تأسیس نمازخانه در دانشگاه شیراز
در دانشگاه ظهرها جایی نبود که نماز بخوانیم، هر کس در گوشهای راهرویی، حیاطی، روی چمنی میایستاد و نمازش را میخواند و یا عموماً نمیخواندند یا نمازشان قضا میشد. به بچهها گفتم که با مسئولان صحبت کنیم تا برای نماز خواندن به ما جایی بدهند. کار خیلی خطرناکی بود؛ یعنی اگر با مسئولان صحبت میکردیم، آنها...