این خانم مریض نیست!

در کمیته مشترک ضدخرابکاری در سلول انفرادی بودم. پس از آن مرا به زندان اوین منتقل کردند. در آنجا پوششی برای پوشاندن سر به من ندادند و گفتند شما در بند زنان هستی و با مردها مرتبط نیستی و نیازی به روسری نداری. در آن زمان دیگر شکنجه جسمی در زندان نبود. اما شکنجه روحی زندانیان همچنان ادامه داشت؛ بهطوری که نمیگذاشتند زندانی بخوابد و آرامش داشته باشند. برای نماز مهر به ما نمیدادند. حمام رفتن در زندان نوعی شکنجه بود. آب حمام یا داغِداغ و یا سردِسرد بود به طوری که نمیتوانستیم از آن استفاده کنیم.