07 تیر 1398
ابراهیم جعفری سال 1326 در روستای بوئین از توابع فومن دیده به جهان گشود. پدرش محمد، کشاورز بود و مادرش شوکت نام داشت. مقطع ابتدایی را در زادگاهش سپری کرد و برای ادامه تحصیل به فومن رفت و تا دریافت مدرک دیپلم در این شهر ماند. او پس از دوره سربازی، در روستاها به تدریس پرداخت و هم‌زمان به تحصیلات خود ادامه داد و موفق به دریافت مدرک لیسانس در رشته بازرگانی شد. او مبارزات سیاسی خود علیه حکومت پهلوی را چند سال قبل از پیروزی انقلاب آغاز کرده بود و یک‌بار نیز در سال 1353 به دلیل شناسایی از سوی ساواک مجبور به فرار شد و مدتی در خفا به زندگی پرداخت. سال 1357 ازدواج کرد. با فرارسیدن روزهای اوج انقلاب کنار مردم در تظاهرات و راهپیمایی‌ها حاضر شد. وی در تشکیل سخنرانی‌های مذهبی علیه حکومت پهلوی نقش به‌سزایی داشت. او بارها در شهرهای بندرانزلی، فومن، صومعه‌سرا و رشت علیه حکومت پهلوی به سخنرانی پرداخت؛ تا اینکه 7 دی 1357 در تظاهرات بزرگی که در شهر رشت علیه حکومت پهلوی برپا شده بود حضور یافت و بر اثر اصابت باتوم به سر، به شهادت رسید. آرامگاه شهید در زادگاهش قرار دارد.
منبع: پرونده شهید در «اداره اسناد و انتشارات بنیاد شهید و امور ایثارگران» و فرهنگ اعلام شهدا: استان گیلان. تنظیم: دفتر پژوهش‌های فرهنگی معاونت پژوهش و ارتباطات فرهنگی بنیاد شهید و امور ایثارگران. تهران: نشر شاهد. 1392. جلد 13. ص 203.
تعداد بازدید: 971
