13 خرداد 1398
هنگام حضور در پاریس با دوستانی که در آن‌جا فعال بودند، بویژه حاج احمد آقا [خمینی] صحبت کرده و برای چاپ، تکثیر و پیاده نمودن پیام‌ها، اطلاعیه‌ها و نوارهای [سخنرانی] حضرت امام خمینی اعلام آمادگی کردیم و قرار شد که شب‌ها با تلفن منزل ما تماس بگیرند و ما هم ضبط صوتی تهیه کرده و پیام‌ها را ضبط کنیم. من هم با تلفن محل کار و هم منزل، پیام‌ها را می‌گرفتم.
در آن هنگام، در حدود دوازده مکان وجود داشت که اطلاعیه‌ها و نوارها را از طریق تلفن مستقیم گرفته و پس از چک کردن با سایر دوستانی که این کار را انجام می‌دادند و رفع ابهامات، آن‌ها را آماده کرده و تکثیر می‌کردیم. روند عملی کار بدین ترتیب بود که در منزل ما ـ واقع در صادقیه ـ پیام‌ها ضبط می‌شد، سپس به منزل برادرم حاج احمد ـ واقع در سه راه تهران ویلا ـ رفته و نوارها را در آن‌جا پیاده می‌کردیم. بعد از آن در منزل دامادمان آقای احمد دستمالچیان ـ واقع در سه راه شهرآرا ـ متون پیاده شده را تکثیر کرده و در بسته‌هایی با لفاف نایلون مشکی قرار می‌دادیم. این بسته‌ها را سپس به بازار برده و به افراد بین ده تا پنجاه نسخه می‌دادیم و بدین طریق این اطلاعیه‌ها در سراسر ایران پخش می‌شد. معمولاً از گرفتن پیام‌ها تا تکثیر و بسته‌بندی آن‌ها 8 تا 9 ساعت زمان صرف می‌شد.
فکر می‌کنم در اهواز، یزد و شیراز، نزدیکان و اطرافیان روحانیون متشخص و نیز در اصفهان، اطرافیان مرحوم خادمی پیام‌ها را می‌گرفتند و در تهران نیز من و آقای توکلی بینا و فردی دیگر ـ که الان اسمش را نمی‌دانم ـ این کار را انجام می‌دادیم. در شرکت مخابرات نیز افرادی از جمله چند خانم بودند که خیلی به ما کمک می‌کردند، البته هیچ‌وقت آن‌ها را ندیده و نشناخته‌ام، ولی به هر حال خدمات فراوانی انجام دادند. نحوه تماس با پاریس به این صورت بود که حاج احمد آقا و گاهی برخی از افراد دیگر، پیام را می‌خواندند و مراکزی که این پیام‌ها به آن‌ها ارسال می‌گردید همگی با هم پیام‌ها را ضبط می‌کردند. گاهی نیز خود سخنرانی امام را پشت تلفن می‌گذاشتند که ما آن را ضبط می‌کردیم و گاهی نوار آن را پخش می‌کردیم. به این ترتیب پیام‌های امام در کم‌تر از یک شبانه‌روز دست به دست می‌گشت و همه، وظایفشان را در نشر آن انجام می‌دادند.
منبع:خاطرات محمدرضا اعتمادیان. تدوین: سیدمهدی حسینی، تهران: مرکز اسناد انقلاب اسلامی، 1384. صص 67 تا 69.
تعداد بازدید: 1019
