01 فروردین 1400
اولین روز ازآغاز فصل بهار را با نام نوروز آغاز می‌کنیم؛ فصلی که طبیعت آغاز به رویش و زایش مجدد می‌کند و با مشاهده آن می‌توان به قدرت و عظمت بی‌انتهای خداوند در آفرینش پی برد. «فَأَحْیا بِهِ الْأَرْضَ بَعْدَ مَوْتِها»[1]
روزگار از نو، جوان گردید و عالم گشت بُرنا..........................چرخ پیروز و جهان بهروز و خوش‌اقبال دنیا[2]
نوروز سال 1400 و آغاز قرن جدید را با امید به آینده‌ای روشن پیش رو داریم و لطف و رحمت بی‌دریغ الهی را برای همگان خواستاریم تا در دریای بی‌انتهای نعمت و مغفرتش «حول حالنا» را در «احسن الحال» تحقق بخشد.
ز کوی یار می‌آید نسیم باد نوروزی................................... از این باد ار مدد خواهی چراغ دل برافروزی[3]
اگرچه سالی که گذشت بر اثر شیوع بیماری کرونا، سالی پراندوه برای تمام مردم جهان بود اما ملت غیور ایران همیشه به پیروزی دست یافته است، چراکه قبل و بعد از انقلاب در برابر مصائب و مشکلات فراوان ایستادگی کرد تا اهداف والای امام خمینی(ره) در رسیدن به استقلال و آزادی کامل محقق شد. سال جدید نیز در جهت رشد و ارتقای فکری و روحی خویش می‌کوشیم و از پروردگارمان آینده‌ای روشن برای مردم غیور و میهن عزیز خویش طلب می‌کنیم.
این عید سعید عید اسعد باشد..............................................................ملت به پناه لطف احمد باشد[4]
[1]. سوره نحل، آیه 65.
[2]. دیوان امام: سروده‌های حضرت امام خمینی(س)، ص 272.
[3]. حافظ شیرازی.
[4]. دیوان امام: سروده‌های حضرت امام خمینی(س)، ص 206.
تعداد بازدید: 1882
