که عکس مادر و فرزندش در آن بود پس از...

خبر تبعید امام خمینی به فرانسه

نخستین خاطرات من درباره‌ امام و انقلاب مربوط به زمانی است که امام را از نجف اخراج کردند و من در خانه‌ روحانی سرشناس کشمیر به نام حجت‌الاسلام والمسلمین مرحوم حاج سیدیوسف موسوی صفوی بودم. نماز مغرب را تمام کرده بودیم که فرد مؤمنی وارد شد و خبری را که از رادیو شنیده بود، آهسته به آقای صفوی...

روایت یک شاهد عینی از واقعه 17 شهریور

منزل ما اطراف میدان امام حسین(ع) بود. با بسته بودن خیابان‌های دیگر از خیابان ترقی وارد شده و دیدم خیابان‌های اطراف میدان ژاله بسیار شلوغ است و آرام‌آرام به جمعیت افزوده می‌شود. تعداد زیادی پلیس حضور داشتند که اجازه‌ ورود به داخل میدان را نمی‌دادند. این وضعیت نشانگر جریانی سازمان‌یافته بود...

نظر امام درباره اعلامیه بختیار

«انتصاب [عضویت در شورای انقلاب] حضرت امام موجب شد تا در تهران بمانم و در مدرسه‌ی رفاه محل تشکیل کمیته‌ی استقبال استقرار یافتیم تا آن روزهای بسیار حساس قبل از آمدن حضرت امام و روز دوازدهم بهمن که در این رابطه یکم خاطره‌ای در ذهنم مانده که شاید برای شما هم جالب باشد...

تکبیر پزشکان و پرستاران روی پشت‌بام بیمارستان

گاردی‌ها مرتب دور و بر بیمارستان سوم شعبان گشت می‌زدند. از شب اول محرم (سال 1357)، دیگر هر شب مردم بالای پشت‌بام تکبیر می‌گفتند. این‌طور بدون آنکه به خیابان‌ها آمده باشند، صدای مخالفتشان را به گوش شاه و طرفدارانش می‌رساندند و حکومت نظامی را زیر پا می‌گذاشتند...

وضعیت تبعید در چابهار

آیت‌الله مکارم شیرازی درباره اولین تبعیدگاه خود (چابهار) [بهمن 1356] می‌گوید: «با این‌که در نقاط دیگر برف می‌بارید و بهمن ماه بود،‌ در چابهار از کولر استفاده می‌کردند، اما بومی‌ها که اکثرشان بلوچ هستند می‌گفتند هوا سرد شده...

رفتار غیرمنتظره یک پلیس با اعلامیه‌ها

حاج‌آقا فاضلی کم‌کم فعالیت‌هایی را به من (محمد ملتجی) محول می‌کرد. آن زمان از طریق استنسیل اعلامیه‌های امام را تکثیر می‌کردند. او خیلی از اعلامیه‌ها را که کم‌رنگ چاپ می‌شد، می‌داد به من که با خط خوانا پُررنگشان کنم...

عواقب تکثیر و بازخوانی یک اعلامیه

شهریور 54 بود، من [خانم حسینی] کلاس دهم بودم. مسئله از چند اعلامیه شروع شد که به صورت تراکت کار شده بود. اما اعلامیه اصلی اعلامیه‌ای بود که حضرت امام [خمینی] در رد کردن حزب رستاخیز نوشته بودند و یکی از آنها به دست من رسیده بودند و من هم ضمن تکثیر آن را به مدرسه بردم و با همکلاسی‌ها خواندیم...

سفر به حج و تبلیغ جزوه ولایت فقیه

از جمله برنامه‌هایی که شهید منتظری طراحی و اجرا کرد، رفتن به حج و تبلیغ حرکت حضرت امام خمینی و افشاگری علیه رژیم شاه بود. پس از نشست‌ها و جلساتی تصمیم گرفتم که من نیز به همراه آقایان غرضی، جنتی، تقدیسیان، آلادپوش و سراج‌الدین موسوی از راه زمین به سوی عربستان حرکت کنم...

نخسنین راهپیمایی آرام گنبد

حدود 5 ماه قبل از پیروزی انقلاب اسلامی یکی از دوستان انقلابی آزادشهر به نام آقای موسوی که جوان پرشور و دلسوزی بود، به من گفت: پس‌فردا در گنبد راهپیمایی آرام برگزار می‌شود، اگر شما هم خودتان را برسانید مناسب است...

به مناسبت توهین رشیدی مطلق و تحریک مردم

شب 18 دی ماه [1356] بود که تلفن‌ها در قم به صدا درآمد: آقا،‌ مقاله روزنامه اطلاعات را به قلم رشیدی مطلق (که بعدها معلوم شد نویسنده اصلی مقاله چه کسی بوده که رشادت مطلق کمترین بهره‌ای نداشته) مطاله کرده‌اید؟ راستی [که] هتاکی و رسوایی را به آخرین حد رسانده!...

در حد مرگ هم شکنجه‌ام کنند اعتراف نمی‌کنم

در منزل ما لوازم مبارزات خیابانی از جمله مواد منفجره، دارو، وسایل جراحی و کمک‌های اولیه وجود داشت و چنانچه شخصی مجروح می‌شد در همان منزل مورد مداوا و حتی در حد مقدور تحت عمل جراحی هم قرار می‌گرفت...

افتتاح کتاب‌فروشی کانون نشر شریف؛ تلاش برای تغییر ایدئولوژی چپی‌ها در بندرعباس

در سال 1355 بعد از اینکه ساواک مرا احضار کرد تصمیم گرفتم به همراه برادرم عباسعلی به بندرعباس بروم. قبل از انقلاب، در بندر عباس تقریباً فضا دست فعالان مارکسیست بود و عده‌ زیادی از معلمان چپی بودند...

1

...