خاطرات

شروع مجدد فعالیت‌های انقلابی در فیضیه

روز سوم خرداد سال 52 به مناسبت سالگرد شهادت آیت‌الله سعیدی در فیضیه جلسه‌ای گذاشتیم. آقایان علما نشستند، طلبه‌ها جمع شدند. در شمال فیضیه زیلو انداختیم، قرآن پخش کردیم و من شروع به شعار دادن کردم، از شهدای فدائیان اسلام یادی کردم.

اطلاعیه امام خمینی در پادگان

جالب این است، که من [حجت‌الاسلام اکبر حمیدزاده گیوی] تا آن روز، که به سربازی اعزام شدم و به پادگان رفتم نمی‌دانستم که امام موقعیت شناخته شده‌ای در خود کازرون دارد. این که پرسش می‌شود، اعلامیه‌ها و اطلاعیه‌های امام، از چه راهی به دست من می‌رسید،‌ در آن مقطع و در داخل پادگان، از طریق بچه‌های کازرون، اطلاعیه‌های امام را دریافت می‌کردیم، که گویا افسران جوان، درجه‌دارها و خود سربازان، به‌ویژه سربازان بومی، نقش مؤثری در این کار داشتند.

هجوم شبانه و دستیگری وحشیانه

شبی که من اعلامیه را خواندم[18 آذر 1357]، به سلامتی تمام شد و من آمدم منزل اخوی خوابیدم. پسر برادر من نیز کنار من خوابیده بود، آن زمان هنوز طلبه نشده و جوان خیلی پرتحرکی بود. تقریباً ساعت سه نیمه شب بود.

واقعه‌ 17 شهریور

منزل ما در خیابان حریرچیان آن زمان و نزدیک میدان ژاله بود و تا میدان حدود 150 متر فاصله داشت. در صحنه حاضر بودم و از ابتدا تا آخرین ساعات روز 17 شهریور سال 1357 معروف به «جمعه‌ سیاه» ناظر حوادث آن روز بودم.

هتک حرمت مردان اورامانات به بهانة خلع سلاح

از وقایع مهم زمستان 1356 در کشور، قیام مردم قم و به تبع آن بزرگداشت شهدای قم در تبریز بود که انعکاس آن جهانی شد و ندای حق‌طلبانه و آزادی‌خواهانه مردم ایران به گوش جهانیان و مجامع بین‌المللی رسید.

روایت تیمسار رامتین از چگونگی نگهداری اسلحه

«خاطرم هست که در شب ۲۲ بهمن، توی کاخ بختیار بودیم. آنجا بی‌سیم هم بود. من و دو سه نفر از همکارانم توی اتاق بی‌سیم بودیم و به صحبت‌های مأمورین شهربانی که بی‌سیم آنها روشن بود؛ گوش می‌کردیم که الان کلانتری فلان‌جا سقوط کرد، کلانتری بهمان جا سقوط کرد. بعد صحبت کردیم و گفتیم بیاییم و بختیار را امشب بگیریم.

حماسه دوم بهمن در ارومیه

در روز دوم بهمن 1357 در ارومیه، از روزهای تاریخی این شهر به شمار می‌رود. در آن روز وقایع خونینی بین مردم و عوامل سفاک رژیم شاه در گرفت.

خاطره‌ای از دوران خدمت در بانک

در این دوران که در بانک کار می‌کردم، در برخی از مجامع شرکت می‌کردم و مترصد این بودم که یک وقتی ممکن است به سراغ من بیایند.

افشاگری علیه دستگاه پهلوی

یکی دیگر از کارهای ما برای افشاگری، آگاه کردن مردم کوچه و بازار بود. بازار چون مرکز خرید بود، به خوبی می‌توانستیم احساسات مردم مؤمنی را که برای خرید در حال گذر بودند با آنجا مغازه داشتند، بیدار کنیم. بازاری‌های مبارز هم تأکید داشتند، بازار بهترین محل برای افشاگری است.

من امضا نمی‌کنم

تذکرات پیش از دستگیری فعالیت‌های ما در سال اول ورود به دانشکده داروسازی چون علنی بود، به چشم می‌آمد طوری که یک‌بار رئیس دانشکده، آقای دکتر زرگری مرا به اتاقش خواست. نمی‌دانم شاید ترم دوم بودم.

حضور در زندان اوین به خاطر یک سخنرانی

اذان مغرب گذشته بود و در همانجا نماز خواندم. دو، سه ساعت در آنجا ماندم و با من صحبت‌هایی کردند. مسئول و رئیس کلانتری قلهک آدم بد و خبیثی بود و مرا مورد اذیت و آزار قرار داد.

عاقبت تحصن کارکنان استانداری خراسان

کارکنان استانداری خراسان هم برای اعلام همبستگی با انقلاب تحصن کرده بودند. آن زمان هر اداره‌ای که تحصن می‌کرد، احتمال می‌دادیم ارتش با متحصنانش برخورد کند؛ به همین خاطر برای پشتیبانی از آنها می‌رفتیم آنجا.

پخش اعلامیه در عربستان

هنگامی که جشن‌های حکومتی به مناسبت 2500 ساله شدن شاهنشاهی در ایران در سال 1350 برپا شد، امام خمینی اعلامیه‌ای علیه شاه و دولت ایران صادر کرد و سپس از ما طلبه‌ها خواست تا این اعلامیه را که خطاب به حاجیان ایرانی صادر شده بود تا از ماهیت حکومت شاه باخبر شوند، به عربستان ببریم و در ایام حج میان زائران ایرانی پخش کنیم.

همکاری خانم‌ها برای جلوگیری از ورود ارتش شاهنشاهی به تهران

[بهمن 57 - عباس‌آباد محمدشهر] برادرهایم برای تظاهرات به تهران رفته بودند. خبردار شدیم که مردم در فلکه اول مردآباد، جلوی نظامی‌هایی که عازم تهران بوده‌اند را گرفته‌اند. ساعت حدود 9 صبح بود که معتمد محل از بلندگوی مسجد صاحب‌الزمان(عج) اعلام کرد: «برای دفاع احتیاج به کوکتول مولوتف داریم.»

«تلاش برای آگاه‌سازی روستائیان»

نسرین بارکهن: «ما جمعی بودیم که همه‌مان با آقای مهدی فرودی ارتباط مستقیم داشتیم؛ جلسات، آموزش‌ها و دوره‌هایی که داشتیم، همه اینها توی خانه آقای فرودی انجام می‌شد...

گوشت‌های یخ‌زده

یکی از روحانیون خرم‌آباد به نام عماد جزائری، روزی تشریف آوردند در مغازه، اطلاعیه‌ای از آیت‌الله گلپایگانی به ما دادند که گوشت‌های یخ‌زده که از خارج می‌آورند نجس است و حرام.

تبعید به خاطر زنده نگه داشتن نام امام خمینی

یکی از مساجدی که در خط امام حرکت می‌کرد و نام امام [در آن] برده می‌شد و به نام امام مسئله گفته می‌شد، مسجد ما (مسجد جلیلی) بود همان‌طور که گفتم بعد از فوت آیت‌الله بروجردی من جز امام مرجعی را معرفی نکردم، ضمن اینکه همیشه جنبه مثبت قضیه را می‌گرفتم و مطلبی را نمی‌گفتم که موجب تضعیف سایر مراجع یا توهین به آنها باشد و امام را ترویج می‌کردم.

غارت کتابخانه امام خمینی

آن ایام در ساختمان فعلی درمانگاه قرآن و عترت قم، یک منزل بزرگ قدیمی و دو طبقه قرار داشت و دارای حیاط وسیعی بود. این منزل را نمی‌دانم صاحبش به چه عنوانی به حضرت امام واگذار کرده بود.

وضعیت حمام زندان برای زنان مبارز سیاسی

در کمیته مشترک زندانیان را کم به حمام می بردند. در شرایط روحی و روانی که زندانی داشت تمام تمرکز بازجوها بر بازجویی از آنان و عدم توجه به نیازهای ضروری و اولیه‌شان بود، تا با سخت‌ کردن شرایط بیشتر به آنان فشار آورند.

چگونگی تصرف پادگان ارتش تبریز

سرگردی از لجستیک ارتش بود که قبلاً با آقای قاضی بیعت کرده بود. آقای قاضی به سرگرد گفت: شما داخل پادگان باشید و هر موقع لازم شد به شما می‌گویم چه کار کن. من خیلی مطمئن نبودم ولی ایشان خیلی اعتماد داشت. بعداً متوجه شدم که افسر مؤمن و جسوری است.

(ناخوانا) مخفیانه پیام امام خمینی در حرم

هر بار که پیامی از امام خمینی می‌رسید، افرادی که پیگیر پخش آن‌ها بودند، سریع امثال مرا پیدا می‌کردند که برایشان پیام را روی پرده یا پلاکارد بنویسیم.

کتک خوردن به خاطر کارتر

در دی ماه سال 56 خبر آمدن کارتر رئیس‌جمهور آمریکا به ایران به خبر اول رسانه‌ها تبدیل شد. در آن ایام تشکل انجمن‌های اسلامی دانشجویان در تهران، سازمان منظمی به خود گرفته بود.

شکنجه توسط مأمور جهنم

سال 54 بود که اسمم زیر دست ساواک رفته بود. روزی وارد دانشکده شدم و دیدم یکی از دوستانم خیلی ناراحت است، گفت که دو تا از بچه‌ها را دیشب از خوابگاه دستگیر کردند و بردند.

ملاقات مشروط با امرای ارتش

سران ارتش که پس از دستور امام به فرار سربازان، درجه‌داران و افسران مرعوب شده بودند، اصرار کردند با کسانی که با امام در رابطه هستند، مذاکره‌ای داشته باشند. قره‌باغی و چند نفر دیگر از امرا که کارگردانان ارتش بودند (به‌وسیله همین جناحی که گفته شد) گفته بودند ما می‌خواهیم مذاکره کنیم.

روایت آیت‌الله خلخالی از محاکمه و اعدام نصیری

ارتشبد نصیری که به مدت پانزده سال در رأس کارهای حساس کشور، از جمله سازمان اطلاعات و امنیت کشور قرار دشت، به کلی منکر شکنجه در زندآنهای رژیم شد. او گفت: ‌من در این یکی دو روز که در زندان شما هستم، پی برده‌ام که قبل از انقلاب زندانیان سیاسی را شکنجه می‌کردند.

فریب دادن مأموران در لباس مداحی

سال 53 که هنوز وقایع داخلی «سازمان مجاهدین» برملا نشده بود، نشاط و تحرک دانشجویان مذهبی به‌ویژه در محرم بیشتر از دیگران بود.

علی گِزِرسیز

من دوستان فعال علیه حکومت پهلوی کم نداشتم. مثلاً دوستی داشتم به نام محمد افچه‌ای که بچه پامنار تهران بود و پدرش در حرم امام رضا(ع) با پدرم آشنا شده و از آن به بعد دوستی‌مان خانوادگی شده بود.

برای چی با این آمدی؟

قرار بود مراسم تجلیل از پدر رضایی‌ها در انگلیس برگزار شود و من همراه آقای غفاری و محتشم نیز به آنجا بروم، اما من برای انجام یک سری کارها به پاریس رفتم.

بیا سرباز، ای برادر رشیدم

در گیرودار تظاهرات و رویارویی‌های مردم به نیروهای نظامی، همیشه با خودم فکر می‌کردم این سربازها چرا به مردم تیراندازی می‌کنند؟ چرا مردم را می‌کشند؟ مگر اینها از این ملت نیستند؟ چرا متوجه نیستند؟ چرا نمی‌فهمند که نباید این کار را بکنند؟ اصلاً شعارهایی مانند «برادر ارتشی، چرا برادرکشی؟» که عمومی شد، دلیلش همین نگاه از سوی مردم بود دیگر.

پرداخت هزینه سنگین برای یک تلگراف

در سال 1356 بحران سختی بر کشور حکم‌فرما شد. در این سال، حاج آقا مصطفی خمینی ـ فرزند امام ـ در نجف در شرایط ابهام‌آمیزی درگذشت.

3

...